JAMILA, The Teenage Bride( The author's Uncut Version)

CHAPTER 01

( The Uncut)

Ninoy Aquino International Airport, terminal one at exact tweleve midnight.

Kalalapag lang ng eroplanong British airways kung saan lulan ang dalagang si Jamila Marcos, ang pagbabalik niya sa bansa ay lingid sa kaalaman ng media.
Ayaw niyang umuwi na maraming nakaka-alam at sumasalubong sa kanya. Being a politician's grand daughter is not easy, ayaw niyang mag pasikat, she loves freedom walking like normal people.

"Oh come on , I really hate being here in Manila! Pollution, garbage and everything. So disgusting!" Pagrereklmo pa niya. Na sinamahan pa ng pagtaas ng kilay. Totoo naman maamoy at maitim ang usok ang sumasalubong sayo pagkalapag ng eroplano.

Minutes later, lumabas na siya sa naturang eroplano bitbit ang travelling bag. Saka marahang sinuklay ang mahabang buhok gamit ang mga daliri matapus masigurong maayos na ang itsura niya ay tuloyan na siyang bumaba. She glanced few seconds to the aircraft staff.

"Thank you ma'am, it's our pleasure to serve you." Anya ng isang flight attendant na nadaan niya saka yumuko sa kanya. Maybe she is a Korean?

"Thank you too for taking care of us." Matamis niyang tugon in a in British accent. niyang tugon saka ito lumabas.

She's wearing black short shorts with black shoulder off shirt na pinatungan ng black jacket. Matching black booths. Nakasukbit sa balikat nito ang chanel bag na nagkakahalaga ng isang million. And she loves dark colour anyway. She looks mysterious, stunning goddess from Olympus at the sametime.

Many people said, ang mga rich kid kadalasan ay pilya. Bueno correct! Kung ihahalintulad siya kay Paris Hilton, malamang hanggang tuhod lang niya si Miss Hilton. Not bad, ayaw lang niya sa modeling and showbiz sa kabila ng mga left and right offering sa kanya ng mga talent scout sa London. Kaya lang wala daw siyang hilig sa mga ganuong trabaho. Hindi naman daw porke diyosa ay pang showbiz na kaagad. Sa height niyang five feet and seven inches and perfect shape of her face lalong tumingkad ang pagiging half British ni Jamila, her fair skin, white as snow.
Ang mahaba nitong buhok na hanggang beywang. Shining and straight with red-brown colour, no doubt she is a total package at kahit sinong kalahi ni Adan ay mapapa-wow sa angking ganda ng Prinsesa ng mga Marcos. A woman who can get every man she wanted.

Waiting area.

Maraming tao na doon na naghihintay sa kanilang mga pamilya, o kaibigan na sinusundo. May mga nagpagawa pa ng mga fosters para agad makita at makilala ng mga susunduin nila. Siya naman walang inaasahan na sundo. Not bad na mag-commute. Mag-aabang nalang siya ng taxi para makapunta sa hotel na tutuloyan niya, somewhere in Makati City.

Palinga-linga siya ng mahagilap ng mga mata ang nagkalat na mga ang bodyguards, and take note military as in sundalo ng Pilipinas. Akala mo may kudeta sa NAIA na labis niyang ipinagtataka kung bakit?

Bakit kaya? anong mayroon dito?

All she knows ang lola Miranda lang niya ang nakakaalam sa pag-uwi niya. Pero nasagot ang tanong niya sa isip matapos mabasa ang naksulat sa tarpulin at kasama ang napakalaking photo niya.

Miss Jamila Marcoz, over here your bodyguards is waiting for you.

'My God! Mamamatay ata ako sa konsimisyon dito! Hempt, let see if you can catch me boys?!Hiyaw ng isip niya at mabilis na nagkubli sa mga tao doon upang matakasan ang isang katerbak na bodyguards. She hates bantay.

Napapangiti na lang siya sa kalokohan niya. Dito siya magaling ang makipagpagpatintero sa mga taga-bantay.

Hempt and now what's next? Magisip kang mabuti Jamila, huwag kang stupida.