Beautiful Pain [Completed]

တမ်းတခြင်း JEON

(Unicode)

တမ်းတခြင်းဂျွန်

ဖွင့်ဟရန်ခက်ခဲသောအလွမ်းတို့မှာ တခမ်းတနား
နိုင်လွန်းသည်။ သင်းမြမြမြေရနံ့စိမ်းက
တောင်တောင်တစ်ခွင်မယ် စို့ညှီစွာဖြင့်
လွင့်နေသည့်အလား။ ယခင်က နှစ်သက်စဖွယ်
သဘာဝတို့သည် ရုတ်ချည်းပျက်သုဉ်းသွားသလို။

ဂျုံးဂု လိုအပ်သည်က သစ်ခွရနံ့ မွှေးသည့်
ထယ်ယောင်း၏ကိုယ်သင်းနံ့။

တရှိုက်မက်မက်အကြင်နာတို့ ခြွေသည့်အခါတိုင်း
ဂျုံးဂုဟူ၍ တိုးတိုးလေးရေရွတ်တတ်သော
ခြူသံသဲ့သဲ့လေးကိုလည်း လွမ်းသည်။

သစ်ရွက်ချင်းခတ်၊ သစ်ကိုင်းချင်းယှက်သံသာ
များမှာ... ယခုမူ နားဆင်ရန် အမေ့လျော့ခံ။

မရေရာသေးတဲ့ အနာဂတ်တွေက ဘယ်နည်း
ဘယ်ပုံ ခွဲခြားမရ။ ဝေဝါးဝါးအနေအထားမျိုးနဲ့
ဆက်လျှောက်ရန်ပင် အားအင်တို့ စုပ်ယူ
ခံလိုက်ရသည့်နှယ်... ။

ခရီးရှည်ကြီးရဲ့အဆုံးသတ်အထိ ထိုလက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထားချင်မိသောအတွေးတို့မှာ အလဲလဲအကွဲကွဲ။

မရဲခဲ့ဘူးလား... ကိုယ်ဒီလိုမျိုး ရှိနေပေးမယ်
ဆိုတာတောင် ကိုယ့်နောက်မှာ ရပ်နေပေးဖို့
မင်း မရဲခဲ့ဘူးလားကလေးရယ်။

အကြောင်းပြချက်တွေ မမေးရဲခဲ့ဘူး။
မင်းအဖြေက ကိုယ့်ရည်ရွယ်ချက်ကို
သတ်ပစ်နိုင်တဲ့တစ်ခုတည်းသော လက်နက်မို့။

" အလွမ်းတွေ... အလွမ်းတွေ "

ဆွဲဆွဲငင်ငင် ထွက်ပေါ်လာတဲ့စကားသံ။
စကားအရိုင်းအစိုင်းတွေ မပါသော်ငြား
လှောင်ရယ်ခြင်းစွက်တဲ့ အပြောချိုချို။

မီးပုံဆီမှ အကြည့်တို့ကို ဂျုံးဂုမျက်နှာလွှဲကာ
ဦးလေးဂျွန်အား ခပ်သာသာ ပြုံးပြလိုက်သည် ။

" ဒီအချိန်အထိ မအိပ်သေးဘူးလား ဦးလေးဂျွန်။
ဘာတွေများ အစီအစဉ်ချထားသေးလဲ။
ပြောပါဦး ကျွန်တော့်ကို "