Życie Jest Trudne - Paulina Kuba Emilka I Krzysiek

Rzuć broń

Paulina*
Dziś mam do pracy na 10 ale postanowiłam wstać wcześniej by zrobić śniadanie dla mnie i Agatki.
Poszłam ją obudzić:
-Agatko wstawaj śniadanie na stole
-Już chwileczkę- mówiła zaspanym głosem
-Ale bez dyskusji
-Idę- powiedziała wstając z łóżka
Rozmawiałyśmy o różnych tematach zaczęło się o szkole i ocenach a potem skończyło się na tym co będzie na obiad. Po zjedzeniu śniadania zaczęłyśmy się szykować ja poszłam do łazienki wykonać poranne czynności a Agata do pokoju się przygotować do szkoły. Potem poszłaś my do samochodu i odwiozłam Agatkę do szkoły a sama pojechałam do pracy
Na komędzie*
-Cześć Kuba-rzekłam z entuzjazmem
-No cześć- powiedział zaspanym głosem
-Ciężka noc?
-Posprzeczałem się trochę z Izą i spałem na kanapie i od rana boli mnie kark i się jeszcze nie wyspałem- rzekł Kuba ochrypłym głosem.
Te rozmowę przerwał nam Bolek który poinformował nas o zabójstwie na Mokotowskiej 14 (nazwy ulic są przypadkowe) udaliśmy się tam.
Na miejscu*
Gdy weszliśmy do środka zostaliśmy roztrzęsioną kobietę która powiedziała że jacyś zamaskowani gangsterzy wpadli i zaczęli do nich strzelać jej mąż próbował ich bronić i sam został postrzelony. Nagle usłyszeliśmy coś w głębi domu i postanowiliśmy to sprawdzić. Jako że dotarliśmy jako pierwsi nie mieliśmy wsparcia i trochę ryzykowaliśmy ale nie mieliśmy innego wyboru. Ja poszłam w lewo a Kuba w prawo. Gdy weszłam do jednego z pomieszczeń poczułam uderzenie z tyłu głowy a potem upadłam. Ale nie straciłam przytomności. Leżałam na ziemi a we mnie celował jeden z bandytów.
-Rzuć broń-  usłyszałam głos Kuby który stał za bandyta i celował mu od tyłu w głowę.
On opuścił broń a Kuba skuł go w kajdanki. Kuba zaczął się mnie pytać o mój stan z taką czułością jaką jeszcze nigdy do mnie nie mówił. Potem to była tylko policja i Adam z Marią mieli nas zmienić za decyzją szefa.
Kuba zaproponował że odwiezie mnie do domu ja się zgodziłam a on doprowadził mnie aż pod same drzwi mojego domu. Pożegnaliśmy się a ja rozmyślałam o nim i czy on coś może do mnie czuć czy to tylko moje wymysły.

To moje pierwsze opowiadanie i mam nadzieje że się wam spodobało. Niewiem kiedy pojawi się następna część ale będę starała się robić je w małych odstępach od siebie.
Przepraszam że takie krótkie ale następne postaram się napisać dłuższe.
Pozdrawiam