SESSİZ SEVDAM (TAMAMLANDI)

ZEYNEP...

-"Zeynep kızım biraz bakar mısın?"
-"Zeynep Kuran okuyor annem. Buyur ben yardımcı olayım?"
-"Sağol güzel gelinim bir şey istemiyorum. Çocukları uyuttuysan Zeynep ile birlikte bahçeye gelir misiniz?"
-"Tamam annem. Çocuklara bir bakayım sonra Zeynep ile yanınıza geliriz."
-"Tamam kızım" diyerek Sultan hanım bahçeye gelinide çocuk odasına gitti.

Zeynep Kur'an okumayı bitirip kalktığında yengesinin çocuklara baktığını gördü...

-"Uyanmışlar mı yengem?"
-"Yok Zeynebim uyuyorlar.Sağolasın uyuttuğun için. Allah kabul etsin"
-"Allah razı olsun yengem ne demek. Onlar halasının cennet gülleri."
-"Zeynebim annem bizi bahçeye çağrıyor."
-"Tamam yengem gidelim." 

Zeynep bir yandan yengesiyle bahçeye doğru yürüyor bir yandan da konuşmalarına devam ediyorlardı.

-"Zeynebim o rüyaları yine görüyor musun?"
-"Evet yengem yalnız o benden yardım isteyen insanın yüzünü bir türlü göremiyorum. Kim olduğunu bilmiyorum. O yüzden sadece dua edebiliyorum. Başka elimden bir şey gelmiyor çünkü."
-"Sen dualarına devam et canım. Rüyalarında hayra çıkar inşallah"
-"Amin yengem amin..."

Bahçede Zeynep annesini babasını ve abisini görünce şaşırdı.

-"Yengem abim de gelmiş."
-"İkizler dünyaya geleli iş çıkışı bir yere takılmadan geliyor canım."dedi gülerek.
-"Desene yengem evlatlarını bizden daha çok özlüyor."
-"Vallahi öyle Zeynebim." dedi gülüşerek onlarda yerlerine oturdular.

-"Neşeniz bol olsun hanımlar. Hayırdır neye gülüyorsunuz böyle" dedi abisi.
-"Sana gülüyoruz abicim" dedi Zeynep
-"Niye hayırdır?"
-"Bekarken iş çıkışı arkadaşlarınla maçtı sohbetti çaydı derken akşam yemeğine zor yetişirdin. Evlendin daha erken gelmeye başladın. İkizler dünyaya geleli işe gitmicen nerdeyse."
-"Öyle vallahi. Mesai bitimini iple çekiyorum."
-"Yengem ile ben bu özlemi kıskanıyoruz haberin olsun abi" dedi.

Abisi de babası yanında olduğundan dolayı edeben karısına sarılmayıp yanında oturan karısının elini tuttu ve ona gülümseyerek göz kırptı.
Zeynep'ede "kıskanç seni" deyip gülümseyerek takıldı.

-"Zeynebim"
-"Efendim annem"
-"Yavrum seninle bir şey konuşmamız lazım."
-"Buyrun annem"
-"Kızım benim çok sevdiğim ahbabım bacım ahiretliğim derim hatta, Meryem teyzenler buraya gelecekler"
-"Meryem teyzemlere kötü bir şey olmadı demi annem"
-"Yok kızım öyle bir şey değil. Eğer seninde müsaden olursa oğlu Yiğit ile seni görüştürmek istiyor."

Zeynep daha cevap vermeden abisi cevap verdi.
-"Olmaz öyle şey"
-"Hayırdır oğlum"
-"Ya babam benim kardeşim daha 20 yaşında. Hem tamam onlar uzun süre Sivas'ta kalmış olabilirler ama yıllardır İzmir'de yaşıyorlar. Oraya yerleştiler. Ben kardeşimi gurbete veremem."
-"Bunu gurbetten gelin getiren sen mi söylüyorsun. Ayrıca alıp götürecekler demedik yalnızca konuşacaklar, anlaşırlarsa olacak oğlum. Hayırlısı neyse o olsun."
-"Sen bu evliliğe sıcak bakıyor gibisin baba"
-"Doğruyu söylemem gerekirse evet oğlum. (Zeynep'in elini tuttu) Yalnız kızımın kararı ister olumlu olsun ister olumsuz her daim Onun arkasındayım."
-"Teşekkür ederim babam" dedi Zeynep. Müsade isteyerek kalktı.

Odasına girip fotoğraf albümünü çıkardı. Abileri ile olan küçüklük fotoğraflarına baktı.
Beş kardeşti Zeynep
En küçük kardeş
Tek kız çocuğu idi...

Evin en küçüğü olmasına rağmen ağır başlılığı oturaklı bir kız olmasına babası bazen takılır.
-"Kızım bazen düşünüyorum nüfusundaki yaşını on yaş büyültsek mi?"
-"Niye babam yaşıma göre çok mu büyük gösteriyorum."
-"Yok yavrum maşallah su gibisinde konuşmaların adabın hareketlerin çok olgun bir kişiliğin var ve ben bununla gurur duyuyorum"... diyerek kızının alnını öptü.

Zeynep kararını söylemek için akşam yemeği için sofrayı kuran annesi ve yengesinin yanına mutfağa girdi.
-"Annem sizin için de uygunsa buyursunlar gelsinler." dedi. Annesi de
-"Hakkınızda hayırlı olsun kuzum" diyerek sarıldı evladına.

Akşam yemeğini ailesini izlemekten pek yiyemedi Zeynep.
Çay dır muhabbettir derken Zeynep pek konuşmuyor ailesini dinliyor yeğenleri ile oyun oynuyordu.
Yeğenlerinin uykusu gelince Zeynep'te müsade istedi.
Ailesi durgunluğunun farkında olduğundan hayırlı geceler diyerek ona müsade verdiler.
Yengesine yardım ederek önce yeğenlerini uyuttu daha sonra kendi odasına çekildi.

-"Hayır hayır yapma dur.
Gitme oraya lütfen gitme.
Hayır hayır dur lütfen dur dur gitmeee"

-"Zeynebim abim uyan."
-"Zeynebim uyan yengem uyan. Allahım kanter içinde kalmış."
-"Zeynebim abim uyan"
-"Gitmeee" diyerek uyandı Zeynep ve yengesine sarıldı.
-"Gitti yengem gitti durduramadım. Benden yardım istedi ama durduramadım. O yer çok kötüydü yengem çook" dedi gözyaşları içinde kesik kesik konuştu.
-"Sakin ol yengem sssttt geçti yengem sssttt."

-"Yengecim Zeynebim bak bakayım bana. Silelim şu gözyaşlarını. Tamam. Anlatmak ister misin?"
-"Çok kötüydü yengem" diyerek başını anlatmak istemiyorum dercesine sağa sola salladı.
-"Abim biz burdayız geçti al biraz su iç"
-"Sağol abi" diyerek bir iki yudum zorlanarak içti Zeynep.

Zeynep yengesinin ayaklarının üstüne başını uzatıp abisinin elini tuttu.
-"Ben tekrardan uyuyana kadar gitmeseniz olur mu?"
-"Olur Zeynebim." dediler.
-"Yengem yeğenlerime okuduğun gibi bana da dua okur musun?"
-"Okurum tabi"

Yengesinin her dua kelimesinde Zeynebin gözyaşları yavaş yavaş azalıyordu.
Abisinin elini uykuya dalınca bırakmış yengesi ve abisi onu rahatsız etmemeye çalışarak Onun üzerini örterek ayrıldılar.