Ο Χρονος Σταματησε

Διακοπές (3)

Χριστίνα.
Ξυπνάω το πρωί και νιώθω κάποιον δίπλα μου. Ανοίγω τα μάτια μου και αντικρίζω έναν Διονύση να κοιμάται, έχοντας το χέρι του πάνω μου. Με την πρώτη θυμάμαι ότι έγινε χθες και γυρνάω να τον δω. Ήρεμος, χωρίς γκρίνιες και πανέμορφος. Πανέμορφος; Όχι όχι.. Πάω να σηκωθώ όμως με πρόλαβε με την βραχνή του φωνή.

-Μια κοιτάς και μια πας να σηκωθείς βιαστικά. Μην ανησυχείς δεν έγινε κάτι.

-Χα χα. Είσαι πολύ αστείος Διονύση πραγματικά. Επίσης ξέρω τι έγινε χθες... Ευχαριστώ.

-Σε συμπαθώ περισσότερο έτσι.

Δεν συνέχισα την συζήτηση διότι θα κατέληγα με νεύρα και είναι πρωί. Πήγα στο μπάνιο να πλυθώ και να αλλάξω ρούχα. Έπιασα τα μαλλιά μου αλογοουρά και βγήκα να φάω πρωινό. Ο Διονύσης ήταν ακόμη ξαπλωμένος και για κάποιο λόγο με κοίταζε έντονα.

-Ξέρεις νιώθω άβολα.

-Εσυ δηλαδή μπορείς να με καρφώνεις ενώ εγω όχι;

-Πφφ κάνε ότι θες. Ούτως ή άλλως θα φύγω τώρα.

Κατέβηκα βιαστικά τις σκάλες και είδα την Αλίκη με τον Οδυσσέα να μαγειρεύουν μαζί. Πετούσαν αλεύρι ο ένας στον άλλον και έτρεχαν γύρω απο το τραπέζι γελώντας. Αποφάσισα να αφήσω την κοιλιά μου να γουργουρήσει για λίγο ακόμη και πήγα να κάνω γυμναστική. Έλα μου που ήρθε και ο άλλος να κάνει μαζί μου.

-Με αντιγραφείς;

-Νομίζω πως ήρθα πρώτη Διονύση.

-Τι υποννοείς δηλαδή ότι σε αντιγράφω εγώ; Με πληγώνεις. (είπε βάζοντας το χέρι του στην καρδιά)

-Χαχα απλά σταματά.

-Τους είδες;

-Ναι. Γι'αυτό ήρθα εδώ. Δεν θα χαλούσα αυτή την στιγμή.

-Μακάρι να ήμουν και εγώ έτσι.

-Μα έχεις την Κατερίνα βρε Διονύση. Οτάν γυρίσει θα μπορέσεις να είσαι μαζί της. Εγώ που είμαι μόνη τι να πω;

-Χωρίσαμε.

-Μπαρντόν; Πλάκα κανείς;

-Όχι. Την χώρισα χθες. Το είχα πάρει απόφαση.

-Καλώς ήρθες στο κλάμπ. Τώρα θα σε ανέχομαι διπλά.

-Ασε που σε χαλάει. (μου λέει κλείνοντας το μάτι)

Τον αγριοκοίταξα και έβαλα μουσική. Ώρα να περιποιηθούμε το σώμα μας.

Αλίκη.
Πώς γίνεται να νιώθεις τόσο ωραία κάθε μέρα; Υπάρχουν στιγμές που πιστεύω πως όλα είναι ένα όνειρο. Πως όλα θα σταματήσουν. Πως δεν θα μπορέσω να νιώσω ξανά έτσι. Ακόμη και όταν φτιάχνεις πρωινό με ένα αγαπημένο σου πρόσωπο,μια πράξη τόσο απλή και αθώα,να θες να το ζεις αυτό ξανά και ξανά. Τελικά μετά απο πολύ τρέξιμο,αλεύρι,γέλια και φιλία φτιάξαμε πεντανόστιμες βάφλες. Ετοιμάσαμε καφέ και τοποθετήσαμε κρουασανάκια,κέικ και ότι άλλο βρήκαμε που μπορεί να έτρωγαν τα παιδιά.

-Χριστίνα. Διονύση. Σηκώστε τους κώλους σας και ελάτε να φάμε.

Έβαλα μερέντα και τριμμένο μπισκότο στην βάφλα μου και μετά ακολούθησε μια απερίγραπτη απόλαυση.

-Κοίτα με λίγο.

-Τι θες;

-Γέμισες μερέντα.

Με πλησίασε δίνοντας μου ένα φιλί. Ενα φιλί που κατέληξε να είναι πιο γλυκό ακόμη και απο την σοκολάτα.

-Παιδιά παιδιά χαλαρώστε. (Χριστίνα)

-Καλημέρα. Πώς κοιμηθήκατε; (Αλίκη)

-Μια χαρά. Πωω τι είναι όλα αυτά. Θα φάμε για τα καλά. (Διονύσης)

-Να σας πω θα βγούμε το βράδυ καμιά βόλτα στην παραλία; (Οδυσσέας)

-Στο μυαλό μου είσαι. Κάπου πρέπει να φορέσω όλα αυτά που έφερα. (Χριστίνα)

-Γυναίκες. (Οδυσσέας+Διονύσης)

Ενώ φάγαμε,αποφασίσαμε να δούμε μια ταινία. Απίστευτο όμως πραγματικό μας αρέσουν και στους 4 οι ταινίες με φαντασία,δράση και περιπέτεια. Φτιάξαμε ποπ κορν και χωριστήκαμε σε δυο ζευγάρια. Εγώ με τον Οδυσσέα ήμασταν αγκαλιά στον έναν καναπέ και η Χριστίνα με τον Διονύση στον άλλο. Φαινόταν απο όλες τις φάτσες μας ο εντυπωσιασμός και η επιθυμία να ζούσαμε σε έναν κόσμο που μόνο στα βιβλία,τις ταινίες και στα όνειρα θα μπορούσες να δεις. Χωρίς να το καταλάβω όμως είχα ήδη αποκοιμηθεί στην ζέστη αγκαλιά του Οδυσσέα.

Οδυσσέας.
Η ταινία τελείωσε και πήρα την Αλίκη στα χέρια μου για να την ξαπλώσω στο κρεβάτι μας. Αποφασίσαμε με τα παιδιά να βγούμε στις 11 και η Χριστίνα εφόσον είχε ξανά έρθει μας πρότεινε τα καλύτερα μέρη. Ανέβηκα όλες τις σκάλες προσεκτικά και όταν έφτασα,δεν ήθελα να την αφήσω. Ξάπλωσα μαζί της και την παρατηρούσα. Πόσο τυχερός είμαι; Πόσο χαρούμενο με κάνει; Βασικά δεν προσπαθεί καν να με κάνει να γελάσω όταν είμαι στεναχωρημένος διότι δεν υπάρχουν τέτοιες στιγμές μαζί της. Με ηρεμεί και ολοκληρώνει μόνο η παρουσία της. Διότι είναι ένας άνθρωπος αληθινός. Φαινόμενο σπάνιο στις μέρες μας. Μετά απο καμιά ώρα την είδα να ανοίγει τα μάτια της. Μου χαμογέλασε στραβά και εγώ την φίλησα στο μέτωπο.

-Τι ώρα είναι;

-Είναι νωρίς ακόμη μην ανησυχείς.

-Τι θα βάλεις για να σου σιδερώσω;

-Σου είπα είναι νωρίς,θα προλάβεις.

-Όποτε θέλω θα το κάνω. Άκου εκεί μίλησε ο άντρας σε γυναίκα για δουλειές.

-Κάποια έγινε πιο ζωηρή.

-Με ανάγκασες.

Ανέβηκε πάνω μου και άρχισε να με φιλάει. Την γύρισα και κατευθύνθηκα στο λαιμό της. Την φιλούσα απαλά μέχρι μου της άφησα μια πιπιλιά. Αυτό θα φαίνεται. Της αφαίρεσα τα ρούχα και αυτή έκανε το ίδιο. Βάθυνα το φιλί μας ενώ εισχωρούσα μέσα της και αναστέναξε. Μου τράβηξε τα μαλλιά ενώ εγώ κατέβαινα προς το στήθος της. Τελειώσαμε μαζί και ξάπλωσα δίπλα της. Τοποθέτησε το κεφάλι της στο στήθος μου και εγω την κόλλησα πάνω μου. Η βραδιά μόλις είχε αρχίσει.