Adı Konmamış Aşk(Tamamlandı)

Sevimsiz

Sude bu sabah sırf Kerem'le muhabbet etmemek için aceleyle yanından kaçarak uzaklaşmıştı şimdi ise koşar adımlarla kitapçıya doğru gidiyordu.Nedense ilk gördüğü an daha Hande'nin abisi olduğunu öğrenmeden önce kendisinden hoşlanmamıştı.Hemen her gördüğü kıza asılan, egosu tavanda olan ama aslında pekte birşeye benzemeyen bu şahıstan hiç hoşlanmıyorum.Evet belki kaslı fit görünümlü biriydi ancak sevimsizdi işte.

Kerem eline bir şiir kitabı almış okuyordu.Çok bilgili olduğundan yada şiir tutkusu olduğundan değildi elbette kızları etkilemek için bir kaç şiir işini görecekti.

Sude kitapçıya girdi.Kerem elindeki kitabı bırakarak Sude'ye sarlıp 'Naber' demek için hamle yapmış ancak Sude ondan önce davranıp eline uzatmıştı.Sude

"Sağol Kerem abi teşekkür ederim gidebilirsin işinden alı koymayalım seni."

Sude biran evvel Kerem'in dükkadan çıkmasını istiyordu.İşinden alı koymayalım diyordu ancak kızlardan başka bir işinin olmadığını biliyordu elbette.

"Yok canım bir işim, bir zevkti burda kitapların için de olmak sen ne kadar şanslısın ki babam kitapçı."

Bir nevi haklıydı ama gerçek duygularının  bunlar olmadığına kalıbını basardı. Ancak yine de yüzüne karşı bu kadar açık sözlü olamıyordu.Kısa cevaplarla geçiştirmeye çalıştı.

"Evet haklısın."

"Eee napıyorsun anlatsana aynı apartmanda oturuyoruz ama görüşemiyoruz."

"Bildiğin gibi işte iş güç."

Kerem Sude'nin de ona birşeyler sormasını istiyordu ancak Sude sadece Kerem'in sorduğu  sorulara yanıt veriyordu.Birşey olsada çıkıp gitse diye içinden dua ediyordu.Çok geçmemişti ki yine her seferinde bir süper kahraman gibi imdadına yetişen Hülya arıyordu.Bugün hem görüşecek hemde Mehmet ile aralarındaki yanlış anlaşılmayı düzeltip düzeletmediğini soracaktı.Kerem'den kurtulmanın şuan ki en iyi yolu telefonla konuşmaktı. Sude

"Alo "

"Ne yaptın konuşa bildin mi?"

"Yok canım ya konuşmadım henüz."

"Eee sen nerdesin ne zaman buluşacağız çıkmadın mı çiçekçiden ben  on dakikaya oradayım?"

"Yok canım orada değilim."

"Nerdesin peki yanına geleyim?"

"Yok hayır hayır..."

Sude Hülya'nın kitapçıya gelmesini istemiyordu.Eğer kitapçıya gelirse Kerem konuşmak için yeni bir malzeme bulmuş olacaktı.Bir şekilde bitmeyecek bir telefon konuşması olduğunu Kerem'e göstermesi gerekiyordu.Sude telefonu kulağından indirip Kerem'e "Kerem abi istersen bekleme çok sağol biraz uzun sürecek gibi konuşma da."

"Yok yok sorun değil sen konuş canım."

Deyip bir kaç kitapla ilgileniyormuş gibi yapıyordu. Hülya Kerem'in dükkanda olduğu duyunca neden dükkana gelme dediğini daha iyi anlamıştı.

"Kerem mi orda?"

"Evet..."

"Himm o yüzden mi gelme dedin?"

"Evet mümkünse bir beş on dakika da sürdür bence."

"Hmm telefonla konuşup bertaraf edeceğim diyon o zaman ben çiçekçi de takılırım tatlım sen gidince ara beni."

"Tamam da sen nereye?"

"Aaaa doğru benle konuşarak bertaraf edecektin dimi?" dedip güldü

"Ee yani ."