Book 2 of Mysterious Nerds meets Campus Royalties.
-----
A battle for faith.
A war for peace.
A fight for love.
The battle ground where trust is fatal. Where love means death. Were friends become enemies.
A war that has...
I would just like to say my thanks to all readers of MNMCR and Demonic Rule. Without you guys, these stories won't be as successful as they are now.
NO BOOK 3: Wala ng laman ang utak ko para sa book 3 😭
NO SIDE STORY: Wala na talaga hahaha.
Thank you for the unending support and love for my characters.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
And for this chapter, here are the messages from our four main characters.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
From Jana:
What a journey it has been! Parang rollercoaster ride lang ang flow ng story namin. Salamat po sa walang sawang suporta, sa mga nagbasa, nasaktan, pero patuloy pa ring nagbabasa, ang mamartyr niyo po. Nasasaktan na nga kayo, tinutuloy niyo pa.
Sa mga hindi kumakain, pero lumalamon, ituloy niyo lang yan. Diyan na nga lang tayo masaya, pinupuna pa ng iba. Wag kang mag-aalala, may pambili ka, sila wala kaya naiinggit lang sila.
Ituloy natin ang laban para sa Unli-Rice! Wala akong alam na Words of Wisdom kaya yan na lang!
From Kristine:
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Sa mga kagaya kong binubully ng mga kaibigan, okay lang yan kasi alam mong hindi sila plastic. Alam mong hindi ka nila iiwan, alam mong ipagtatanggol ka nila hanggang kamatayan. Wag kang matakot umiyak kung di mo na kaya kasi sa pag-iyak, dun mo lang masasabing tama na, sobra na nakakapagod na. At pagkatapos ng bawat luha, marerealize mo na lang na okay ka na, move on na.
Wag kang matakot magpakatotoo at wag kang magbabago para sa taong hindi kayang tanggapin kung sino ka.
*sniffed* Akala ko hindi na ko iiyak, pero nakakaiyak talaga!! Tapos na ang kuwento namin.. Pero masaya kami dahil naibahagi namin ito sa inyo. T.T Waaaaahhhhhh!!!! Huhuhu!!!!
From Lhorraine:
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Minsan kaya tayo nagbabago dahil nasaktan tayo. Kaya tayo tumatapang kasi minsan na tayong natakot. Hindi masamang protektahan ang sarili mo pero dapat hindi nito maapektuhan ang relasyon mo sa ibang tao.
Nakakalungkot man aminin pero etoh na, tapos na. Tapos na ang istorya naming nakapagpatawa, nakapagpaiyak at nakapagpagalit sa inyo.
Sana kahit konti ay may napulot kayong aral at sana nakapaghatid kami ng saya sa kakaunting panahong nakasama namin kayo.
Maraming salamat sa pagbabasa, sana patuloy kayong maging inspirasyon ng mga writers para sa pagkabuo ng iba pang magagandang storya.
From Rose:
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Hindi masamang aminin na nasasaktan ka na, nahihirapan ka na sa mga panahong hindi mo na kaya. Hindi lahat ng mga nakangiti ay matitibay, minsan ang mga ngiting yun ang dahilan kung bakit walang dumadamay sayo sa mga panahong sumuko ka na.
Akala ng iba malakas ka, matibay. Pero totoo nga ba? Diba nahihiya ka lang umiyak sa harap ng iba? Nahihirapan ka lang umamin na hirap na hirap ka na.
Kailangan mo lang magpakatotoo sa sarili mo. Dahil ang tunay na matibay ay yung taong may masasandalan sa lungkot man o saya. Yung taong malakas ay yung kayang ipakita sa iba kung ano ang naraamdaman niya.
Magpakatotoo ka sa sarili mo at malalaman mo kung sino rin ang mga nagpapakatotoo sayo.
--------------
EPILOGUE na susunod! Please read it! Kailangan niyo talagang basahin yun para makumpleto niyo ang journey!! Salamat!!
