A ş k ı n A c ı H a l i / Tamamlandı

1.0 "Ateş düştüğü yeri yakar."

Hayatınızda ufak bir hata yüzünden büyük bedeller ödemek zorunda kalabilirsiniz bazen...Genç kadınınkisi ise ufak demek için bile daha küçük bir hataydı. Ufak, zararsız, masum bir hata. Peki ya adama göre? Adama göre bu hata büyüktü. O yüzden cezasıda kesilecekti, azat yoktu, azrail kesilmek vardı,yakıp yıkmak, kül etmek...

***

Çağatay, arabasını sürerken elleri direksiyonu o kadar sıkı kavramıştıki sızlayan ellerinin bırakın acısını hissetmek, arabanın direksiyonunda duran ellerin kendi ellerinin olduğunu bile hissedemiyormuş gibiydi. Can acısı sinmiş, âdeta yok olmuştu. Hızını 90' a artırırken elindeki telefonla Ali' yi aradı. Şuan adamı, ondan emir bekliyordu, ağzından çıkacak kelimelere göre hareket edecekti, birçok kelimelerin özgürlüğüyle yön alacaktı.

-"Ali! Tek bir taş bile kalmayacak ortalıkta bu bir! İkinci olarakta adamları fazla dövmeyin! Fakat bilirsin benim işlerimi. Dövmek çok mu önemli!"

Çağatay Korkut, tehlikeli bir gülümseme bahşetti. Kanındaki öfke çok fazlaydı.

-"Anladım efendim. Tabi bilmez miyim. Ufacık bir meselede bile adamın bacağını kırdırttırmıştınız!" Dedi Ali patronuna.

En iyi tanıyan patronunu kendisiydi. Kim bilir nasıl kuyruğuna basmıştılar patronunun.

-"Benim suçum muydu Ali! Size adamı az dövün dedim dimi! Komaya sokun demedim."

Kaşları çatık anlı kırışıktı.
Çağatay Korkut, gözlerini dikti bir noktaya. Kahve irisler hep benliğindeydi.

-"Biliyorum efendim. O zaman başlıyoruz." Dedi adam.

-"Hemen!" Dedi Çağatay arabasını yüksek hızda sürmeye devam etti. İçindeki bu öfke olduğu sürece sular durulmayacak gibiydi. Her şey yerli yerine oturacaktı ama canlarda fazlasıyla yanacaktı elbet. Tadacaktı herkes acıyı, adamıda güzel bir şekilde tanıyacaklardı.

☆☆☆

Nur, eve gelen iki abisinin fena sinirli olduğunu anlamıştı fakat genç kız neden sinirli olduklarını bir türlü hiç anlayamamıştı. Bir şeyleri tam olarak bilmediğinden yine soramadan edememişti ve biraz sonra neredeyse olacaklar için resmen kendisi yapmıştı büyük hatayı.

-"Mert abi,Emre abi? Bir şey mi oldu?"

Genç kız, kelimeleri ağzında yuvarlarken Mert hızla yerinden kalkmış, içindeki pis öfkeli kinini kusarak Nur' un saçlarından sürükleyip genç kızın virane bedenini odaya doğru götürmeye başlamıştı.
Adam sinirliydi çünkü. Çağatay Korkut Samyeli' nin ona yaptığı çoğu şeyler gururuna dokunmuştu.

Genç kız, acı içinde kıvranırken, Mert kızı yatağa yine sert bir şekilde fırlatıverdi. Umurunda mıydı bu lanet olası baş belası! Ölsündü! Umurunda değildi. Üzerine yürüdü ve tüm öfkesini genç kıza bağırarak ondan çıkardı.

-"Sus lan sus! Bunların hepsi senin yüzünden oldu zaten lan. Senin yüzünden!!!"

-:Senin yaptığın *r*spuluk yüzünden. Adam bizi şirketten kovdurdu. Hemde biz haklı durumdayken. Bana bak lan! Kafanı kaldır. Kaldır lan kafanı! Keşke...Keşke... Sen...sen hiç olmasaydın benim kardeşim lan! Sen niye geldin ki bu dünyaya ha? Ne için geldin! Beni o adama, bizi elaleme rezil etmek için mi ha? Söyle lan söyle!!!"