Mercy On Me

2

PART 2

《Σήμερα θα έρθουν δύο φίλες μου από την σχολή. Ελπίζω να είσαι κάπου έξω εκείνη την ώρα 》 είπα και έβαλα μία μπουκιά δημητριακά στο στόμα μου.

《Καλά 》είπε ξερά και άνοιξε το ψυγείο.

《Μα καλά δεν έχει τίποτα για φαΐ 》παραπονέθηκε και κοίταξε καλύτερα το ψυγείο.

《Θα είχα εάν δεν έφερες χθες τους δύο γουμαρινους φίλους και τα καταβροχθιζατε ολα》 είπα και συνέχισα να τρώω το πρωινό μου.

《Ναι οκ εγώ φταίω που δεν λέω τίποτα όταν φέρνεις κόσμο 》είπε και έκλεισε το ψυγείο παίρνοντας τον χυμό.

《Πότε έφερα φίλους μια φορά είπα την πρωτοχρονιά να φέρω τρεις φίλες μου και τα είχες κάνει μπάχαλο δεν ξέραμε σε ποια χρόνια ήμασταν κανόνισε να συμβεί κάτι παρόμοιο....και μην πίνεις με το στόμα γαμώ! 》 είπα και του πήρα το κουτί του χυμό από το χέρι .

《Πωπω γκρίνια. Σιγά δηλαδή επειδή έκανα μια πλακιτσα ότι το σπίτι είναι στοιχιωμενο αμέσως να το πάρουν στα σοβαρά δεν φταίω εγώ εσύ φταις που έχεις ξενέρωτος φίλες》είπε και μου πήρε τον χυμό από τα χέρια.

《Έλεος πια κανόνισε να συμορφοωθεις λίγο γιατί αλίμονο σου και κόψε τις πολλές τις πλάκα γιατί δεν είναι οι άλλοι πολλοί ξενερωτοι εσύ είσαι ψυχανωμαλο!》

《Τώρα κάνεις ετσι γιατί την πάτησες έτσι χθες αλλά να ξες σε είδα που κρατιωσουν να μην γελάσεις. Άσε που πήγα να την συνεχίσω την πλάκα να σου την πέσω σίγουρα δεν θα αντιστεκοσουν αλλά εγώ φταίω που λυπήθηκα να μην φας κι άλλο άκυρο 》 είπε και ήπιε άλλη μια γουλιά από τον χυμό.

《Ε αντέ μου στο διαόλο 》 είπα  και του ζουλιξα το μπουκάλι με το χυμό με αποτέλεσμα χυθεί όλος επάνω του.

Μπήκα τσατισμενη μέσα στο δωμάτιο προσπαθώντας να βρω τι να φορέσω σήμερα. Ήξερα πως δεν έπρεπε να τον εμπιστευομουν εκείνη την μέρα.

~ Throw back ~

Επιτέλους η μέρα που θα έβγαινα μαζί του έφτασε. Φορασα ένα μπορντο κολλητό φόρεμα με το δερμάτινο μου και βγήκα έξω στον δρόμο. Θα πηγαίναμε σε ένα εστιατόριο για αρχή και μετά θα δούμε πως θα καταλήξει η βραδιά. Λογικά ακόμα δεν έχει έρθει αλλιώς θα τον έβλεπα να με το περιμένει έξω από το μαγαζί.
Ήδη άρχισε να κάνει ψυχρά και μπορούσε να διακρίνεις μερικές σταγόνες που έπεφταν από τον ουρανό.
Έχει περάσει 1μιση ώρα και ακόμα δεν έχει εμφανιστεί. Ξαφνικά το κινητό μου δονητε και βλέπω πως μου έχει έρθει ένα μήνυμα.  Αρχίζω να ζαληζομαι τα μάτια μου έχουν θολώσει και νιωθω την φλέβα πάνω στο μέτωπο φουσκώνει.
Ήταν μια φωτογραφία αυτός με μια άλλη στο κρεβάτι και από κάτω να γράφει "ελπίζω να εχαψες την φάρσα "  έφυγα γρήγορα από εκείνο το μέρος προσπαθώντας να πάω κάπου απομονωμενα να ξεσπάσω. Η ώρα ήταν 1:45 και παρόλο που έβρεχε μπήκα σε ένα πάρκο.  Ήταν μικρό αλλά δεν ήταν σχεδόν κανείς και όταν λέω σχεδόν εννοώ πως στην άλλη άκρη του πάρκου ήταν μια παρέα με κάτι τυπικά που έπιναν και κάπνιζαν.  Καθησα στο υγρό παγκάκι και άρχιζα να κλαίω.

