Chapter 10-I Missed You

6.6K 165 2
                                    

Chapter 10-I Missed You

Lumingon ako and our eyes met. Bakit nakikita ko sa mga mata niya ang lungkot?Pilit akong ngumiti dito.
"K-Kanina ka pa ba diyan?" wika ko but I was just trying to lighten up the tension between us. Napabuntong hininga ito at saka naupo din sa kabilang upuan.
"Ngayon lang..nakita kasi kita kaya nilapitan kita." wika nito.
"Ah ganun ba?..may kailangan ka?" gusto kong magtaas ng kilay dito pero I'm just being professional here.
"You looked good..malaki ang ipinagbago mo..You're so beautiful.." wika nito. Hindi ko napigilan ang pagtaas ng kilay dito and at the same time ay na-melt yung heart ko sa narinig.
"Pwede ba Aleck, wag kang makipagbolahan sa akin..matagal na akong nagbago!." gusto ko pa sanang idugtong na nagbago ako dahil sa kataksilan nila pero pinipigilan ko lang talaga ang sarili ko. Narinig ko na naman ang buntong-hininga niya.
"I'm sorry for what had happened.." malungkot na wika nito. Napahinga ako ng malalim. How dare him na ipaalala sa akin ang kasalanan nila.
"Blah blah..don't talk non-sense topic Aleck dahil baka mabobored lang ako." wika ko. Tumititig lang siya sa akin.
"You know what am I talking about..matagal na panahon kitang hinintay para lang makapaghingi ako ng sorry sayo and you think that this is just a non-sense topic?" alam kong malapit na itong mainis dahil kilala ko siya at hindi lang basta kilala kundi kilalang-kilala.
"Ah naghintay ka pala sa akin para lang makapag-sorry ..,don''t you worry Mr. Aleck Sandejas, your apology accepted..yun naman ang kailangan mo diba?ibibigay ko na sayo ang kapatawaran ko and after this wag mo na akong lapitan pa!" wika ko at tatayo na sana nang pigilan niya ako sa braso.
"Pwede bang bumalik tayo sa dati?Alison, nakalimutan mo na lang ba basta ang pinagsamahan natin?..bakit hindi ko na makita ang dating Alison?" wika nito. Gusto kong maiyak. Ako pa rin ang dating Alison pero pinipigilan ko lang dahil ayokong magmukhang tanga sa harap niya.
"How dare you to ask me na bumalik tayo sa dati!.matagal ng nawala ang dating Alison Aleck dahil sobra siyang nasaktan..nagbago na siya." mariing wika ko at saka hinablot ang braso ko para lumayo pero mahigpit niya itong hinawakan at saka hinila niya ako at ikinulong sa mga bisig niya na ikinabigla ko.
"I missed you baby.." wika nito. It's hard to breath after hearing those words. Just like our old days ay tinatawag niya akong baby. I missed being called by that name. My knees were quivering and hands were shaking. My heart beats faster. Gusto kong maiyak. Why do I felt like this? Mahigpit ang mga yakap niya and I can't find the right words to say kaya naitulak ko siya at tinititigan at saka tumakbo patungo sa loob ng bahay at nagmamadaling pumasok sa room ko at saka inilocked ang pinto. Nanghihina ako na lumapit sa bintana at sinisilip kung nandun pa rin ito. Nandun pa rin ito na nakayuko at maya-maya pa ay umalis na rin ito. Napaiyak ako na naupo sa kama.
"I missed you too.." mahinang usal ko habang umiiyak. Totoong namissed ko siya. Namissed ko ang kulitan naming dalawa. Nung nasa Singapore ako, I have always remembered the memories we had. Nakakatawa ngang isipin na mas marami pa kaming memories na dalawa compared sa amin ni Kuya Alex na tunay kong kapatid. Siguro kailangan ko lang ng konting time para mapatawad ko siya ng tuluyan at kailangan naming mag-usap but not now dahil may marami pa akong kailangang atupagin tulad ni Tatay at sa amin ni Harry. Oo nga pala! si Harry!.
Nagmamadali kong kinuha ang laptop at binuksan ang skype. I'm sure naman kasi na nandun sa bahay nito sa Harry sa mga oras na ito. Ilang sandali pa ay nasa linya na siya.
"Hi Babe..I missed you already..how are you?" wika agad nito. Napangiti ako.
"I missed you too." hindi ko alam pero parang ang pagkakasabi ko ng I missed you ay naalala ko si Aleck. Napailing ako.
"You okay?" nagtatakang tanong nito marahil sa pag-iling ko.
"Yeah..Tatay is so weak and I don't know how to prepare myself.." wika ko at napabuntong-hininga.
"Babe, everything will be find..I knew its hard but you have to be strong atleast you don't see him suffered..I'm always here and don't forget that Babe." malungkot na wika nito. Napatango ako.
"Thank you for being there for me..I'll always owe you a lot..I am the luckiest girl in the whole world because I have a boyfriend like you.." wika ko. Napangiti ito.
"You're always welcome babe because I just wanted to show how much I loved you and no one will ever get that to me..I wanted to wake up by your side in everyday of my life..I love you." madamdaming wika nito. It melt my heart. Those words is enough to say that he's my everything.
"Me too babe..I love you too." wika ko.



Take Me NowTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon