JAMILA, The Teenage Bride( The author's Uncut Version)

CHAPTER 10

Kasalokuyan nakikipagtalo ang mga binata kay Levy.
Napapailing na lamang siya sa baho nang pag-uugali mayroon ang mga ito. Nagtimpi siya ng subra na huwag masapak ang mga kabataang bastos.

Pumasok na lamang siya sa kotse at iniwan ang mga ito para sa katahimikan nilang lahat, isa pa napagalaman niyang lasing ang mga ito at animo'y mga baliw.
Isa siyang professional at iginagalang na tao sa lipunan.
Walang balak makipag rambulan sa mga walang kuwentang kabataan. Oo nga at mga mayayaman pero daig pa ang isang pulubi sa kagaspangan ng pag-uugali. Number one sa kabulastugan. Maliban dyan oras na pinatulan niya ang mga iyon makakrating agad sa media. He hate dragging his family name in that damned bastards!

Dumating narin ang mga pulis at nalaman din ng mga ito na expired ang driver license ng mga binata.
Hindi ang driver ni Levy ang may kasalanan kundi ang mga kabataan.

" Joey, please search these students name , Angelo Lopez, Mario Ulber , Carlo Hen , Marky James , Ellie Bautista, of Moire Lemington University. " Si Levy na naiinis sa mga bastos na studyante. Nakaengkuwentro  niya kagabi.

"Alright, no problem sir Levy." Ang nasa kabilang linya.

Minutes later.

" Confirmed, studyante sila ng Moire Lemington University.
Bakit po sir may problema ba?" si Joey na biglang naging curious sa inaasal ng boss. He knew Levy Martin wala itong patawad sa mga nagkakasala sa kanya.

" Nakita ko sila kagabi at medyo may pagkabastos. Ipatawag mo ang mga studyanting 'yun! Ang Moire Lemington University ay itinayo nang mga ninuno ko bilang University of peace! Hindi para pamunohan ng mga gangs na iyan. At mga walang kuwenta at walang pinag- aralan na mga tao! Understood?"
utos nito kay Joey na matamang nakikinig lang sa boss nito. Na panay lang ang sagot ng yes kay Levy.

" Yes sir ! masusunod po, sige po, bye." ramdam niyang nagtitimpi lamang sa galit ang boss niya. Matapos ang pag-uusap nila'y ibinaba na ni Joey ang telephono.

" Mga pahamak kayong studyante!" si Joey na kausap ang sarili and then he sigh deeply.

KINABUKASAN, nagtaka ang limang astig na binata sa University kung bakit sila ipinatawag ng Admin ng paaralan.
Alam din nilang kundi nakapag piyansa agad ang parents nila hindi sila makaka pasok sa University ngayong araw.

Dumating ang representative ng binata dahil nga may mahalaga siyang ka- meeting sa araw ding iyon.

Binigyan sila ni Joey nang babala kung hindi sila magtitino pa alisin sila sa University.
Matagal ng sakit sa ulo ang mga ito at hindi sinasadyang nagkrus ang landas nila ni Levy Martin, ang may-ari ng school. His word is the law.

Maikli lamang ang pasensya nito kapag ayaw nito ay  tinatangal kaagad sa kanyang landas. Hindi ang tipo ni Levy ang nagbibigay ng second chance.

Days past...

Mga bandang hapon na. Sinusoklay ni Yaya Joy ang buhok ni Jamila. Habang naka upo ito paharap sa salamin.

" Anak miss muna naman ba ang Mommy at Daddy mo?" si yaya Joy.

" Opo nay, mahirap pala na may asawa. Laging may limitasyon ang bawat galaw,"  anya malungkot na nakatingin sa yaya na nasa bandang likoran niya.

Hinawakan ng matanda ang mukha niya.

" Ang lahat nang mga pangyayari may dahilan ang paginoon. Kung bakit niya iyon pinahintulutan na mangyari sa isang tao, mauunawaan mo narin pagdating ng araw."

" Thanks Nanny," saka yumakap sa matanda.

"Walang anoman iyun, hija."

Nagtungo sa may Veranda si Jamila. Mula sa ibaba ay natatanaw niya ang asawa na masayang nakikipag usap sa mga kaibigan nito. Malawak ang space ng Mansiyon. May sampong ektarya ang buong lupain na kinatitirikan nito.