In Lack Of Hearts (tłumaczenie pl)

Rozdział 12

Urodziny Jamiego były wielkim sukcesem i wszystko poszło tak, jak zaplanowali. Każdy, kto był zaproszony, pojawił się z masą prezentów i w znakomitym nastroju. Jamie był przekazywany od jednej osoby do drugiej, dostając uściski, buziaczki i życzenia urodzinowe od każdego i miał największy uśmiech kiedykolwiek, gdy otwierał wszystkie swoje prezenty.

Przed przyjęciem Louis wyszedł, aby kupić Jamiemu do ubrania kostium pluszowego misia. On, tak jak i reszta dzieci, wyglądali przesłodko w swoich strojach. Jego siostry, siostry Zayna i Lux, pomalowały nawet swoje twarze na związane z tym rzeczy. On wraz z chłopcami również kupił pełen kostium dla nich, kiedy reszta dorosłych miała na sobie tylko fragmenty. Będąc szczerym, to było trochę śmieszne do oglądania, ale wszyscy się z tego śmiali i brali udział w zabawie.

Louis upewnił się, że zrobił dużo zdjęć podczas imprezy i umieścił je na twitterze i instagramie, aby fani byli szczęśliwi. Wiedział, iż kilka z nich znajdzie się jutro w gazetach lub czasopismach, tak, jak tego chciał; wiedział, że w jakiś sposób Harry je zobaczy.

Był smutny, że Harry nie świętował wraz z nimi, szczerze mówiąc myślał, że Harry pojawi się tu, by zobaczyć szczęśliwego Jamiego. Prawdopodobnie zaprotestowałby na każdy otrzymany prezent, ale pod koniec byłby szczęśliwy, ponieważ jego syn by taki był, a tylko to się dla niego liczyło. Louis życzył sobie, by był szczęśliwy, widząc, że Jamie miał co najmniej swoją imprezę urodzinową.

Kiedy przyjęcie się skończyło i wszyscy goście wraz z mamami i Danielle poszli do domu, Louis położył Jamiego spać oraz udał się na balkon, by zaczerpnąć trochę świeżego powietrza. Kostium był trochę za gorący w środku i cieszył się, że wszystko się skończyło i mógł go zdjąć, bo biedny Jamie cały się spocił, gdy go zdejmował, aby położyć go do łóżka.

Louis wyjrzał na widok miasta i nie mógł przestać myśleć o Harrym, będącym gdzieś tam na zewnątrz; najprawdopodobniej sam może głodny i przestraszony. To przerażało go, kiedy o tym myślał i próbował wyobrazić sobie co by było, gdyby wszystko się odwróciło - gdyby to on mieszkał na ulicy, mając osiemnaście lat, nie wiedząc, czy będzie miał wystarczająco jedzenia, aby przeżyć następny tydzień czy nawet dzień.

Był pewien, że by nie przetrwał. Nie był jak Harry; Harry był silny i odważny i zrobiłby wszystko dla osoby, którą kocha. Louis oczywiście też, ale nie mógłby być w tym dobry i podziwiał Harry'ego za jego odwagę. Życzył sobie, by Harry nie bał się tego, co inni ludzie o nim myślą i robił to, co czuje, że powinien zrobić.

Zdawał sobie sprawę z tego, że Harry by nie odszedł, gdyby nie przeczytał tamtego artykułu i komentarzy i wiedział, iż Harry byłby tu wraz z nimi i byłby szczęśliwy. Zostawienie Jamiego było najprawdopodobniej najcięższą dla niego decyzją w cały jego życiu, przynajmniej tak wynikało przez telefon, gdy zadzwonił. Rozumiał dlaczego; wiedział, że Jamie to jedyna osoba w życiu Harry'ego, o którą on się wciąż troszczył i nie zrobiłby tego, gdyby miał wybór.

Powinien powiedzieć Harry'emu, że będzie dobrze; że nie powinien wierzyć w pozbawione sensu rzeczy napisane przez ludzi o nim w internecie i by nie śledził tego, co mówią. Powinien to wiedzieć, że jego życie było zagrożone kilka razy, ale wciąż żyje.

Nie jest łatwo żyć w świetle reflektorów - wiedział to, ale mógł pomóc Harry'emu jak najbardziej to możliwe, aby poczuł, że tu należy. Chciał, by Harry wrócił, więc mógłby mu to powiedzieć i upewnić się, iż czuje się bezpiecznie przez cały czas. Nie dałby nikomu zabrać mu Jamiego lub zrobienia z nim czegokolwiek - chroniłby ich dwójkę.

- Cześć.

Nie zadał sobie trudu, aby się odwrócić, kiedy Liam przeszedł przez drzwi i stanął obok niego. Byli cicho przez chwilę, słuchając dźwięków na zewnątrz pojedynczych samochodów przejeżdżających obok ich budynków i dalszej części śródmieścia. Słyszeli śmieszną pogawędkę dochodzącą z ich mieszkania.