Brother's best friend

Hoofdstuk 7

|Therese| //Dinsdag//

Het is dinsdag. Vandaag heb ik een halve dag, maar ook gym. En dat ook nog eens buiten.

Samen met Charlotte ren ik het veld op. 'Dames, jullie zijn veels te laat!' Roept onze gymdocent, meneer Peeters, dramatisch. Charlotte en ik knikken, allang op de hoogte dat we te laat waren, maar om extra rondjes te voorkomen houden we onze mond en nemen we snel plaats op de koude grond. Iedereen luistert aandachtig naar meneer Peeters terwijl ik een beetje om me heen kijk, totdat mijn ogen vallen op Sammy die Rayan net inhaalt. Rayan begint sneller te rennen waardoor hij Sammy inhaalt, plus Caleb en Zaire. Als hij al klaar is met rennen kijkt hij rond. Even lijkt het alsof zijn ogen de mijne vinden, maar hij glimlachte naar Zaire.

Iedereen begint op te staan en als ik naast me kijk voor Charlotte zie ik dat ook zij al geduldig staat te wachten. 'Kom je nog van de grond of?' Lacht ze terwijl ze een hand uitsteekt die ik aanneem. 'Wat doen we?' Vraag ik terwijl ik opsta. 'Twee rondjes rennen en daarna basketballen met Sammy's klas.' Ik rol zuchtend mijn ogen waarna we samen beginnen te rennen.

Als we klaar zijn met onze rondjes staat iedereen nog te wachten op ons, de teams al verdeeld met Sammy's klas. 'Tess, Char!' Hoor ik Rayan roepen. Tussen alle lange mensen zie ik hem nog net lachend met zijn hand zwaaien. 'Jullie zitten in mijn team.' Glimlacht hij en seint dat we naar hem moeten komen. 'Jij bent langzaam.' Grinnikt Charlotte als ik naast haar kom staan. 'Ik ben moe.' Zucht ik waarna ik op haar leun, maar ze duwt me ruw van zich af waarna ze lachend van me wegloopt. Ik neem de tijd om te kijken bij wie ik in het team zit. Rayan, Charlotte, Lindsey en ik. Drie meiden en één jongen. 'Wie zat hier op basketbal?' Vraag ik hijgend, nog steeds bijkomend van het rennen om twee gigantische voetbalvelden. Rayan en Lindsey steken hun hand op waarna ze elkaar lachend aankijken. 'Nice.' Ik kijk naar het andere team en zie Sammy samen met Dakota, Sebastiaan, Caleb en Zaire, een team van vijf dus. 

'Hey, iemand moet bij jullie op de bank!' Roept Rayan naar Sammy die knikt. Even later loopt een grijnzende Dakota naar de bank, blij dat ze de even niets hoeft te doen. Ik rol lachend mijn ogen en sta in positie, precies tegenover Sammy. 

'Herinner dat je de persoon niet mag aanraken!' Lacht Rayan naar Charlotte en mij voordat Dakota de bal omhoog gooit. Rayan gaat er als een speer naartoe en gooit de bal naar Lindsey. Ze dribbelt naar het net en ze.. Scoort! 

Ik ren vrolijk naar haar toe voor een high-five die ze me al te graag geeft. Ook verwisseld ze een high-five met Rayan waarna ze blozend wegkijken, wat schattig. 

'Hey Lin, ik zie jou al samen met Rayan.' Knipoog ik waarna ze nog feller begint te blozen. 'Echt waar?' Vraagt ze zachtjes waarna ik overtuigend knik.

Na een uur basketballen is de les voorbij. Mijn team heeft gewonnen met elk potje gewonnen dankzij Rayan en Lindsey. 

Als ik als een van de laatste de kleedkamers uitloop samen, met Dakota en Charlotte, vallen mijn ogen op Lindsey en Rayan. Lindsey stapt van het ene been op het andere, wat betekent dat ze nerveus is. Het moment van net -toen ik zei dat ik Rayan en haar wel voor me zie- kruipt in mijn gedachtes, en op de een of andere reden heb ik er een slecht gevoel bij. 

Na een tijdje wachten komt Lindsey vrolijk naar ons toelopen. 'Ik heb hem gevraagd voor een date.' Glimlacht ze van oor tot oor. 'Oh mijn god wie?' Roept Dakota die overduidelijk niet zag met wie Lindsey net praatte. 'Rayan, Tess stelde het voor.' Glimlacht ze en draait zich naar mij toe, maar kijkt al snel verward. Fuck, lijkt het alsof ik niet blij voor haar ben?

'Tess, je vindt het wel goed, toch?'

