JAMILA, The Teenage Bride( The author's Uncut Version)

CHAPTER 17 part 01

Minors beware!

"Worth for waiting, trust is one of the powerful foundation of marrieds."

.
.
.

Lalong kinakabahan si Jamila sa ginagawa ng asawa sa katawan niya. But Levy's has lots of way to prepare his young and unexperienced wife. Ipinantay nito ang sarili kay Jamila. Dahan-dahang hinawakan ang dalawang palad nito. He shallow hard looking straight to her blue eyes. Makikita ang kainosentihan doon. Napakagat labi pa ito.

" My God, your palm cold as ice and your shaking at the same time. Don't dare to tell me that your afraid of me?" tanong ni Levy sa kanya. Ramdam nito ang pangi-nginig ng katawan niya at ang nanlalamig na mga palad.

Walang maapuhap na salita si Jamila sa mga sandaling iyon. Basta nakatitig lamang siya sa asawa. Ang mainit nitong hininga ay tumatama sa kanyang mukha. Na nakakadagdag sa kaba or excitement na nadarama sa puntong iyon.

Habang magkahinang parin kanilang mga mata. Hinagkan nito ang noo niya at muling inangkin ang mga labi niya. Tumulo ang mga luha ni Jamila habang nakapikit parin. Hindi siya dapat mangamba sa mata ng tao at Diyos legal sila.

" Ahh!" Daing ni Jamila matapos maramdaman ang unang pagsugod ng asawa sa pagkatao niya. Nag-uunahan sa pagpatak ang mga luha ni Jamila.

" I'm sorry sweetie." Bulong ni Levy and kissed her tears. Para pawiin ang sakit na nararamdaman nito. Huminto ito pansamantala upang bigyan daan ang mahal na kabiyak sa bago nitong karanasan.

Lalo lamang humigpit ang pag-kakahaawak niya sa mga kamay ng asawa. Butil-butil naman ang pawis nito sa ibabaw niya. Ingat na ingat itong na madagdagan ang sakit na nadarama niya habang magkaugpong ang mga ari nila.

She control her breath and look at him straight to his eyes.

" Are you alright?" Paanas nitong tanong. Pero hikbi ang naisagut niya nang sa wakas ay magtagumpay na itong pumasok sa lagusan ng langit ng buong buo unlike kanina na ulo palang nito ay tila na siya mahahati in flesh.

Ramdam ni Jamila ang sakit sa loob ng pagkababae niya. Dahan-dahan lamang ang bawat galaw, pagtarak at biglang paghugot nito ingat na ingat na makapanakit muli gaya kanina.

Sa ikatlong pagsulong nito ay lalo lamang siyang napaigik. His cock is too big to enter again.

" Please, stop it! Ay...ayaw ko na," si Jamila anya pa sa asawa sabay iling pa nito ng magkasunod.

" Sweetie I can't, hilingin muna lahat-lahat huwag lang ang paalisin ako, please?" Halata ang pagkabitin sa guwapo nitong mukha. Sino ba naman ang matutuwa during the preasure moment paalisin ka. Tsk.

"Umalis ka na dyan , please? Hindi ko na kaya... no, tigilan mo ako, ano ba? Parang awa muna, tumigil na tayo! I can take this anymore, Levy. I'm sorry but it hurts. "Na tuloyan nang napaiyak si Jamila.

Nataranta naman si Levy hindi nito malaman ang gagawin sa asawa na umiiyak na ng tuloyan. Kasabay ng paglunok ng sunod-sunod. Unang pagkakataon sa kanyang buhay na umiiyak ang isang babae. Pagkatapos ay palalayasin pa siya. Lalaki siya at hindi iyon madaling gawin. Tsk. Pabitin.

" Sweetie please naman oh. Mag-cooperate ka naman kahit pa'ano." Panghihikata pa nito."

"Just stop,"

" Oh...okay ganito nalang, hindi nalang ako gagalaw. To make sure na hindi ka masasaktan , okay?" ang malambing niyang pakiusap sa asawa.

"O-alright, " habang nakatingin lang siya sa mga mata ng asawa ganun din naman ang lalaki. Patuloy siya sa paghikbi. He stay inside of here without any move. He kissed her forehead. She closed her eyes.