Kai kollarının arasındaki bedene daha sıkı sarıldı.Luhan'ın sarı saçları onun boynunu gıdıklarken,aynı zamanda Luhan'ın küçük parmakları Kai'nin göğsünün üzerinde garip şekiller çiziyordu.
"Hayatım o kadar da muhteşem değil."
Kai derin nefes alırken Luhan başını kaldırıp ona baktı.
"Hiçbir şey yolunda gitmiyor.O ve ben sürekli tartışıyoruz,ona yalan söylemek zorunda kalıyorum.İyi olduğumu söylüyorum ama iyi değilim Luhan."
Sarışın 'ben ve o' kelimesini duyunca kaşlarını çattı.Kai'nin onun hakkında konuşmasını istemiyordu.Hiç ama hiç istemiyordu.Kai'nin gömleğini avucunun içinde sıktı ve huzursuzca kıpırdandı.
"Sorun ne?"
Kai kolları arasından ayrılan çocuğa bakakaldı.
"Luhan?.Ne oldu?"Kai ona yaklaştı ve sırtını dürttü.Luhan omuz silkti ve kaba bir homurtu çıkardı.Bir şeye kızdığı belliydi.Kai okul ceketine uzandı ve cebine elini daldırdı.
Luhan saniyeler sonra gözlerinin önüne inen şekerle sırıttı.
"Senden özür dilemek isteyen bir şeker var,özrünü kabul ediyor musun?'
Kai sesini olabildiğince inceltip konuştu.Luhan şekeri kaptı ve Kai'ye döndü.
Bir anlık dönüş ikisini de beklemediği türdendi.Kai ve o...çok yakındı.Kai gözlerini onun gözlerinde ve daha sonra küçük,pembe dudaklarında gezdirdi.Luhan ona bakmaya devam ederken şekerin paketini açtı ve hemen ağzına attı.
"Bunu bilerek yaptın!.Benimde payım vardı.Yarısı benimdi Luhan."
Kai geri çekildi ve oturur pozisyonda kollarını göğsünün altında birleştirdi.Yanaklarını şişirdi ve bakışlarını pencereye çevirdi.Luhan işaret parmağını uzatıp onun yanağını dürttü.Kai ona bakmamaya kararlıydı.Luhan yüzünü buruşturdu ve yatağa yattı.Tüm yorganı üzerine çekmişti.Tek kişilik yatakta iki kişin yatması başlı başına büyük bir sorundu.Kai tısladı ve yorganın bir kısmını çekmeye çalıştı ama Luhan ondan daha sıkı asılıyordu.
"Bırak şunu.Üşüyorum.Beni ısıtmak zorunda kalırsın,birazını bana ver."
Kai asılırken söyleniyordu.Saniyeler sonra Luhan yavaşça yorganı bıraktı.Kai hemen yatıp yorganı üzerine çekti.Luhan gözlerini kıstı ve ona yaklaştı.Kai onun sıcak nefesini ensesinde hissedebiliyordu.Gözleri sonuna kadar açılmıştı,nefes bile almıyordu.Sonra bacağının üzerinde bir sıcaklık hissetti.Vücuduna yayılan ateş parçasına kolundaki sıcaklıkta eşlik etmişti.Luhan bacağını ve kolunu ona sarıp gözlerini kapattı.Yüzünde mutlu bir gülümseme vardı,Kai onun tatlı horultusunu duyduğunda yavaşça ona döndü.Bacak ve kol hala onun bedeninde sallanıyordu.
"Sehun ne var?"
"Ne mi var?.İlk derse geç kaldın.Dün gece neredeydin,Kris'e yalan söylemeden önce beni uyarsan iyi olur."
"Okula gelmek istemiyorum,burası iyi."
"Neredesin?.Okula gelmen gerekiyor.Hemen!"
Kai iç çekti.Yatağın diğer ucunda uyuyan Luhan'a baktı.
'''Luhan'ın yanındayım,hastanede."
"Cezanın bittiğini sanıyordum Kai."
"Bitti ama Luhan'ın bana ihtiyacı var ve.."
"Ve ne?"
Kai alt dudağını ısırdı.Kalbi hiç olmadığı kadar hızlı atıyordu.Luhan kıpırdandı ve Kai'ye döndü.Daha gözlerini bile açmamıştı ama ona gülümsüyordu.
