JAMILA, The Teenage Bride( The author's Uncut Version)

CHAPTER 11

-The library, scene. Hindi ko masyadong maipakita ang tamang picture ng library room ni Levy.-

.
.
.

Nilapag ni Jamila ang tray nang pagkain sa harapan ng asawa na nakangiti sa kanya ng pilyo. Inirapan naman niya ito. Maniac nga ang gorillang ito!Ang nandi-diri niyang isip. At akmang lalabas na sa silid aklatan.

"Wait, saluhan mo muna ako sa pagkain nakakawala kasi ng gana kapag nagiisa , Please?" Pakiusap nito sa kanya.

Napahinto naman si Jamila na naka hawak sa may door knob nabitin iyon sa ere at saka napaharap ulit sa makulit na asawa. Halos mag maningkit ang mata niya sa inis.

Kurimaw!

Na nakikiusap ang mga mata na sabayan niya sa pagkain, biglang nakadama ng konsensiya si Jamila para sa asawa. Naawa naman siya sa itsura nito kaya lang hindi siya dapat magpakita ng kahinaan sa harap nito.

"What do you want huh?!" Na hindi maiwasang mapataas ang boses. Na kunyaring galit kahit ang totoo niyan kinikilig na ang bata niyang puso, na kailan man hindi pa niya nadama sa mga lalaking nagtangkang mapalapit sa kanya noon.

" You." Sa malambing na tono, na kampanting nakangiti parin sa kanya ang hudyo. Tila siya ginagamitan ng gayuma upang sumunod sa mga nais nito.

" I hate puppy doggie looks! Isapa may pasok pa ako bukas." Ayaw paring patalo. Wala yata siyang balak magpa ulan ng sariling asin.

"Tomorrow is sunday sweetie." Sa mainahon paring tono. Kahit ang totoo ay naiirita na siya sa kaartihan nito. Dala marahil nang gutom.Pero deep inside gusto lang niyang maka salo sa pagkain ang misis niyang pakipot. Ayaw din naman niyang pilitin na gawin ang tungkulin nito bilang asawa hanggat hindi pa ito nakakapagtapus sa pag-aaral. Iyon ay kung kaya nga niyang magtimpi? At
hinawakan nito ang cellular phone at akmang ida -dial ang numero ng lolo nito.

" Put the shit phone down! I mean it !" Tuloyan ng nawala ang kontrol niya sa sarili.

Tumayo si Levy at mabilis ang naging kilos nito at agad na isara ang pintuan at mabilis siyang tinulak doon.

" You know what? Ang arte mo eh! Now sasamahan mo ba ako sa dinner or doon ka matulog sa master bed room at gawin ang tungkulin mo bilang asawa ko?" Tila narinig na niya yata ang nag tutunogan nitong mga ngipin sa subrang galit.

Na ka tingin lang siya dito at ganun din ang lalaki. Ayaw niyang ipahalata ang nararamdamang takot.

"Fine!" Ganting sigaw niya sa asawa at na upo paharap dito.

"Susunod karin pala eh? Ang dami mo pang arte." Nagsimula na itong sumubo at muling napatitig sa kanya na naka upo lang.

" Wala kabang balak kumain? tutunga nga ka lang ba dyan?" akmang sasagot siya pero mabilis itong nakalapit sa kanya walang sabi-sabing binuhat siya at pina upo sa may lap nito.

Sinubukan siyang subuan pero iniwas niya ang bibig. Para tuloy siyang batang paslit na pinapakain ng ama. At bawat iwas niya sa pagkain ay hinahalikan siya nito sa pisngi at sa labi. Na labis niyang kinaiinisan.

"Ano ba!" Na pilit iniiwasan ang bibig nito.

" I think sinasadya mong huwag kumain , hemmm? para mahalikan kita, I'm I right?" Levy tying to seducing her aminado naman siya doon.

Hindi niya maintindihan kung bakit sa kabila nang inis niya, may kakaibang sumisingit na damdamin na hindi niya kayang bigyan ng tamang pangalan.
Biglang may tumawag at napahinto si Levy sa pag halik sa asawa at sa pagkain. Saka sinagot ang tawag.
Sinamantala ni Jamila ang pagkakataon na iyon at mabilis tumakbo palabas sa silid aklatan. Diretso akyat sa kuwarto niya at hinihingal pa pagdating sa loob.
Nasundan na lamang ng tingin ni Levy Martin ang teenager na asawa at na papa iling na lamang ito sa kapilyahan ni Jamila.