In Lack Of Hearts (tłumaczenie pl)

Rozdział 17

Harry nie sądził, że widział tak podekscytowanej Sandrę, odkąd tylko ją poznał. I nie był do końca pewny czy czuje się całkowicie komfortowo, dostając od niej prezent. Nie zasługiwał na nic tak specjalnego, by budziło to ekscytacje w dawaniu mu go. Według swojej opinii wcale zresztą nie zasługiwał na prezent. Będą szczerym, właściwie nie chciał żadnego prezentu, chciał tylko dawać.

Niemniej jednak zrobił to, co powiedziała mu Sandra i poszedł do łazienki, kiedy ta opuściła dom. Wiedział, że nie ona nie wyjdzie, póki on nie zamknie drzwi od łazienki, drzwi frontowe nigdy nie były przed tym zamknięte, więc, tak czy inaczej, nie miał wyboru.

Nie był pewny, dlaczego musiał się przygotowywać tak wcześnie, nie potrzebował godzin na przygotowanie się. Jego przygotowania zasadniczo składały się na prysznic, umycie zębów i na ubranie się. Na okazję próbował troszkę bardziej okiełznać swoje włosy, poprzez dodanie kilku produktów na nie. To było wszystko, co mógł zrobić, naprawdę, wszystko to Sandra miała w łazience.

Kiedy skończył się przygotowywać, wiedział, że prawdopodobnie musi zaczekać dobrą chwilę, nim Sandra wróci, nie wiedział, jak wiele razy sprawdzał, czy jego prezenty są gotowe do dostarczenia. Były, tak samo, jak za każdym razem, gdy sprawdzał, ale lubił to robić. Wszystko musiało być perfekcyjne, jego syn i chłopcy zasługują na to.

Kupił Jamiemu parę zabawek, parę butów i kilka nowych ubrań. Również zrobił mu spersonalizowaną kartę do prezentu, upewniając się, że napisał jak bardzo za nim tęskni i go kocha, podobnie jak napisał na jego urodziny. Miał nadzieję, że chłopcy dadzą mu to, gdy będzie odpowiednio duży, aby zrozumieć.

Co do innych prezentów, zdecydował się coś im upiec, tak jak myślał, kilka tygodni wcześniej, ponieważ naprawdę, co możesz kupić komuś, co ma absolutnie wszystko i ma wystarczająco dużo pieniędzy, by kupić to, czego nie ma? Chciał sprawić, by było to jak najbardziej osobiste, więc poszedł w pieczenie. Spędził cały poprzedni dzień, piekąc wszystko to, co wiedział, że będzie dobre. Minęła chwila, odkąd ostatni raz piekł coś w kuchni, ale wciąż miał kilka przepisów, którego mógłby zrobić we śnie. Było tu wiele rodzajów babeczek, ciastek i trufli. Razem z kilkoma słoikami karmelizowanych orzechów i orzechów w miodzie. Chciał, że da każdemu z nich indywidualny prezent, ale nie mógł nic wymyślić, więc zrobił to, co musiał. Miał nadzieję, że chłopcy to pokochają.

Oczywiście nie zapomniał, by zrobić parę dodatkowych partii dla niego i Sandry, więc kiedy czekał, aż ona wróci, chwycił jedną babeczkę i zrobił sobie kolejną filiżankę herbaty. Usiadł w kuchni, tam, gdzie siedział wcześniej i zaczął czytać kartkę, którą napisał dla chłopców. Na początku planował napisać kartkę dla każdego z ich i próbował, pisał kartkę dla Louisa, ale brzmiała zbyt zawicie, więc zgniótł ją i napisał kartkę dla nich wszystkich zamiast tego, poza tym nie pomyślą, że jest zakochany w którymś z nich, ponieważ nie jest.

W każdym razie naprawdę lubił notkę, którą napisał do chłopców, nie była tak długa i była prosta. Po prostu naprawdę im podziękował, mówiąc im, jak bardzo przeprasza i jak bardzo za nimi tęskni. Dodał również, że ma nadzieję, iż nie zapomną o nim i upewnią się, że Jamie co najmniej będzie o nim wiedział i o tym, jak bardzo jest mu przykro. Był pewny, że nie dadzą Jamiemu o nim zapomnieć, wiedział, iż nie byli tacy okropni. Udowodnili, że nie są potworni, wtedy gdy ukazali się w szpitalu, nawet jeśli go nie znali. Oraz również, kiedy zaopiekowali się jego synem i wzięli ich dwójkę do siebie, kiedy nie mieli gdzie się podziać. Byli naprawdę wspaniałymi ludźmi, miał nadzieję, że każdy zdaję sobie z tego sprawę.

Po prostu się upewniał, że jego prezenty są perfekcyjne drugi raz tego dnia, kiedy Sandra przeszła przez drzwi. Podekscytowany uśmiech, który miała, gdy wychodziła, wciąż tam był, ale większy i miała ze sobą torbę, co, jak przypuszczał, było jedzeniem. Gdy wychodziła, mówiła, że wróci z żarciem.