Chapter 56 - Australia

343 17 9
                                    

Park Jimin's Point of View
Bakit naman sila pupunta dito? Ay teka, nakabalik na sila galing Australia? What the heck!

No! Kung balak nila akong kunin at isama sa Australia, no way! Ayokong sumama. Dito lang ako. Gusto ko dito lang ako. Or kung kukunin man nila ako, gusto ko kasama si Taehyung.

I just can't live without him. The first time I saw him, I said he's the one. Siya 'yung taong mamahalin ko at mamahalin ako habang buhay. Siya 'yung taong gusto kong makasama habang buhay.

Okay, ba't ang drama na naman? Hays.

Napatingin ako sa may pinto kasi may narinig akong kumatok, nandito kasi ako sa loob ng kwarto namin.

"Who's that?"

"Si Taehyungie."

Kaagad kong binuksan ang pinto at bumungad sa'kin ang kanyang magandang mukha.

"Chim, ba't mo naman nilolock 'yung pinto?" Tanong niya sa'kin habang nakapout.

"Hahaha sorry."

He chuckled, "It's okay."

Nagvibrate na naman 'yung phone ko. Shit, bakit ba tawag sila ng tawag? Aish!

Bumuntong hininga ako at hinintay na tumigil 'yung pagvibrate.

Fck. Don't you call me. I don't fckn' want to talk to you.

Bumunting hininga ako dahil tumigil na 'yung pagvibrate. Mabuti naman!

"Who's Jieun?" Napatigin ako bigla kay Taehyung. Shit.

"Uh..just a friend of mine." Kapatid ko 'yun. Well, a step sister.

Her name is Song Jieun, 5 years older than me. Pero hindi ko siya tinatawag na 'noona' kasi hindi naman kami magka-dugo at dahil ayoko.

"A friend of yours? Why don't you answer her call?"

"Because I don't wanna. I don't wanna talk to her."

He tilted his head like a puppy looking confuse. Why is he so cute?

"But why?"

"Taetae, 'wag ka nang masyadong magtanong, please lang."

He shrugged, "Okay~"

Bumuntong hininga ako. Hay, salamat!

At muli, nagvibrate na naman 'yung phone ko. Aish!

"Oh, tumatawag na naman 'yang 'friend' mo. Sagutin mo na kaya 'yung tawag?"

"H-hayaan mo 'yan. Titigil din 'yan sa pagtawag. Baka bored lang siya. Hayaan na natin siya." Ngumiti ako ng pilit.

"Sige, ikaw ang bahala. Pero kung ako ikaw, sasagutin ko na 'yung tawag. Baka kasi emergency 'yan."

"H-hindi, Taetae. Hayaan mo na." Bakit ba ang kulit niya? Huhuhu hindi ako makalusot.

Tumango na lang siya at ngumiti ng bahagya. Hay, salamat!

Tumabi siya sa'kin at humiga sa lap ko. Ngumiti ako at sinuklay ang buhok niya gamit ang mga daliri ko.

Muling nagvibrate ang phone ko. Aish! Bakit ba ayaw nila akong tigilan?

Bumuntong hininga ako at tinignan ang phone ko.

[Song Jieun]
PARK JIMIN! Bakit hindi mo sinasagot ang mga tawag ko? Kung ayaw mong i-send ang address mo, it's okay. Pero please, pumunta ka rito sa bahay. RIGHT NOW!

TAEHYUNG'S MISSION: PAGHIWALAYIN ANG JIKOOK. ¦ VMinTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon