Αν και είχε περάσει αρκετή ώρα από τη στιγμή που μπήκα στο σπίτι ήμουν ακόμα στο ίδιο σημείο με το ίδιο χαζό χαμόγελο.
Το κινητό μου δονηστηκε αλλά δεν έδωσα σημασία ίσως να ήταν μήνυμα από την Ellie .
Μετά από λίγη ώρα ξανά το ίδιο.
Την τρίτη φορά χτύπησε το κινητό μου. Το απάντησα αμέσως χωρίς να με νοιάζει ποιος ήταν . Το βλέμμα ήταν κολλημένο σε ένα ασήμαντο αντικείμενο που το κοιτούσα από την ώρα που μπήκα στο δωμάτιό και με ένα χαζό χαμόγελο στα χείλη μου απάντησα.
《Ναιι;》 είπα ναζιάρικα.
《Danae που είσαι σε ψάχνω τόσες ώρες; 》
Στο άκουσμα της φωνή σοβαρεψα και επέστρεψα πίσω στην πραγματικότητα.
《Shawn;》 ρωτάω λες και δεν κατάλαβα πως ήταν αυτός.
《Ναι έτσι με λένε. Λοιπόν περνάω σε 5 από κει 》λέει κάπως αναστατωμενα και χωρίς να προλαβω να φέρω κάποια αντίρρηση κλείνει το τηλέφωνο.
Ωχ όχι .
Έτρεξα στο δωμάτιο μου. Έβγαλα τα ρούχα μου τα οποία έχουν στεγνώσει πάνω μου . (Και από την βροχή και από τα σάλια του σκύλου 😂) και βάζω γρήγορα την μπιτζαμα μου.
Όμως πριν προλάβω να κάμω οτιδήποτε άλλο η πόρτα χτυπάει.
Τρέχω να ανοίξω την πόρτα όμως αυτό που αντίκρισα δεν ήταν αυτό που περίμενα.
《 Cameron; 》αναφωνησα αναστατωμένη.
《Τ-τι κανεις ε - εδώ ;;》 συνέχισα τις ερωτήσεις καθώς αυτός στεκόταν στην πόρτα και με κοιτούσε.
《Εμ... είχες ξεχάσει την τσάντα στο αμάξι》 είπε και έδειξε την τσάντα που κρατούσε στο ένα του χέρι.
《Εμ.. Ναι ...Ναι ευχαριστώ》είπα και άρπαξα την τσάντα κλείνοντας του την πόρτα στα μούτρα.
Κακό ετσι;
Μέσα σε κλασματα δευτερολεπτου ξανά ανοίγω την πόρτα.
《ευχαριστώ 》είπα γρήγορα δίνοντας του ένα πεταχτο φιλί στο ΜΑΓΟΥΛΟ.
Έκλεισα την πόρτα και ήλπιζα να φύγει γρήγορα από δω πρώτου τον δει ο Shawn στην είσοδο της πολυκατοικίας.
Βγήκα στο μπαλκόνι για να δω τον Shawn.
Ωχ όχι κατευθύνεται προς την είσοδο και ο Cameron δεν έχει βγει ακόμα . Τι σκατα πόση ώρα κάνει.
Μπήκε στην είσοδο. Πάει!!! '-'
[...]
Έχουν περάσει 5 λεπτά από τότε που μπήκε μέσα στην πολυκατοικία ο Shawn και ακόμα δεν έχει χτυπήσει η πόρτα . Ο Cameron πριν λίγο βγήκε από την είσοδο. Τι φάση ; λες να βγήκε και ο Shawn και να μην πήρα χαμπάρι;
Ξαφνικά η πόρτα χτύπησε και κρύος ιδρώτας με έλουσε. Κατευθυνθηκα αργά προς την πόρτα προσπαθώντας να ηρεμήσω την έκφραση του προσώπου μου.
Καθώς όλη την διάρκεια της "διαδρομής" προς την πόρτα ένιωθα λες και έπαιζα σε ταινία τρόμου.
Είχα ασπρισει τα μάτια μου ήταν ορθανοιχτα και οι αθροσεις των χεριών μου έτρεμαν. Δεν ήταν τόσο ο φόβος αλλά το σοκ όταν βρήκα εδώ τον Cameron . Αν και ο Shawn δείχνει αθώος στις κάμερες, αυτά τα 2 χρόνια που συγκατοικουσαμε μου έδειξε πως δεν ήταν έτσι τα πράγματα.
《Τι έκανες τόση ωρα;》 τον άκουσα να αναρωτιέται καθώς έμπαινε μέσα στο σπίτι .
《Ήμουν στο μπάνιο. Τι έκανες τόση ωρα;》 ρώτησα το ίδιο και γω σ'αυτον.
《Χάλασε το ανσασερ και αναγκάστηκα να πάω από τις σκάλες. Περίμενα σαν τον μαλακα....》
《Cameron μην βρίζεις 》 τον διέκοψα καθώς δεν μαρεσει να ακούω βρισιές από αυτόν.
《Εε Εντάξει τέλος πάντων καλά που ήταν ένα παιδί εκεί και με είπε πως ήταν χαλασμ...Για μισό.... Shawn με λενε》είπε και με κοίταξε περίεργα.
《Ε;》 τον κοίταξα απορημένη.
《Με είπες Cameron! 》
Οhh shit....
Ταν ταν τααααανν
Νέο κεφάλαιοοο
Μπλα μπλα μπλα
Δεν έχω να σας πω κάτι καινούργιο... :/
Ελπίζω να περνάτε καλά βσκ
Και ίσως τώρα με τις εξετάσεις να μην ανεβάζω ίσως και να είναι το τελευταίο παρτ πριν τις εξετάσεις . Αν είναι να ξέρετε πως θα ξανά δημοσιεύσω στις 8 Ιουνίου! Αλλά ίσως και να μπορέσω να ανεβάσω και την περίοδο που θα "διαβαζω"
Αυτααα φιλάκια μουατς 😚
LIKE, COMMENT, SHARE
PLEASE ♡♡♡◇
CZYTASZ
Mercy On Me
Dla nastolatkówΉταν τότε που τον φιλησα για πρώτη φορά και τα χείλη μας ήταν λες και αγκαλιάστηκαν και σαν να κολλησανε μεταξύ τους τόσο πολύ που ούτε να τα ελέγξουμε δεν μπορούσαμε. Δεν κουνηθηκαμε, δεν κοιταχτηκαμε , κλείσαμε τα μάτια και αφήσαμε τις ψυχές μας ν...
