*Alex POV*
Ik sluit de deur achter me en wandel stil richting de kamer naast ons waar ik wat muziek door de deur heen hoor weerklinken. Ik klop twee keer snel na elkaar op de deur, waarop ik de muziek hoor afgezet worden en wat gerommel hoor, waarna de deur openzwaait.
"Oww.. Hey" grijnst Brandon breed als hij merkt dat ik duidelijk van de kaart gebracht ben, nu hij hier met een simpele witte handdoek rond zijn middel gedraaid staat.
"Euhm.. ja" breng ik nogal awkward uit. "Ik kwam eens kijken o-" wil ik beginnen praten als hij me weer eens afkapt.
"Je hebt niets geantwoord op men bericht?" Zegt hij dan nogal dom.
"Ik zou niet weten waarom wel" kaats ik dan meteen terug.
"Ik vindt het nogal normaal om op een bericht te antwoorden" zegt hij droog als hij zijn schouders eens ophaalt.
"Bij normale mensen vindt ik dat ook, maar bij moordenaars is het toch nog een beetje raar,
naar mijn mening" antwoord ik dan weer."Ik ben geen moordenaar oké?" Lijkt hij plots wel wat boos.
"Oh welk woord zou jij dan gebruiken om een mens te beschrijven die iemand neersteekt en levenloos achterlaat?" Ga ik waarschijnlijk weer eens te ver.
"Houd je fucking mond!" Sist hij kwaad als zijn blik op onweer staat en hij me bij men keel vastgrijpt. "Kom binnen.." glimlacht hij lief als hij zijn greep lost als er een andere studente door de gang komt lopen.
"Jij bent echt zo fake" draai ik eens met mijn ogen als ik tegen zijn kast ga aanleunen.
"Voel je maar thuis hoor.." zegt hij sarcastisch als hij een wenkbrauw optrekt.
"Zegt degene die ervoor gezorgd heeft dat ik bij hem op de kamer kom te liggen!" kaats ik nogmaals terug.
"Wat kwam je nu eigenlijk doen?" Verandert hij dan plots van onderwerp.
"Ik kwam eens kijken of ik mijn spullen misschien nu al wat kon komen brengen?" Vraag ik dan maar.
"Oww.. ja is goed" lijkt hij best verbaasd over het feit dat ik me zo snel bij die kamerswitch neerleg.
"Oké, dan ga ik al wat halen" zeg ik droog als ik richting de deur loop die met onze kamer verbonden is.
"Moet ik.. Euhm.. m-mee komen helpen?" Vraagt hij verrassend genoeg.
"Euhm.. nee, dankje" sta ik nogal verrast dat ik dat ooit tegen hem ging zeggen voor ik de deur achter me sluit.
*Cane POV*
Ik wandel wat door een parkje als ik opmerk dat het al donker begint te worden en ik me neerzet op een bankje.
"Cane?" Hoor ik plots als ik meteen opkijk en Heather daar zie komen aanlopen.
"Hoi" klink ik nogal droog als ze haar oortjes uitdoet en zich naast me neerzet. "Wat doe je hier?" Vraag ik dan maar omdat het anders toch stil zou worden.
"Ik ga elke avond joggen om de stress van school en Jackson wat van me af te kunnen schudden" grinnikt ze als ze haar schouders eens opheft en ik eigenlijk nu pas haar sporty outfit opmerk.
"Niet echt een slecht idee.." zucht ik als ik met mijn ogen draai.
"Scheelt er iets met je?" Vraagt ze dan als ze me in mijn ogen probeert aan te kijken.
"Ruzie met Alex" zucht ik opnieuw.
"Hoezo? Dat is wel heel plots niet?" Klinkt ze verrast.
"Ik begon nogal onterecht tegen haar te roepen en dan heb ik haar misschien wel een beetje beledigd of uitgescholden of zo" besef ik mijn eigen domme fout al. "Maar het was niet echt gemeend hoor, het kwam ook gewoon door al die stress die je hier op school ook krijgt en zo.." leg ik haar helemaal uit.
"Ik begrijp het wel ja.. Het zou misschien geen slecht idee voor je zijn, moest je ook af en toe eens gaan joggen. We kunnen samen gaan als je wilt?" Stelt ze dan voor.
"Klinkt leuk" probeer ik te glimlachen als er toch een traan over mijn wang begint te rollen.
"Oh jonge toch.." troost ze me als ze me tegen haar aantrekt. "Het zit blijkbaar wel diep bij jou hè?" Wrijft ze wat over men rug. "Alex vergeeft je het wel weer, je kan niet boos blijven op zo een schatje als jou.." zegt ze dan plots.
Ik maak me los uit haar greep en kijk haar recht in haar ogen aan als ze haar hoofd wat dichter naar het mijne beweegt en haar lippen op die van mij drukt...
**************************************************************************
HEYOW!! 👋🏼👋🏼EXTRA LANG HOOFDSTUKJE SPECIAAL VOOR JULLIE GUYS ❤️❤️
CANE EN HEATHER ZOENEN!!! 🙊🙊 EN MILIE TREKT IN BIJ BRANDON 😱😱
VOTES, COMMENTS AND FOLLOWS 👅🤘🏼
LIEDJE BOVENAAN IS DON'T RECALL VAN EEN KOREAANSE GROEP K.A.R.D. ✨✨ ECHT EEN TOP SONG 👌🏼👌🏼
KUS KUS KUS 😚😚
JE LEEST
I DIDN'T KNOW
Teen FictionVOLG DIT BOEK'S PLAYLIST OP SPOTIFY: 'I DIDN'T KNOW' VAN 'Brent De Boeck' Liefde kan soms wel eens een akelig monster zijn. Het dringt zomaar je huid binnen en voor je het weet neemt het je hele lichaam over. Vele zeggen dan: "Niets aan te doen!". M...