Życie Jest Trudne - Paulina Kuba Emilka I Krzysiek

Rozmowa

Paulina*
Bałam się tej rozmowy nie wiedziałam jak ja zaaraguje ani jak Kuba. Staliśmy tak chwile Kuba na mnie cały czas patrzył a ja nie miałam odwagi by spojrzeć mu w oczy. Lecz po chwili milczenia Kuba powiedział:
-Paulina proszę porozmawiajmy
Lecz ja nadal nie spojrzałam w jego stronę. Zawsze się w nim podkochiwałam ale bałam się że on nie odwzajemni moich uczuć teraz też się bałam. Tyle stresu ile ostatnio przeżyłam jeszcze bardziej mi przeszkadzało w odpowiedzi. Ale po chwili rzekłam:
-Kuba ja naprawdę nie chce żeby coś się zepsuło pomiędzy nami i naszą 7 letnią przyjaźnią to co zbudowaliśmy przez te 7 lat to więź wiem że to było głupie ale zrobiłam to dlatego że po prostu brakowało mi ciebie. Proszę zapomnijmy o tym i już nigdy o tym nie wspominamy proszę Cię.
-Skoro taka jest twoja wola to uszanuje twoją decyzję i ja też mam nadzieje że nic się po między nami nie popsuje bo my jesteśmy kumplami - powiedział patrząc się na mnie i lekko się uśmiechnął
-Najlepszymi- Do powiedziałam a potem przybiliśmy piątkę a ja powiedziałam że i muszę iść i poszłam
Paulina*
Z jednej strony się cieszyłam że nasza więź nie uległa zmianie a z drugiej było mi smutno że tak to ciągnęłam i ciągnełam a nie powiedziałam mu co tak naprawdę czuje z takimi zamyśleniami wróciłam do domu.
Kuba*
W sumie Paulina od zawsze mi się podobała ale bałem się zrobić ten pierwszy krok wyznać jej uczucia ale boję się jej reakcji po prostu chyba nie byłem na to jeszcze gotowy.

Podoba wam się ? Mam nadzieje że tak to kolejna część następna raczej nie pojawi sie jutro bo po prostu jutro mam za dużo roboty. Postaram się ją napisać w czwartek. Chciała bym wam podziękować za komentarze i za
ponad 700 wyświetleń. Pozdrawiam