Telefon çalınca Yiğit'in lavaboda olduğunu farkeden Zeynep telefonu açtı. Arayan kayınvalidesi idi...
-Efendim annecim -Selamun aleyküm güzel gelinim nasılsınız? -Ve aleyküm selam annem. Çok şükür iyiyiz siz nasılsınız? -Çok şükür kızım bizde iyiyiz. Bir hafta oldu sesinizi duyayım dedim annem. Çok şükür iyi geldi sesin. -Sağolasın annem aklın kalmasın bizde. Çok şükür iyiyiz biz. -Yavrum şey diyecektim -Buyur annem -Ramazan başlıyor bu gece nasipse. Orda geçireceğinizi söyledi Yiğit. Oruç konusunu hiç Yiğitle konuştunuz mu? -Yok annem hiç konuşmadık. -Kızım Yiğit içkiye başladıktan sonra namazı bıraktığı gibi orucunu da bıraktı. Ben dayanamıyorum yavrum. Oğlumun doğruyu yanlışı bildiği halde böyle davranması bizi çok üzüyor. Elhamdülillah namaza yeniden başladı inşallah orucuna da başlar yavrum. -İnşallah annem -Yavrum senin varlığın oğluma manevi şifa oldu -Estağfurullah annem -Öyle kızım öyle. Senden ricam oğlumla konuşur musun? -İnşallah annem. Sizler dualarınızı esirgemeyin bizden. -Etmem mi kuzum. Dualarımız siz ve tüm evlatlarımız ile...
Deyip vedalaşarak dualarla kapattılar. Yiğit'in yüzüne bile bakmaya artık haya eden Zeynep onunla nasıl konuşacağını düşünüyordu. Bu sırada Yiğit iki meyve suyuyla Zeynebin yanına geldi.
-Sana sormadım ama meyve suyu getirdim. İçer misin? -Teşekkür ederim.İçerim. -Rica ederim. Biraz önce telefon mu çaldı? -Evet Meryem annem aradı selamı var. -Ve aleyküm selam. Ben sen iyileşene kadar burda kalmak istediğimizden dolayı, onlara tatili uzattığımızı söyledim. Yalnız babam dönüşte işlerden dolayı canıma okuyacağını söyledi. O yüzden iyi vakit geçir dedi.
Yiğit'in gülümseyişini gören Zeynep'te tebessüm etti ve mahçup bir ifadeyle
-Benim yüzümden işleriniz aksadı. Özür dilerim. -Şşşt. Bir daha özür duymak istemiyorum. Senin bir hatan yok Zeynep. Hadi bakalım küçük hanım o meyve suyu bitecek. -Peki başım üstüne...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zeynebin dili varıpta bir türlü konuşamadı Yiğitle. Ne diyeceğini nasıl davranacağını bilemedi. Vakit geceyi bulurken Kuran okuyan Zeynep, Yiğit görülmeyince ve ses gelmeyince meraklandı. Saate baktığında sahur vaktinin geldiğini gören Zeynep vaktin Kuran okurken nasıl geçtiğini anlamamıştı. Yavaş yavaş yürürken çalışma odasının ışığını açık gördü. Kapıyı çalarak
-Müsait misin? Girebilir miyim?
Ses gelmeyince yavaşça içeri girdi. Yiğit'in koltukta uyuya kaldığını farkedip yanına geçip orta sehpanın üzerine oturdu. Sessizce baktı Yiğite... Kaç dakika öylece baka kaldığını kendide bilmiyordu... Yüreği yanan Zeynebin dilinden kelimeler dökülüverdi... O kadar sessiz konuşuyordu ki... Yiğite bu kadar yakın olmasa onun bile kulakları duymayacaktı...
