Chapter 7 - Rillakuma

808 44 18
                                    

Kim Namjoon's Point of View
"Hahaha talo si Namjoon."

Kanina pa 'yang si Jin-hyung. Kanina pa sabi ng sabi na talo raw ako. Palibhasa'y nanalo siya.

Okay, ganito kasi 'yon.

Nagbump cars kami kanina, alam niyo naman 'diba? And then, pagkatapos namin sa bump cars, naglaro kami ng air hockey na malapit lang din do'n sa bump cars so ayon, naglaro kami.

At ayan, hindi maka-get over dahil nanalo siya. Putek! Hindi naman sa naaasar ako dahil natalo ako, naiinis ako kasi kanina pa siya sabi ng sabi na talo raw ako.

Oo na, alam kong talo ako. Putek! Kailangan ba talagang ipagkalat? Aba! Nakakainis na, ha.

"Talo si Namjoon! Hahaha."

May childish side din pala 'to. The fck!

"Hyung, pwede bang tumigil ka na?" Ayan, kahit naiinis na ako, naging magalang parin ako.

"Bakit? Hindi mo ba matanggap na talo ka?"

Aish! Tanggap ko naman. Pero sana tumigil na siya kasi pinagtitinginan na siya ng maraming tao.

"Aish! Hyung, please?" Kinagat ko ang ibabang labi ko.

He chuckled, "Oo na. Pero talo ka parin."

Napa-facepalm ako. Ay, tangina talaga! Dapat pala tinalo ko na siya para hindi na siya nagkakaganyan. Actually, nagpatalo talaga ako.

Eh aba! Porket pinanalo ko siya, ganyan na siya. Edi wow! Just wow lang :3

"HALA!" Sigaw niya sabay takbo.

Oh! Saan naman pupunta 'yon?

Sinundan ko siya at tumigil kami sa isang stand ng bilihan ng mga Rillakuma.

Oh!

Tangina. Mahal 'yan. Panigurado, pabibilhin ako niyan ni Hyung. Aish :3

"Namjoon, bili mo 'ko. Kahit isa lang. Yung pinakamalaki, pleaseeeeee?"

Punyeta! Nagpuppy eyes pa.

"Oo na, sige na."

"Yehey!"

Napa-facepalm ako. Kung hindi lang 'to mas matanda sa'kin, hindi ko na siya pinagbigyan. Argh :3

"Ate, magkano po yung pinakamalaki?" Tanong ko do'n sa babaeng nagtitinda.

"2700 dollars."

Hala! Ano raw? 2700 dollars? Putangina! Sabi na, ang mahal eh.

"Hyung, ang mahal." Sabi ko kay Hyung na ikina-pout niya.

Aish! Bakit ang cute? Pero bakit kapag ako ang nagpout, nagmumukha akong pato. Sht. Hustisya naman po.

"Sige na, pleaseeee Namjooon?"

Argh!

"Ate, yung pinakamalaki po." Sabi ko do'n sa babae saka naglabas ako ng pambayad.

Binigay na sa'kin nung babae yung pinakamalaking Rillakuma at saka binayaran ko na.

Hinablot naman ni Jin-hyung sa kamay ko yung Rillakuma at niyakap ito ng mahigpit.

Sana ako nalang yung Rillakuma na 'yan.

"Oh! Saan naman tayo?" Tanong ko.

"Maggala-gala muna tayo." Tapos ngumiti siya.

Argh. Mababaliw ako sa ngiti niya. Asdfghjkl huwag kang ngumiti, Hyung.

TAEHYUNG'S MISSION: PAGHIWALAYIN ANG JIKOOK. ¦ VMinTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon