Take Me Now

Chapter 16- Bagabag

"Where have you been?" mariing tanong ni Ate pagkadating namin sa bahay. Sumama si Aleck sa akin kagaya ng sinabi niya sa akin kagabi. Mukhang pupunta sa office si Ate dahil naka-corporate dress ito.
"A-Ate, may gusto sana akong sabihin sayo." wika ni Aleck. Tumaas ang kilay ni Ate. Pinasadahan ng masamang tingin ni Ate si Aleck.
"Gaano ba ka-importante yan?I'm getting late with my appointment.." inip na wika nito.
"I-I and Aleck...w-we're getting married.." wika ko na ikinapanlaki ng mga mata ni Ate. Parang hindi ito makapaniwala sa naging desisyon ko. Bigla niya akong nasampal. Aleck protect me.
"Are you out of your mind Alison?!.sinaktan ka niya at ayokong makita kang masasaktan ulit nang dahil na rin sa lalaking yan!" wika nito. Napaluha ako at saka hinawakan si Ate sa kamay.
"Natatandaan mo dati Ate?kung paano ako nasasaktan dahil sa mga babae at ang sabi mo ay may talagang nakalaan para sa akin..yung tatanggap at magmamahal sa akin ng buong-buo..ang sabi mo sa akin ay hindi ako nababagay sa mga babae dahil ang babae ay para sa lalaki at ang lalaki ay para lamang sa mga babae..I totally changed myself because of what you've said to me at natuwa ako dahil nahanap ko ang sarili ko at nahanap ko ang tunay na makakapagpasaya sa akin...Si Aleck Ate..siya ang gusto kong makasama habang-buhay at alam ko naiintindihan mo ako dahil nagmahal at nasaktan ka rin..Hindi naman importante ang pagkakamali ng kahapon sa buhay natin ngayon at sa haharapin natin bukas diba?" iyak na wika ko. Hindi umimik si Ate. Tila ba malalim ang pag-iisip nito.
"I know how much I owe you a lot Ate Alyssa at malaki ang pagpapasalamat ko dahil napalaki niyo ako ng maayos at may respeto sa bawat tao pero hindi ibig sabihin nun na kaya niyo ng saktan si Alison..I may not be perfect, nagkakamali rin pero hindi rin ibig sabihin nun na hindi ko mahal si Alison..Sobrang mahal ko siya and I don't know how to live without her and I'm willing to do everything just to make her mine..ipaglalaban ko siya Ate.." seryosong wika ni Aleck. Lumambot ang ekspresyon ng mukha ni Ate. Maya-maya pa ay tumulo ang mga luha nito.
"I-I have to go.." wika nito at saka dali-daling umalis. Napahagolhol ako ng iyak at niyakap ako ni Aleck at hinagod ang likod ko.
"Hindi pa rin niya matanggpap ang relasyon natin Aleck but I won't give up.." wika ko.
"Everything will be okay baby..I will talk to her..sa ngayon, puntahan muna natin si Tatay.." wika nito at pilit akong pinapatahan. Tumango ako at saka nagpunta na kami sa kwarto ni Tatay.

----------------------------

Nandito ako ngayon sa mall dahil namimili ako ng pangangailangan ni Tatay sa bahay. Wala pa ring ipinagbago sa kalagayan ni Tatay ngayon and in fact mas nagiging malubha ito. Sa kabila ng kasayahang nadarama ko ay nadito pa rin yung lungkot para sa pamilya ko. Pagkatapos makapamili ay nagpunta na ako sa counter para magbayad nang may mahagip ang paningin ko.
"H-Harry?" bulong na wika ko. Hinding-hindi ako magkakamali, si Harry talaga yun. Pero anong ginagawa niya rito sa Pilipinas?sa pagkakaalam ko ay wala siyang kamag-anak dito. Tumingin muli ako sa direksyon nito pero wala na ito. Napabuntong-hininga na lang ako at saka napailing.
"I'm just imagining things.." sambit ko. Pero parang totoong nandito si Harry. Ano naman ang gagawin niya rito?
"Ma'am, two thousand po lahat.." pukaw ng cashier sa akin. Bumunot ako ng pera at saka ibinigay rito at saka kinuha ang mga pinamili ko. Hindi ko maiwasang mag-isip tungkol kay Harry. Hanggang sa nakauwi na ako ng bahay. Binabantayan ko muna si Tatay at saka kinakausap hanggang sa makatulog itong muli. Dahan-dahan na akong pumunta ng kwarto at saka binuksan ang laptop ko at saka tiningnan ko ang skype ko at nagbabasakaling naka-online si Harry. Pagkaraan ng ilang saglit ay nasa linya na ito.
"Hey Ali whats up!.what's wrong?" tanong agad nito. Nakikita ko ang kasiyahan sa mukha niya. Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko ay may nagbago sa kanya.
"Just checking you if you're okay." wika ko. Nakita ko ang pagngisi nito.
"I'm okay Ali..but it is more okay if you're here by my side." wika pa nito.
"Harry, I told you--" pero hindi niya ako pinatapos.
"Yeah I know..I know..I just can't help myself because I really missed you." wika nito. Umiling ako.
"I'm sorry Harry..you knew how much I love him.."  wika ko. He sighed.
"Who's the luckiest man that wins your heart Ali? I want to know him." wika pa nito. Umiling ako.
"It doesn't matter anymore Harry..you don't need to know him." wika ko. Kita ko ang pagmura nito. I don't know why pero parang nag-iba na si Harry.
"Okay fine..I need to rest Ali..see you." wika nito.
"W-wait!..Is Kristyl with you?" tanong ko dito. Umiling ito.
"No she's not..I'm on a vacation." wika nito. Kumunot-noo ako dahil naku-curious ako kung saan ito nagbakasyon. Baka nga siya yung nakita ko.
"Where?" tanong ko kaagad.
"Somewhere in Paris Ali.." wika nito. Tumango lang ako pero parang may tinatago ito.
"Okay..bye..see you soon Ali." and the last three words he said makes me scared and I don't know why. Wala na ito sa linya kaya ini-off ko na rin ang laptop ko. Humiga ako sa kama at saka nag-isip. Hindi ako mapakali kaya tumawag ako kay Aleck.
"Yes baby?napatawag ka?may problema ba?" tanong agad nito. Napangiti ako kahit papano. Ang boses niya ay sapat na para mawala ang kabang nararamdaman ko.
"Namissed lang kita..gusto kitang makita." wika ko. Tumawa ito sa kabilang linya.
"Okay..I'll cancel all my appointments just for you baby." wika nito.
"I love you baby.." wika ko. Narinig ko ang mahina nitong pagtawa.
"I love you more baby..I'll be there in fifteen minutes." wika nito.
"I'll wait for you baby.." wika ko at saka pinutol ko na ang linya. Nagbihis na lang muna ako while waiting for Aleck. After fifteen minutes ay dumating rin si Aleck. Nagpaalam ako kay Tatay na lalabas kami ni Aleck dahil wala naman sina Ate Alyssa at Kuya Alex. Nasa school pa ang mga pamangkin ko at yaya lang ni Tatay at iba pang katulong ang nasa bahay. Ilang sandali pa ay dinala niya ako sa isang mamahaling restaurant.
"Bakit tayo narito?" takang-tanong ko pagkatapos maupo sa isang table. He smiled and pinched my nose.
"I just want to give you everyday as a special day.." wika pa nito. Kinikilig ako at mas naiinlove na yata ako sa kanya. Hinawakan ko ang mukha niya.
"Thank you Aleck..Thank you for loving me this way.." wika ko dito. Hinuli niya ang mga kamay ko.
"Remember what I told you before?You are the only girl in my life..totoo yun dahil ikaw lang ang babaeng minahal ko ng ganito..ikaw lang at wala ng iba pa.." wika nito na nagpaluha sa akin.
"Why are you crying?" nag-aalang tanong nito.
"Tears of joy yan because you're always making me special..mas lalo lang nadagdagan ang pagmamahal ko sayo Aleck." wika ko. Hinalikan niya ang kamay ko.
"I love you everyday.." wika nito. Those words are enough to make feel so confident na ako lang ang mahal niya. Dumating ang order namin at nagsimula na kaming kumain.
"A-Aleck..may bumabagabag sa isip ko ngayon." wika ko. Tumitig ito sa akin habang nakakunot ang noo nito.
"What is it baby?..buntis ka na?am I going to be a father?" wika nito kaya hinampas ko siya.
"Anong buntis?..I am not pregnant.." wika ko. Ngumisi ito.
"Then I'm going to make you pregnant baby.." wika nito and then he winked at me. Napatawa ako.
"Magtigil ka nga Aleck..it's not like that..p-parang nakita ko si Harry dito sa Pilipinas at nagkaroon ako ng pagkakataon na makausap siya sa skype and I don't know kung bakit parang nag-iba na siya..at sabi pa niya, he'll see me soon." seryosong wika ko. Umi-straight ang kilay nito.
"Don't talk to that person again Ali..I don't like him!..baka mamaya niyan magbago ang isip mo at hindi mo na ako pakasalan." inis na wika nito. Napailing ako at saka piningot ang ilong niya. Napahagikhik ako at saka hinalikan siya sa lips.
"Hinding-hindi mangyayari yun tandaan mo yan..mahal kita kaya kahit na anong mangyari ay papakasalan pa rin kita." wika ko dito. Hinapit niya ako sa baywang.
"At hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kung ayaw mo na akong pakasalan Ali..ayoko ng bumalik sa dati na palaging malungkot dahil wala ka na." wika nito. Umiling ako.
"Pangako yan Aleck." wika ko at saka hinalikan siya ulit. Life is full of surprises and promises and I hope that this is the beginning of my fairytale.