Hayat her zaman acımasız ve keder dolu değildi elbette ... Bazen mutlu olmak için ufak sürprizler de yeterdi. Ancak en az bu sürprizin kimden geldiği de önemliydi elbette.
Sude güne gözlerini açtığında başucun da bir demet kırmızı kadife gülle uyanmıştı.Güne böyle uyanmayı hayal bile edemezdi.İyi de ona kim böyle bir süpriz yapardı ki ?... Yoksa...Yok artık! Ne alaka Mehmet diye düşündü.Yataktan doğrulup herhangi bir kart not falan var mı diye kontrol etti.Ancak not falan yoktu.İyi de odasına kim koymuştu ki bu çiçekleri? Işık hızıyla yataktan fırladı.Çiçekler odaya ışınlanmayacaklarına göre biri bunları odası bırakmıştı.Şimdi bu isimsiz çiçekleri Namık Bey ve Afife Hanıma nasıl açıklayacaktı?
Endişeli ve yüzünde mahçup bir tavırla oturma odasına indi.Lafa girip gitmemekte kararsızlık yaşadı.Sandalyesini çekip oturdu.Bir yandan çayını dolduruyor öte yandan da lafa nasıl giriş yapacağını tasarlıyordu.Çayından bir yudum aldı ve konuya çaydan aldığı enerjiyle giriş yaptı.
"Odama çiçekleri kim koydu?" Sorduktan sonra aslında doğru soru sormadığını farketti ama ağzından bir kere çıkıvermişti. Beyin ve dil fonksiyonları aynı anda çalışmıyordu.Stresten kendini kontrol edemiyordu.
Namık Bey kaşlarını çattı.Bir elini masanın kenarına uzattı ve geriye doğru yaslandı.
" Odaya kim değil de eve kimin gönderdiğini sorsan daha mantıklı değil mi Sudecim ?"
Özellikle Sudeciğim kısmını vurgulamıştı.Sude heyacandan yutkundu.Sırtından ter boşalıyor.Elindeki bardağı masaya bıraktı tirteyen elleriyle gözünün önündeki saçlarını eliyle düzeltti.
"Üstünde kart falan yoktu ki bilmiyorum kim gönderdi?"
Osman Dede Sude'ye bakarak gülümsedi.
"Bırakın benim kızımı korkutmayın."
Afife Hanım. Sude'ye bakarak gülmeye başladı.
"Zaten biraz daha devam etsek ağlayacak baksana gözleri doldu."
Sude şaşkın şaşkın bir annesine bir dedesine bakıyordu.
"Ne dolap dönüyo burda acaba?"
Namık Bey'de daha fazla dayanamayıp
"Nasıl yedin ama Sude "
"İyi de çiçekleri kim aldı ki ? Sırf bu şaka için çiçek mi aldınız?"
"Yok be kızım işe başladın ama bi hediye bile alamadık sana biraz geç oldu ama ..."
"Olsun ya önemli değil sağol da verme şeklinde..."
"Kabul biraz kötü oldu ama biz eğlendik açıkçası ."
Afife Hanım araya girerek Namık Bey'e "Bugün hava güzel dükkanı erken kapatsanızda dışarda piknik yapsak."
"Güzel olur biz dükkanı kapatır geliriz sen evde birşeyler ayarla mangalı da alır çıkarız."
"Tamam o zaman öyle yapalım .Caner'i de davet et ."
"Tabi canım Caner sayesinde kızınıza süpriz yaptık çağırıp teşekkür etmiş oluruz."
Sude'nin alıcıları bir anda açılı verdi .
"Caner sayesinde derken baba !"
"İşe başladığını öğrenince ne hediye aldınız diye sordu bizde bişey almadık dedik alsanız sevinirdi falan dedi kadın ruhundan anlıyo bu çocuk...Öyle işte neyse çıktım geliriz biz dükkanı kapatınca ararım sizi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adı Konmamış Aşk(Tamamlandı)
Literatura FemininaAdı konmamış bir aşk hikayesi rastlantılar mı yoksa kader mi? Yıllar sonra yine iki insanı bir araya getiren platonik aşktan gerçek aşka uzanan sıcak bir hikaye .Beğenmeyi unutma 🤗
