Maybe it's coincidental
Isang linggo ang nakakaraan ng biglang may tumawag sa'kin. It's not registered but I didn't mind that thing so I answer the call.
"Hello?" Bungad ng nasa kabilang linya. It's him. I really memorized his voice, until now.
Hindi akp tumugon sa pag-aakalang baka masyado lamang akong naghahallucinate sa mga nangyari.
"Sofia.." Now I'm sure it's him. I'm not mistaken... He sounds so broken but I'm not sure dahil mukhang nung iniwan niya naman ako ay buo ang desisyon niya.
"Who's this?" Tugon ko na nagmamaangmaangan na hindi ko nakikilala ang boses ng lalaking kakaunaunahang dumurog ng puso ko.
"You must know me... I-I'm sorry" ani nito.
"Would you stop this none sense, kid! Anong kailangan mo?" Tugon ko habang bumababa sa hagdan namin dahil mag-aalmusal na ako't baka abutan ako mg traffic. Babyahe pa ako pagkatapos.
"I'm sorry" wala ba siyang kayang sabihin sa'kin kundi ang patawad. Kung tutuusin ay wala naman siyang kasalanan pero bakit ginagawa ko itong napakalaking issue.
We're not in a relationship so what just happened is not considered cheating. And I don't understand why I'm making this a big deal!
"Is that all?" Sabi ko sa seryoso at malamig na tono dahil talagang nawawalan ako ng gana sa kanya. This is horrible... Talagang nakakakilabot... Nakakatakot.
Lalo pa akong nanlamig ng narinig ang isang boses na talagang kanina ko pang inaasahan
"Babe! Paabot naman ng tuwalya, please? I'm getting cold." Sigaw ni Tita Lezana ang bumalot sa sistema ko
So, they're living in the same house. The hell I care?"Paabot daw ng tuwalya at nilalamig na daw siya. Enjoy your f*cking stay there, liar." Singhal ko bago pinatay ang telepeno ko.
Nalaman ko sa mga kasambahay na unalis at bumalik na daw sila Daddy at Tita Lezana sa Germany.. So marahil, naroroon din si Zach
Nakita kong nag-aalmusal si Lola kasama sila Manang Seling at Rose.
"La." Sabi ko sabay mano at diretso sa isa sa mga bakanteng upuan.
"O, good thing you're awake." Halakhak niya dahil alam kong alam niya na tulog mantika ako.
"Si Mamo po, La?" Ani ko habang kumukuha ng ilang pagkain nakahayin sa hapag.
Sinabi niyang naggogrocery lang daw si Mamo at babalik na din siya agad. Ngunit kung hihintayin ko pa siya ay malamang aabutin ako ng traffic. Iniwanan naman ako ni Lola ng limang libo para daw sa allowance ko.
"Accept it, apo. Maliit na bagay lang iyan." Ani nito habang buhat ang ilan sa mga gamit ko patungo sa Van na maghahatid sa'kin muli sa Lipa.
"Pero Lola, wala namang bayad ang pagko-commute ko. Tapos hindi rin naman ako hinahayaan na maggrocery nila Tita By." Ani ko pero pinagpatuloy niya parin ang pagkumbinsi sa'kin na dalhin ko iyong pera.
I have my own that's why I'm not that affected when it comes to money. Weekly naman ang allowance ko and I can say that I'm kind of thrifty. Kaya hindi ako namomroblema.
Sa huli ay tinanggap ko iyong pera para maibsan na ang pagkumbinsi ni Lola. Kinaway ko ang aking kamay habang nagiging maliit siya sa paningin ko.
Itinext ko na rin si Mamo na umalis na ako and I'm safe dahil pinahatid ako ni Lola. I also said goodbye to my sister kanina habang nasa kwarto siya. Tahimik naman ang buong bahay dahil wala naman sila Kuya Savee. Madalas kasi na maingay dito kapag si Kuya Savee ang namamalagi, pero dahil matagal na siyang hindi umuuwi ay matagal na simula noong huling umingay ang bahay.
BINABASA MO ANG
Winsome Love: Mishan
General FictionSabi nila, Love has to be perfect. Pero mapapaisip ka na ang tao nga hindi perpekto, pag-ibig pa kaya. Hindi yan kasabihan ng lahat dahil halos lahat ng tao ay naniniwala sa kapangyarihan ng pagmamahal. It's Mishan. Si Mishan ang taong hindi naniniw...