Luhan yavaşça ona kaydı ve başını onun omzuna yasladı.
"Seninle bir yere gitmek istiyorum Luhan."Kai onu elinden tutup çatıdaki kapıya doğru sürükledi.Luhan koşar adımlarla ona yetişmeye çalışıyordu.İkili büyük camın önüne geldiğinde Kai durdu.Luhan şaşkınlıkla ona bakıyordu.Bebekleri ona gösteren Luhan'dı,peki neden şimdi onları ilk kez görmüş gibi davranan Kai'di?.
"Onları her buradan izledin değil mi?.Hadi içeriye girelim."
Luhan büyüttüğü gözlerle başını iki yana salladı.Oraya girmemesinin birkaç nedeni vardı.
Oraya hemşireler ya da doktorlardan başkası giremezdi ve tabi minicik bebeklerin anne ve babası.
O diğer insanlara göre 'deli' olarak adlandırılıyordu,herhangi bir sorun onun hücrede uyumasına neden olurdu.
Kendisinden korkuyordu.
"Hadi Luhan,onlara dokunmalısın."
Luhan bileğini tutan elden kurtulmaya çalışsa bile başarılı olamamış kendini Kai ile birlikte içeride bulmuştu.Kai sarı kıyafetlerin içindeki bebeğe yaklaştığında gülümsedi.
"Luhan buraya gel,gözlerini yeni yeni açıyor.Bu anı görmelisin."
Luhan istemese bile onun yanına gitmişti. Kai elini uzatıp sarılar içindeki çocuğun yanağına dokundu.Luhan gözlerini sıkıca kapatmış tek elini yumruk yapmıştı.Diğer eli Kai tarafından bebeğe dokunmaya zorlanıyordu.Parmak ucunda yumuşaklık hissedince ağlamaklı bir sesle konuştu.
"Jongin..istemiyorum.."
"Gözlerini aç bambi."
Luhan derin bir nefes alıp verdi ve gözlerini açtı.Hayatı boyunca gördüğü en masum şey serçe parmağını tutuyordu.
"Seni sevdi,ona bir ad koymalıyız."
Luhan gülümsedi ve başıyla onayladı. Bebek esneyip uykulu gözlerini yavaşça kapatırken tiz bir ses çıkardı. "Kai.."
"Uhmm..Ne?"Kai ona dönüp tek kaşını kaldırdı.
"O..Kai..küçük Kai."
Diğer eliyle bebeği işaret ettiğinde Kai gülümsedi.Saatlerce orada kalıp tüm bebekleri sevdiler.Luhan artık korkusunun geride kaldığını hissediyordu.Kai onun tüm korkularını tek tek yok ediyordu.
Tao kapanan kapının sesini duyduğunda odasından çıktı.Ceketini üzerine geçirirken yavaşça merdivenlerden indi.
"Bebeğim, nereye gidiyorsun?"
"Eski arkadaşlarımla buluşacağım.Geç gelebilirim beni beklemeden uyu.Açsan,yaptığım yemekleri ısıtıp ye."
Başını eğip Kris'in yanından geçerken bir el onu durdurdu.
"Bir sorun olmadığına emin misin?"
"Bir sorun olmalı mı?"
"Benimle kelime oyunu oynama Tao." Tao kolundaki eli itti ve hiçbir şey söylemeden evden çıktı.Gidebileceği tek yere gitti.
"Uhmm...bira alabilir miyim?"Kısa boylu çocuk yüksek bar taburesine oturmaya çalışırken utanarak söyledi.Tao onun yanındaki sandalyeye oturduğunda gülümsedi.
"İki olsun ."yanındaki çocuğa döndü."Burası kibar olman gereken bir yer değil ufaklık."
Kısa boylu çocuk yavaşça başını sallayıp önüne itilen biradan bir yudum aldı.
"Ben..ilk defa bir bara geliyorum.Üzgünüm."
Tao kıkırdadı ve birasından büyük bir yudum aldı."Sana kibar olmamanı söylediğimi hatırlıyorum ufaklık."
