***
-Biz Yasemin Hanımla bu sabah tanıştık sayılır. Ne güzel tesadüf değil mi?
Yasemin,Tayfun'un yüzündeki tatlı,samimi gülümsemeye sesindeki alaycı tondan dolayı inanmıyordu. İşini ilk günden kaybettiğine emin olan Yasemin, gitmeye yeltenince Tayfun tavrını değiştirdi.
-Mine, bizi yalnız bırakır mısın?
-Ne oluyor Tayfun?
-Bir şey yok, sadece yeni elemanımızla sohbet etmek istiyorum.
-Sen müdürlerinle bile sohbet etmezsin. Sekreterinle ne konuşacaksın?
-Senin de işlerin vardır,tutmayalım seni.
Mine,Tayfun'un soğuk bakışlarına kızgın bakışlarla karşılık vererek odadan çıkarken Yasemin bu sessiz tartışmanın sadece kendisi yüzünden olmadığını tahmin etti. İçindeki dedikoducu ses aralarında başka bir ilişki olduğunu fısıldasa da Yasemin şu an çapkın bakışlarla kendisini süzen adama oodaklanmıştı, o da onu incelediği için onun bakışındaki parıltıları farketmemişti.
İlk başta sinir bozucu izlenimi verse de bu adam kesinlikle çok yakışıklıydı. Kusursuz görünümlü bir vücudu,sert yüz hatları,simsiyah saçları ve harika mavilikte gözleri vardı. Yasemin onun yine canını sıkacağından emindi. Bu yüzden hayran bakışlarını kendine karşı kullanmasına izin vermeden tekrar gitmeye çalıştı ama Tayfun onun kolunu nazikçe tutup durdurdu.
-Nereye gidiyorsun?
-Benimle çalışmak istediğinizi sanmıyorum.
-Öyle olsa neden konuşmak isteyeyim.
-Ama...
-Lütfen otur,ben profesyonel biriyim günlük hayatta yaşadığım her şeyi işime yansıtsaydım, işimden olurdum.
-Peki.
Tayfun hala Yasemin'in kolunu tutuyor ve dikkatli bir şekilde ona bakıyordu,bu da Yasemin'in dikkatini dağıtıyordu. Sonunda Tayfun onu bıraktı da Yasemin'in aklı yeniden çalışır gibi oldu. Yine de adamdan yayılan elektrik onu rahatsız etmişti. İçindeki romantik ses etkilendiğini fısıldadı ama onu da diğer saçma sesler gibi duymamazlıktan geldi.
Yasemin annesi öldüğünden beri bu sesler arasından sadece gerçekçi olanı dinlemeyi tercih ediyordu. Acımasız bir sesti ama aynı zamanda hayatını ve kardeşinin hayatını kolaylaştıran sesti.
Yaseminin gerçekçi iç sesi ona bu sabahı unutmasını ve normal bir iş görüşmesindeymiş gibi davranmasını önerdi. İşi istiyorsa onu dinlemek zorunda olduğunu biliyordu.
***
Tayfun Bey'in geniş ofisindeki rahat koltuklara karşılıklı oturmuşlardı. Tayfun kendi koltuğu yerine onun karşısındaki koltuğa oturmuştu.
-Yasemin öncelikle rahat olmanı istiyorum. Burada çalışmak istiyor musun?
-Çalışmaya mecburum.
-Sabah arabama binmeye mecburdun, çalışmaya mecbursun. Hayatını isteklerine göre değil de mecburiyetlerine göre yaşar gibisin.
-Bu söylediğinizin ne ilk ne de tek örneğiyim. Herkes böyle.
-Doğru,Yasemin seni bilmem ama ben seninle çalışmak istiyorum. Zaten seçilerek buraya geldin.Yalnız bir şartım var. Sekreterim değil asistanım olmanı istiyorum. Bu da daha fazla işimi yapacağın ve bana daha fazla katlanacağın anlamına geliyor. Tabi buna orantılı olarak maaşın da artacak.
-Neden?
-Kabul ediyor musun?
Yasemin'in gerçekçi sesi maaşı düşünmesini tavsiye etti. Yine aklına Ali'in sevimli yüzünü getirdi. Hesapladığından fazla para demek Ali'yi düşündüğünden fazla mutlu etmek demekti. Bunu için bu sinir bozucu ya da etkileyici adama katlanmaya değerdi.
-Kabul ediyorum. Hatta hemen başlayabilirim.
-Çok sevindim. Ne yalan söyleyeyim,uğraştıracağını düşünmüştüm.
-Neden uğraşasınız ki? İş görüşmesine geldiğim günden hatırlıyorum sizinle çalışmak isteyen çok fazla insan var.(Yasemin hepsinin sexy kızlar olduğunu da hatırladığını tabii ki söylemedi)
-Merak ettiğim için,seni ve bugün neden arabama binmek 'zorunda' olduğunu.
-Bu soruyu cevaplamak işimin bir parçası değilse susma hakkımı kullanmak istiyorum.
-Peki,sen bilirsin. O zaman tekrar Mine'nin yanına git. Asistanım olduğunu söyle. Sana gerekli bilgileri verecek.
-Tamam.
Yasemin ayağa kalkınca Tayfun da onunla birlikte kalktı. Ve onun elini sıktı.
-O zaman,hoşgeldin.
***
Tayfun gülümseyerek elini sıkıp,ona 'hoşgeldin' derken ve o mavi gözlerini onun gözlerine kilitlediğinde Yasemin onunla çalışmanın çok da mantıklıca olmadığını düşünmeye başlamıştı bile ama artık çok geçti...
