MNMCR 2: DEMONIC RULE

Rule #15 Tiefling vs Tiefling

Black Parade and She Royal's side stories will be removed. I need your power votes and comments guys. Hintayin ko munang mag200k reads itong Demonic Rule para sa next UD. 

:)

----------- (unedited #minadali)

WAVE's POV

I know for sure I'm next. Ang angas na nga rin  ni Crimson na nakakasabay na kina Leif at Daisy. Bumuntong hininga na lang ako. Wala rin naman akong idea kung ano ang mangyayari sakin. 

Sana I saw Kristine too. And I hope that Grey guy is treating her well. 

"Okay lang yan. Darating din yung sayo." Napatingin ako kay Leif who sat besides me at tinapik ako sa balikat. 

"I know, it's just that parang ang tagal naman." I said. 

"We should keep moving para masanay mo na rin yang katawan mo kung sakali. We need to get used with this power." Sabi niya. Nagpahinga lang kami kunti pero patuloy pa rin ang paglalakbay namin. 

Lahat na siguro na klase ng anyong lupa nadaanan na namin. Ilang araw at gabi na rin ang nagdaan. 

"I can smell the sea." Sabi ni Daisy. Hindi nga siya nagkakamali dahil sa dulo ng kagubatang tinatahak namin may isang bangin kung saan tanaw na tanaw namin ang dagat. 

"Mermaids." Ash murmured. May mga sirenang kumakanta sa dalampasigan sa may mga malalaking bato. Bumaba kami papuntang dagat. We moved carefully just not to scare the mermaids. 

Tumigil sila sa pagkanta when they saw us. We put down our luggage on the sand. 

"Tila kayo'y naliligaw?" A mermaid asked. Yung mga ibang mermaid ay bumalik sa tubig pero hindi naman sila lumangoy paalis. Dumistansya lang sila sa amin. 

"Napadpad kami dito sa aming paglalakbay." I said. 

"Hindi sila masama, kaibigan sila ni Prinsesa Kristine." Kusang nahati ang tubig dagat. Someone is walking towards us. Wala siyang buntot at paa ang gamit niya. 

She's familiar... 

"You're Agua, right?" Daisy asked her. Lumapit siya sa amin at bahagyang ngumiti. She's right, siya nga yung Agua na laging nakabuntot kay Kristine. 

"Maligayang pagdating sa Kaharian ng Tubig." She smiled at us. Muling nagkantahan ang mga sirena. It was a jolly welcoming song na akala mo nasa movie ka ng Little Mermaid. 

"Nandito ba si Kristine?" I asked her. Marahan siyang umiling at malungkot na ngumiti samin. 

"Dadalhin ko na kayo sa palasyo." She said. 

Sumunod kami sa kanya. Talagang nahahati sa gitna yung tubig. Nakakatakot na nakakaamaze. Hindi naman ganun katagal bago kami nakarating sa palasyo. We were like unexpected guests dahil sa biglaang pagtatago ng mga sirena't sireno kapag nakikita kami. 

"Hi! Maligayang pagdating sa aming kaharian." It was Kristine's sister. Si Ate Pearl. Umakbay pa siya sakin. We've bet her before sa palasyo. 

"Buti naman nahanap niyo rin kami." She said. 

"Medyo natagalan nga rin po eh." Daisy replied her. 

"Agua, dalhin mo na sila sa mga silid nila ng makapagpahinga na sila. Wave sasama ka sakin." She winked at me. Mahigpit ang pagkakaakbay niya sakin. Leif said goodluck to me.