Ο Χρονος Σταματησε

Διακοπές

Αλίκη.
Είχα χαλαστεί αφάνταστα με τη συνάντηση μου με τους γονείς του Οδυσσέα. Σαν κανονικός γονιός, εσείς δεν θα θέλατε την ευτυχία των παιδιών σας; Δεν θα τους επιτρέπατε να παίρνουν αποφάσεις ζωής μόνοι τους ενώ έχουν δημιουργήσει ήδη την προσωπικότητα τους; Πώς θα μάθουν να λύνουν σοβαρά προβλήματα εάν ο γονιός τα έχει όλα προγραμματισμένα; Οι γονείς θέλουν το καλό μας όμως δυστυχώς δεν ζουν για πάντα. Θα μείνεις μόνος στο τέλος ή θα μείνουν εκείνοι αναλόγως όπως τα φέρει η ζωή. Θα πονάς και μόνο τότε θα συνειδητοποιήσεις τι είχες κάνει λάθος.

Ο Οδυσσέας παρατηρώντας την "καταπληκτική" μου διάθεση, δέχτηκε χωρίς σκέψεις να πάμε διακοπές με τα παιδιά. Επιπλέον, του φάνηκε φοβερή ιδέα και ήταν ένας τρόπος να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί. Επειδή κανένας δεν μπορούσε να λείψει παραπάνω απο τρεις μέρες αποφασίσαμε να πάμε στο εξοχικό μου,στη Χαλκίδα. Κοντά, ήρεμα και με θεά την θάλασσα. Γι'αυτό και ετοιμάσαμε τη τσάντα μας και πήγα για ψώνια. Είναι Μάρτης άρα το νερό είναι ακόμη παγωμένο και η θερμοκρασία κοντά στην θάλασσα είναι πάντα πιο χαμηλή. Είχαμε κανονίσει να ξυπνήσουμε το πρωί και γύρω στις 9 να έχουμε αποχωρίσει. Έτσι λοιπόν και έγινε. Σε όλη την διάρκεια της διαδρομής ακούγαμε μουσική, βγαζάμε φωτογραφίες και συζητούσαμε για τα γεγονότα που είχαν συμβεί τελευταία.

-Να σου πω βρε Αλίκη που θα κοιμηθούμε; (Χριστίνα)

-Έχεις ξανά έρθει στο εξοχικό μου. Σε όποιο δωμάτιο θες. (Αλίκη)

-Δηλαδή θα είμαι μόνη μου; Τέλεια. (Χριστίνα)

-Πες μου ότι δεν έχεις τίποτα στο μυαλό σου; (Αλίκη)

-Οχι ρε δεν είμαστε πιτσιρίκες πια. (Χριστίνα)

-Γιατί τι κάνατε; (Οδυσσέας)

-Εγώ είμαι αθώα. (Αλίκη)

-Οδυσσέα ένα πράγμα θα σου πω,όλοι έτρεχαν πίσω απο την Αλίκη. Φαντάσου ένας πήγε σπίτι της με τους γονείς του γιατί ήθελε να προχωρήσει το θέμα. (Χριστίνα)

-Χριστίνα απλά μην. (Αλίκη)

-Γιατί ρε. Το πιο ωραίο είναι στη συνέχεια. Πήγε η μαντάμ απο εδώ στο δωμάτιο της και ο άλλος νόμιζε ότι ήθελε να την ακολουθήσει. Καθυστερημένος μιλάμε. Οτάν μπήκε στο δωμάτιο ο άλλος άρχισε να ... (Χριστίνα)

-Να τα μας. (Διονύσης)

-Ντάξει έκανε βλακείες, έφαγε μια στο καλάμι και έληξε το θέμα. (Αλίκη)

-Άγριο το κορίτσι μου. (Οδυσσέας)

Ενώ εγώ και η Χριστίνα λέγαμε διάφορες ιστορίες,φτάσαμε στο προορισμό μας. Τακτοποιήσαμε τα πράγματα μας και κατεβήκαμε να φτιάξουμε φαγητό. Αποφασίσαμε να κάτσουμε σπίτι σήμερα και να θυμηθούμε τα παλιά χρόνια. Παίζαμε επιτραπέζια μέχρι που τα αγόρια βαρέθηκαν επειδή έχαναν συνέχεια.