"İyi Değilim "

104 64 7
                                    

Gölgene bak, beni anlamak istiyorsan; O kadar yakın, ama sana asla dokunamayan.
                 - Cemal süreya
BÖLÜM 6

Eve gitmiş yorganı kafama kadar çekmiştim. Tabi diyorsunuz ki bu kız bu sıcakta niye yorganı kafasına kadar çekiyor.

Durun ben şimdi anlatıyım.
Şimdi Ateşin kuzeni bana yavşayınca ben de içimden dedim ki' yakışıklı felan ama tam bir yavşak' ben bunu içimden söyledim sanarken, aslında sesli söylemişim.
Bunun üstüne ateş anırmış ecrin teyzede bana üzgün üzgün bakmıştı. Ben utancımdan alel acele evden çıkıp , Odama gitmiştim.

"Burcu! "

Babannem bana seslenince yatağımda doğruldum. Eskimiş kapımdan geçip salona gittim.

" Efendim"

"Hangi arkadaşında kaldın sen? orospumu olucaksın başımıza" bu sözleri o kadar alışılmıştı ki artık üzülmüyordum bile. Ben babanneme cevap vermeyince daha da çok sinirlendi.

"Anneni de sevmezdim zaten oda tam bir sürtüktü keşke ölürken seni de yanında götürseydi. "

İşte bunu demiyecekti. Bana herşeyi söyleyin ama Anneme hiç bir şey demeyim. Göz yaşlarım benden bağımsız yüzümde yayılmıştı.

" Anneme sakın bir daha bir şey deme bıktım lan sizden. Yeter. " avazım çıktığı kadar bağırmıştım. Apartmana rezil olmak bizim görevimiz olmuştu.

" Duyuyormusun ali bak ne diyor bana, terbiyesiz. "

Ali, o şerefsiz benim amcam.

" Onun hesabını kesicem sen merak etme. " dedi babanneme.

Odama gidip yatağıma yattım. Ağlamiyacaktım.
Kapı sesi duyduğumda rahatladım.
Kapım gürültülü bir şekilde açılınca içeri amcam girdi. (!)

Ellerini saçlarıma dolayıp beni kendine çekti.

" Bak bak kaşara, başkalarına göster bana gösterme öylemi? "

Korku bedenimi iyice sinmiş. Sanki dilim tutulmuştu.

" Ne- ne diyorsun? "

" Çok güzelsin diyorum. "

İğrenç! Bu, bu yaşadıklarım çok iğrençti. 

" Dokunma bana şerefsiz. "

Büyük bir ses koptu bu yanağıma vurulan tokatın tok sesiydi. Canım belkide ilk defa bu kadar yanıyordu .
Üstümdeki t-shortü yırtıp bir kenara fırlattı. Ağlamaktan gözlerim şişmiş halsiz kalmıştım. Bırak demekten başka bir şey gelmiyordu elimden.
Telefonum çaldı. Yatağa göz attım ulaşabilirsem, kurtulabilirim diye.

Son bir hamleyle amcamın kasıklarına vurdum o pislik yerde kıvrılırken telefonuma koştum. Kimin olduğu önemli değildi sadece bu pislikten kurtarsa yeterdi.

"Yardım edin lütfen "

" Ne? "

Bu ses çok tanıdık geliyordu.
Eniştem kalmış yanıma doğru geliyordu.
" Bırak lan telefonu kimse seni benim elimden alamaz güzelim. "

" Puşt. " telefondan bir ses daha gelmişti.
Amcamın beni çekmesiyle gözlerim karardı Bu olanları kaldıramıyordum.

----------------

1 saat sonra

" Uyanıyor galiba oğluşum. "

Çok halsizdim. Gözlerimi açamayacak kadar yorgun, bitkindim.

" Yorma kendini " dedi. Bu sesi tanıyordum ama bir türlü çıkartamıyordum.  Merakıma yenik düşüp gözlerimi araladım.

Karşımda Ateş ve Ecrin teyze vardı.

" Ben-"

"Şş konuşma dinlen " dedi ecrin teyze bir anne edasıyla. Gözleri dolmuş belkide ağlamıştı. Ateşse daha çok sinirli gibiydi.

" Ben bir şeyler hazırlıyım, sen yanında kal ateş. "

Ateş kafası sallamış gözlerini bana dikmişti.

" İyimisin? "

" Değilim" ilk defa iyimisin sorusuna olumsuz cevap vermiştim,değişiyordum.

"Biliyorum. "

" Sen mi aramıştın beni? "

" Evet annem aramamı istemişti. "
Gözlerimdem bir damla yaş süzüldü. Kuruyan dudaklarımı yalayıp kafamı eğdim.

" Teşekkür ederim"

"Ne için? "

" Beni kurtardığın için. Sana ihtiyacım vardı. "

"Hatırlıyormusun, bana ihtiyacın vardı dediğimde çok kızmıştın."

" Pişman değilim. " dedim.

" İyi değilim "

" anlamadım? " ne demeye çalışıyordu?

" boşver. "

-----------

" Daha iyimisin kızım? "

" iyiyim ecrin teyze " zorla söylediğim kelimeler ateşi rahatsız etmişti.

" yavrum 18 yaşındasın. kendine ev tutup o iğrenç insanlardan kurtulabilirsin. "

" Malesef o kadar kolay diğil ev alabilicek kadar param yok. "

Ecrin teyzenin gözlerinden bir parıltı geçince aklına bir şey geldiğini anlamıştım.

" Bak burcucuğum yalnış anlama, Bizim bir evimiz var bir tek ateş kalıyor orda sende onla kal. Bu insanlarla daha fazla kalamazsın. "

" ben  böyle bir  şeyi kabul edemem. "
Bu konuşmalara rağmen ilk defa  Ateş gözümün içine bakmıştı.

" Anne bir çıkarmasın burcuyla bir şey konuşucam. "

Ecrin teyze kafasını sallamış saçlarını savurarak salondan çıkmıştı.

" Aramızdaki iddeayı unutma. Bence bu bizim için iyi bir fırsat ayrıca o evde kalamazsın. Askalsın sana-"

" sus. Tamam gelicem ama eşyalar ? "

" Onu ben hallederim. "

BÖLÜM SONU kısa biliyorum ama giriş olsun istedim.

Umudun Pençesinde Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin