SESSİZ SEVDAM (TAMAMLANDI)

ZEYNEBİMM GİTMİŞ ANNE!..

BAYRAM GÜNÜ

Nur ile Mert'in kızları dünyaya gelmiş aile ikinci bayramı yaşıyordu...

Yalnız Zeynep hariç...
O içindeki hüznü bastırarak gülmeye çalışıyordu...

Hastanede söylenen bir cümle Zeynebin başından kaynar suların dökülmesine sebep oldu...

-Allah hiç bir evladı anasından babasından koparmasın...

Çok güzel bir dua...
Dua da bir hata yanlış veya Zeynebe garez ile söylenmiş bir söz yok ama...
Zeynebin yaşadıklarına bu dua kalbine bir bıçak gibi saplandı...

-Ben olmasam Yiğit sevdiği ve evladı ile yaşayabilecek... diye Zeynep kendini suçladı...

Aklına tek gelen çare de, ne kadar zor olsa da, ne kadar yüreği izin vermese de
Ayrılmak idi...

Zeynebin yüreği kanıyorken yine de ailesine hiç bir şey hissettirmemeye çalışıyordu...

Bayramın son günü kayınvalidesinden müsade isteyerek Sukeyna ablasının yanına gitti...

-Ablacım

-Efendim canım

-Dizlerine yatabilir miyim dedi gözleri dolarak...

-Tabi canım dedi... Konuşmak... derken Zeynebin telefonu çaldı. Arayan Yiğit'ti

-Zeynebim

-E..fendim dedi ağladığı anlaşılmasın diye zorlanarak konuştu...

-İyi misin?

-Şey... Sukeyna ablamın yanındayımda sonra konuşabilir miyiz?

-Tabi nasıl istersen.

Zeynep Yiğit'in telefonu kapattığını düşünerek telefonu yanına koydu.
Yiğit Zeynebin ağlama sesini duyunca telefonu kapatamadı...

-Ablacım başımı okşar mısın? Annem gibi dedi ağlayarak... ve dizlerine tekrar yattı...

-Tamam canım... Seni zorlamayacağım... Ne zaman anlatmak istersen dinlerim canım...

-Sağol ablam... İyi ki varsın... diyerek gözyaşları içinde türkü okudu zorlanarak

Allı tur...nam bizim ele varır...san
Allı tur...nam bizim ele varır...san
Şeker söy...le kaymak söy...le bal söy...le

Gülüm gülüm kırıldı kolum
Tutmuyor elim turnalar eyyyy

Derken hıçkırıklarına engel olamadı ve devam etti hem kendi yüreği yanıyordu..
Hemde Yiğit ve Sukeyna'nın...

Eğer bizi sual eden olursa
Boynu bükük benzi soluk yar söyle

Gülüm gülüm kırıldı kolum
Tutmuyor elim turnalar ey