《Υ/Ν ?》 Άκουσα την φωνή του.
《Σον? 》 είπε ξαφνιασμενη και  σκουπισα τα δάκρυα μου να μην με δει 《τι θες εσύ εδώ? 》

《Εε είμαι με την παρέα μου...κλαις?》άλλαξε θέμα και έσκυψε λίγο για να με δει καλύτερα.

《Εε οχι από την βροχή είναι νερό τίποτα άλλο ααα να και λίγο θα την άρπαξα αφού έχει ψυχρά 》 είπε και ρουφιξα την μύτη προσπαθώντας να του δώσω ένα χαμόγελο ως ένδειξη ότι είμαι καλά. .

Ναι καλά χαζός χαζός αλλά το είχε καταλάβει πως δεν είναι καλά .

《Έλα σήκω θα σε πάω σπίτι μην κρυώσεις κιαλλο》 είπε και ετεινε το χέρι του σε μένα για να σηκωθώ.  Ίσως και να είναι το χαζο που να μην το είχε καταλάβει τελικά.

Δεν είπα τίποτα απλά σηκώθηκα και βγήκαμε έξω από τη το πάρκο.  Ανεβήκαμε στην μηχανή του και πήγαμε σπίτι. 

Μόλις μπήκαμε μέσα με κοίταξε.

《Τώρα θα μου πεις τι εγινε?》
ΕΊΠΕ και με κοίταξε ανήσυχα.  Δεν είχα ξανά κλάψει ποτέ ή βασικά αυτός δεν με είχε δει να κλαίω ποτε.

Ήμουν πρησμένη και κόκκινη οπότε δεν είχα άλλη δικαιολογία. 

Πήγα να μιλήσω αλλά θυμήθηκα ξανά όλα αυτά που έγιναν και με έπιασαν τα κλάματα. Έβαλα τα χέρια μου στο πρόσωπο για να μη βλέπει και κοιτούσα προς τα κάτω.
Ξαφνικά ένιωσα δύο χέρια να με αγκαλιάζουν και ένα ζεστό φιλί στο μέτωπο.

Καθησα με στον καναπέ και του τα είπα όλα.  Η αλήθεια είναι πως ένιωσα καλύτερα φάγαμε παγωτό και μου έλεγε διάφορες λύσεις πως να τον εξολοθρευσει.

~ Τέλος ~

Φόρεσα ότι να ναι και βγήκα έξω για να φύγω. 
Στο διάδρομο ήταν αυτό μόνο με τόνο εσώρουχο κρατώντας την λερωμενη μπλούζα του από τον χυμό.

《Έλεος τώρα πρέπει να την πλύνω 》 είπε με νεύρα.

《Εμένα περίμενες για να πλυθεί η μπλούζα; απορώ πως δεν σιχαίνονται οι κοπέλες σου 》

《Δεν κολλάνε σε τέτοια οτα έχουν να κάνουν με ένα σεξυ συμπολ 》

《Μμμ καλά σεξυ συμπολ άλλαξε κανένα βρακι από προχτές το έχεις 》 είπε και πριν καν γυρίσω να φύγω βγαζει το εσώρουχο του μπροστά μου.

《Έλεος όχι εδωω!!》είπα και βγήκα από το σπίτι ακούγοντας τον να γελάει.  Έλεος το βλαμμένο γελάει κιόλας. ..

Πάντως δεν του το χα ... Τώρα κατλαβαινω γιατί δεν τον συχαίνοται τα κοριτσάκια
Έλεος μην σκέφτεσαι έτσι Y/N !!!!!!

Ήθελα να σας ρωτήσω αν σας πειράζει να βάλω το όνομα της κοπέλας Danae . Ξέρω είναι το όνομα μου αλλά αν δεν έχετε πρόβλημα σας ευχαριστώ πάρα πολύ χδ ♡

Please
LIKE, COMMENT, SHARE ♡