Relacja między Harley a Jokerem była, jest i będzie specyficzna. Nieważne, jakimi oczyma widziana czy przez czyje usta opowiedziana. Ale czy na pewno? Słodko-gorzka historia Tej, która była najbliżej Królowej i Króla Gotham.
×
I co tam robi Jerome V...
Siedziałam na łóżku i rozmyślałam o Harleen. Ciekawe, jak sobie radzi? Zostawiłam ją. Dobra, jestem wredną suką. Przyznaję się! Tak się nie robi. Ale ile ja mam do gadania?
— Wychodzę! — wykrzyknął Joker. Przynajmniej będę sama w domu — pomyślałam. Wstałam z łóżka i wyszłam z pokoju. Udałam się do kuchni i otworzyłam barek. Wyciągnęłam butelkę z jakimś trunkiem.
— Upiję się — powiedziałam do samej siebie. Chyba znalazłam nowe hobby. — Nie rób tego! — Kto to powiedział? — Rozejrzałam się po kuchni. — Jestem twoim sumieniem. — Usłyszałam głos w głowie. — Posiadam coś takiego? — zdziwiłam się. — Widocznie tak. Dlaczego zostawiłaś Harleen? — Bo tak.
— To nie odpowiedź. — Bo nie była mi już potrzebna. — Tobie? — Dobra. Bo nie była już potrzebna Jokerowi. — Otworzyłam butelkę i trochę z niej popiłam. — Dlaczego mu się nie postawiłaś? Zachłysnęłam się i zaczęłam kaszleć. — I to właśnie twój błąd. Największa wada: nie umiesz mu się postawić!
— Ja nie umiem się postawić?! — zdenerwowałam się. — A kto mu wszystko wypomina? Kto się z nim kłóci? Kto oddaje mu, gdy mnie uderzy? — Ale nie wstawiłaś się za Harleen. — Dobra, jak chcesz. Już nie piję! — Wyrzuciłam butelkę do kosza i wróciłam do swojego pokoju.
Chciałam jak najszybciej zakończyć tę konwersację z głosem, sumieniem — jak zwał, tak zwał. Po długiej chwili zasnęłam.
×+×+×+× Usłyszałam głosy i śmiechy. Byłam zaspana i nie kontaktowałam zbyt dobrze. Sięgnęłam po pistolet, który leżał pod poduszką, i strzeliłam w drzwi. — Mad! Do jasnej cholery! Pojebało cię?! — wykrzyknął Joker.
Huk strzału rozbudził mnie. Wstałam z łóżka i podeszłam do drzwi (teraz z dziurą), aby je otworzyć. W holu zobaczyłam Jokera i... Harleen! Cali byli umazani jakimś płynem. Poczułam ostry zapach chemikali. Łatwo zrozumiałam, gdzie byli.
— Co ci się stało? — Młoda wersja mnie wpatrywała się w Jokera. — Chodź! — Mój brat był cały w jakieś mazi. — Nie chcę! Spadałam w dół, dół, dół... Poczułam zapach chemikali.
Wróciłam do rzeczywistości. Spojrzałam na Harleen. Była odmieniona: nie nosiła już okularów, włosy miała jaśniejsze, a skórę bledszą. — Mad, to twoja nowa współlokatorka. — Joker wskazał na blondynkę. — Mady! — zaśmiała się Harleen.
— Harleen! — Nieśmiało uśmiechnęłam się do dziewczyny. — Już nie! Teraz jestem Harley Quinn. — Wariatka spojrzała na Jokera, który ją pocałował.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
×+×+×+× Hej, Nie wiem, czy ktokolwiek czyta moje notki, ale mam do Was pytanie: chcecie pytania do bohaterów? Jest to bardzo popularne w innych opowiadaniach. Jakby co, to z pytaniami czekam do przyszłego piątku.