'Ja, waarom niet?' Lach ik krampachtig terwijl ik een hand door mijn haar haal. 'Weet ik veel, je was zo stil.'

'Hey dat rijmt.' Grinnik ik waardoor iedereen in de lach schiet. 'Zo kennen wij jou weer.'

Na even te lachen zijn we weer stil. Dakota kijkt van Charlotte naar mij en daarna weer naar Lindsey. Als ze zo nog een paar minuten doorgaat irriteert het me dat ze niet gewoon wat zegt. 'Wat is er?' Vraag ik, bozer dan bedoelt. 'Wow iemand is duidelijk gestrest.' Grinnikt Dakota terwijl ze een hand op Lindsey's schouder legt. 'Meid, wanneer is je date?'

'Wat ga je dragen?' 

'Zaterdag, hij haalt me zeven uur op en ik heb geen idee wat ik moet dragen.' Antwoordt Lindsey lachend. Ik rol geïrriteerd mijn ogen, niet wetend waarom. Terwijl Dakota verder in gesprek gaat met Lindsey trekt Charlotte me weg.

'Hey is er wat? Je ziet er niet zo blij uit.' Vraagt ze op een bezorgde toon. 'Wow waar komt dit vandaan?' Vraag ik lachend met een hintje irritatie.

'Je keek niet zo vrolijk toen ze praatten, je keek niet zo vrolijk toen ze het vertelde, rolde je ogen en je bent stil. Er is duidelijk iets mis.' Ik schud lachend mijn hoofd en loop naar Dakota en Lindsey die me glimlachend en nieuwsgierig aankijken. 'Wat was er?' Vraagt Lindsey nieuwsgierig, maar ik mompel dat het niets was, pak mijn fiets en race naar huis.

Ik weet niet waarom, maar als ik daar nog iets langer bleef waren mijn handen om een keel. Waarom ben ik zo geïrriteerd? Ik heb Finn. Ik moet juist blij zijn voor Lindsey, zij is een goede vriendin van mij verdomme!

Als ik het kleine voortuintje inloop zie ik Sammy's fiets op de grond. Ik leg mijn fiets netjes tegen de muur en open de voordeur. In de hal staan er twee paar schoenen voor de deur. Ik vraag me af van wie het tweede paar is aangezien ik Sammy's Nike's herken, maar niet de zwarte, hoge Vans.

Ik besluit het maar te laten voor wat het is en ren naar boven waar dreunende muziek de gang vult. Als ik mijn tas in mijn kamer heb gegooid loop ik naar Sammy's kamer en open de deur waar ik Rayan in Sammy's bureaustoel zie draaien. Als de stoel klaar is met draaien draait Rayan zijn hoofd vrijwel meteen naar mij toe en glimlacht als hij mij ziet. 'Hey Tess.' Glimlacht hij, niet hoorbaar maar ik kon het nog net liplezen. Als de deur dan opeens helemaal opengaat val ik bijna naar voren waardoor Rayan begint te lachen. 

'Wat moet je kleine?' Mompelt Sammy met zijn armen over elkaar en een opgetrokken wenkbrauw. 'Sorry dat ik je partijtje verstoor hoor brombeer, ik kwam net thuis.' Grinnik ik en stap naar achter zodat hij de deur kan dichtdoen. Met een zwaai gooit hij de deur dicht terwijl hij verder in gesprek gaat met Rayan.

'Oh ja, doe je muziek ook wat zachter!' Schreeuw ik waarna ik naar mijn kamer slof waar ik niks anders doe dan slapen of films kijken. 

Na een uur in mijn kamer chillen in een comfortabele onesie besluit ik naar beneden te gaan om te gamen of iets dergelijks.

Als ik net tien minuten aan het gamen ben lopen Sammy en Rayan de woonkamer binnen met hun speaker waar rap muziek doorheen dreunt, vol scheldwoorden, lichaamsdelen, ziektes en drugs. Ik loop geïrriteerd naar de keuken waar ik mijn maag hoor rammelen. Niet veel later wordt de keuken gevult met een tosti geur, heerlijk. 

'Maak je niet eens iets voor ons?' Vraagt een lachende Rayan achter me. Ik draai me langzaam om en zie dat Sammy naast hem komt staan. 'Nee, zometeen eet je iets verbrand.' Mompel ik geïrriteerd, verwijzend naar wat Sammy een week geleden tegen mij zei waarna ik de keuken uit loop, naar boven.

---

Waarom is Tess zo geïrriteerd? Je leest het in dit boek!

Ik weet dat het boek nu nog saai is, maar de goeie hoofdstukken komen er aan, hehe.

Comment en vote om me te motiveren en ja joe! Xx

1365 woorden, I know echt kort