*Alex POV*
Ik lig al een tijdje met mijn hoofd op Brandon zijn schoot nu we vanuit de zetel wat naar TV aan het kijken zijn. Na al die drama hadden we ook niet echt veel zin meer om nog zoals eerder vandaag besproken te gaan eten dus zijn we gewoon thuis gebleven. Ik zie dat het nog maar 8 uur 's avonds is als ik voel dat mijn ogen al bijna beginnen toevallen.
"Euhm.. Alex" verstoord Brandon de rust dan plots. "Omdat je vandaag dat verhaal over je ex verteld hebt wil ik nu ook wel zeker je vragen, waarmee je zit, beantwoorden" gaat hij dan verder.
"Oww.. Leg me maar gewoon alles uit" zeg ik droogjes als ik me rechtzet en ik in kleermakerszit ga zitten.
"Ongeveer een jaar geleden begonnen men vader en moeder plots heel vaak ruzie te maken waarop men vader heel vaak op café begon te gaan waarna hij dan weer stomdronken in het midden van de nacht thuiskwam" begint hij te vertellen. "Op een dag zag ik hem dan een keer in de avond met mijn mama die aan het wenen was met de auto vertrekken. Toen de auto de oprit dan weer kwam oprijden stapte enkel men vader uit, maar mijn mama heb ik na die avond nooit meer gezien" wordt het nu al best emotioneel. "Ik vroeg mijn papa dan elke seconde waar men mama was waarop hij elke keer in een woedeaval uitbrak en me zowat verrot sloeg.." heft hij zijn T-shirt even op als hij er nog een litteken van over heeft gehouden op zijn rib. "Ooit was hij mijn gezeur dan beu en vertelde hij me dat hij mama vermoord en gedumpt had. Ik heb god toen meteen beloofd dat ik wraak ging nemen" legt hij uit. "Maandag was mijn vader hier op bezoek en dus heb ik die wraak ook waargemaakt.." kijkt hij koelbloedig voor zich uit.
"Wat erg voor je, maar je moet wel weten dat ik wat jij gedaan hebt nog altijd helemaal niet goedkeur" blijf ik gewoon redelijk. "Maar zou je niet beter eens met een psycholoog gaan praten of zo?" Stel ik dan mompelend voor omdat ik nu eigenlijk best wel bang van hem begin te worden
"Oh ja tuurlijk, super idee hoor! 'Hé ik ben hier omdat ik problemen met mezelf heb omdat ik men vader vermoord heb'" klinkt hij nu echt bot.
"Ja sorry als ik je irriteer, maar ik wil je ook gewoon proberen helpen hoor.." zeg ik dan stil als hij rechtspringt vanuit de zetel.
"Wat mij vooral irriteert is dat ik je hier al twee keer super hard steun en troost en als ik dan eens iets vertel dan zeg jij zoiets.." brengt hij boos uit als hij wat water inschenkt voor zichzelf.
"Kom op Bra-" wil ik me verontschuldigen als er geklopt wordt op de deur.
"Het is al goed Alex, stop die hond nu maar gewoon even in de badkamer" beveelt hij me snel waarop ik Gray meteen in men armen neem en hem in de badkamer neerzet.
Ik zet loop nog vlug achter Brandon aan richting de deur als hij die openzwaait.
"De probleemkinderen.." staat mevrouw Clairence van het secretariaat daar dan plots waarop Brandon en ik niet weten wat zeggen of doen.
"Sorry mevrouw, ma-" wilt Brandon waarschijnlijk al zijn charmes in het spel gooien als mevrouw hem al meteen stopt.
"Ik hoef jullie smoesjes niet eens te horen, kom maar eens mee naar de directeur.."
**************************************************************************
ELOOOO!!!DAT VERHAAL VAN BRANDON 🙊🙉
HEB ER ECHT EEN MEGA DRUK WEEKEND OP ZITTEN!! 😱😱HOPELIJK HEBBEN JULLIE VAN JULLIE WEEKEND GENOTEN EN KUNNEN JULLIE ER WEER EEN WEEKJE TEGENAAN 😘😘
VOTES, COMMENTS AND FOLLOWS 💋💋
LIEDJE BOVENAAN IS DE COVER DIE JOSJE MAAKTE VAN HET LIEDJE GLAMOROUS VAN NATALIA 🙏🏼🙏🏼
ZO VEEL LIEFDE VOOR JULLIE 💪🏼😏
JE LEEST
I DIDN'T KNOW
Teen FictionVOLG DIT BOEK'S PLAYLIST OP SPOTIFY: 'I DIDN'T KNOW' VAN 'Brent De Boeck' Liefde kan soms wel eens een akelig monster zijn. Het dringt zomaar je huid binnen en voor je het weet neemt het je hele lichaam over. Vele zeggen dan: "Niets aan te doen!". M...