Chapter 25 Abby's P.O.V.
Ik stap uit de taxi, we staan voor het hotel, en ik moet zeggen, het ziet er niet verkeerd uit voor een schoolexcursie. We lopen naar de receptie en geven de informatie door. 'Verdieping vier, kamer 415' zegt de vrouw achter de balie en ze geeft ons de sleutel. We stappen in de lift, wat een beetje onhandig ging met onze koffers, en drukte op het knopje met de vier erop. Als we boven zijn stappen we uit de lift en lopen de gang door. 'Ik zie de kamer!' Schreeuwt Louis, en rent naar voren, Zayn en ik rennen er grinnikend achteraan.
Louis doet de deur open, we rennen meteen naar binnen. Het is een erg grote kamer. Aan de zijkant staan drie losse bedden, ietsje daarnaast staan twee grote glazen deuren met witte gordijnen ervoor, ze lijden naar het balkon. Wacht, balkon?! 'OH MY GOD WE HEBBEN EEN BALKON!' Roep ik. Ik sprint erheen en doe de deuren open. Mijn mond valt open, je heb uitzicht over de hele stad, en het mooiste, de eiffeltoren. 'Wauw' hoor ik iemand achter me fluisteren. Ik zie dat Zayn er staat, meteen krijg ik kriebels in mijn buik. Oke, nu is het klaar, ik moet het vergeten, Zayn ziet me toch niet meer dan als een vriend. Ik moet gewoon met hem omgaan als vriend, niet meer. Inmiddels staat Louis ook al op het balkon. Ik grinnik als ik zie dat zijn mond openstaat. Ik loop weer naar binnen en zie op de andere muur een deur. Voorzichtig doe ik hem open, ik moet moeite doen om mijn mond niet weer open te laten vallen. Recht van de deur staat een prachtig bad, geen ingebouwde, maar een beetje ouderwetse met pootjes, de knoppen zijn goud. Tot mijn verbazing staat daarachter nog een open douche. Links staan twee wasbakken met een enorme spiegel ervoor. Aan allebei de kanten naast de wasbakken en de spiegel staan langwerpige kastjes. Nieuwsgierig trek ik ze open. In één kastje liggen allemaal witte handdoeken, ik de andere liggen allemaal verschillende soorten zepen.
Nadat we de hele kamer onderzocht hadden lig ik languit op mijn bed. We hebben zelfs een tv-tje. Dan bedenk ik me dat onze leraar zo langskomt om te checken of alles goed gaat. Ik zie er niet uit, ik had vanmorgen maar gewoon een joggingbroek met een sweater erboven aangetrokken, mijn haren zaten in een mislukte knot. Ik had alleen snel wat make up opgedaan. Maar hij heeft me vanmorgen toch al gezien. En waarom zou ik me druk maken over hoe ik eruit zie tegenover een leraar. Ik hoor een klop op de deur, dat zal hem wel zijn. En ja hoor, hij staat met een lijst met al onze namen erop. 'Hallo, zijn Louis en Zayn er ook?'. Ik knik, hij zet een vinkje achter onze namen en loopt naar binnen. 'Hier zijn jullie schema's voor morgen en overmorgen, vandaag zijn jullie vrij om te willen wat jullie doen, als jullie er maar voor zorgen vóór elf uur terug in het hotel te zijn' hij geeft ons een papiertje en loopt weer weg. 'Zullen we met zn alle de stad verkennen?' Vraag ik als de deur weer dichtgaat. 'Jaaa!' Zegt Louis enthousiast en begint rond te springen. Binnen no-time stan Zayn naast hem te springen. Ik grinnik en pak mijn telefoon om Lexy te bellen.
'Heey Lex, hoe is het bij jullie?'
'Echt super! Is jullie kamer ook zo mooi?'
'Ja echt wel, we hebben uitzicht op de eiffeltoren!'
'Wij ook!'
Ik grinnik even van haar enthousiasme.
'Ohja, Zayn ik en Louis vroegen ons af of jullie meegaan de stad te verkennen'
'JA!, ik roep meteen Harry en Niall!, welke kamer hebben jullie eigenlijk?'
'415, jullie?'
'Oh mooi, zelfde verdieping, wij hebben kamer 409, we zijn er in vijf minuutjes!'
Meteen hangt ze op. Ik grinnik en leg mijn mobiel weer op bed. Opeens schrik ik, ik zie er niet uit! Ik spring van mijn bed en pak snel mijn skinny jeans en een truitje met halflange mouwtjes. Ik sprint langs de jongens naar de badkamer en kleed me snel om. Ik maak de knot snel uit mijn haar waardoor de lange bruine krullen over mijn schouders vallen. Ik borstel het snel door, nog net op tijd stap ik de badkamer uit, ik hoor een klop op de deur en doe hem open. Voor me staan Niall, Harry en Lexy. 'We kunnen gaan!' Gil ik naar de jongens.
