SESSİZ SEVDAM (TAMAMLANDI)

MUTLU SONA ADIM ADIM

Zeynep yapbozdaki fotoğraflarını görünce sevdiğinin gözlerinin içine bakarak

-İyi ki seninim...

Yiğit sevdiğini alnından öpüp ona aldığı yüzüğü parmağına taktı ve sevdiğinin gözlerinin içine bakarak

-İyi ki benimsin... dedi...

Dostlarını uğurlayan sevdalılar biraz daha başbaşa kalıp evlerine geçtiler.
İkizleriyle birlikte güzel bir gün geçirerek bu güzel günü tamamladılar.

Zeynep sabah kahvaltısını hazırlarken sevdiği arkasından sarılarak başını sevdiğinin omzuna koyup

-Ben bugün işe gitmek istemiyorum

Zeynep tebessüm ederek

-Ben de istemem ama ne yazık ki gitmek zorundasın...

-Evet ne yazık ki...

Zeynep güleryüzüyle arkasını dönerek elini sevdiğinin yanağına koyup

-Hadi bakalım benim yakışıklı koca bebeğim kahvaltı zamanı...

Yiğitte numaradan suratını asarak hıhı diyerek sofraya oturdu.

Sevdalılar kahvaltılarını güzelce yapıp, Zeynep Yiğiti uğurlayacakken
çocukların uyanma seslerini duyunca
Yiğit homurdanarak

-Gülüm bu çocukların bana garezi mi var?

Zeynep hem bebeklerine doğru yürürken hem de Yiğite cevap verdi

-O nerden çıktı yarim

-Sana ne zaman sarılmak istesem ağlıyorlar.

-Yarimmmm...

-Ne yalan mı? Dün geceyi hatırlatıyım istersen?

Zeynep bebeklerinin sakinleşmesiyle, bebeğinin mendilini sevdiğinin suratına atarak

-Yarim susar mısın lütfen?

Yiğit sevdiğinin yanına gelip yanaklarına dokunarak

-Oy benim ahuedam... Çocuklarından damı utandın?.. Yanakların kızardı...

Zeynep sevdiğinin eline hızlı olmadan vurarak

-Sizi artık göndersem beyfendi.
Şu vakitten sonra sizin karınız olarak değil bebeklerimin annesi olarak sorumluluklarım var...

-Hımm öyle mi? dedi Yiğit tek kaşını kaldırarak.

-Evet öyle küçük bey... dedi Zeynep.

Yiğit tebessüm edip Zeynebin kulağına fısıldayarak

-Bunu akşam başbaşa görüşelim küçük hanım...