Brother's best friend

Hoofdstuk 27

|Therese| //Vrijdag//

Het is vandaag vrijdag 20 mei wat betekent dat de examens nu over twee weken zijn, maar ook dat Rayan jarig is.

Alles is gepland. Iedereen heeft gezworen niks te zeggen en hem niet te feliciteren. Als hij ernaar vraagt geven we een droge felicitatie en maken we het oké met het feestje. Sammy, ik en Caleb zijn zogezegd 'ziek' zodat we Rayans ouders kunnen helpen met alles klaarzetten. Na schooltijd zouden de jongens zouden wegblijven tot ongeveer vijf uur zodat de gasten de tijd hebben om te komen.

Wanneer het drie uur is staat alles klaar. Caleb, Sammy, mijn ouders en ik gaan naar ons huis om ons te verkleden terwijl Rayans ouders al enkele gasten ontvangen. In een zwarte spijkerbroek, witte blouse, opgestoken haar en Vans loop ik weer terug naar Rayans huis en groet snel al zijn ooms en tantes waarna mij telefoon in mijn zak trilt.

Dakota
We komen eraan, sta klaar.

'Iedereen verstoppen! Ze komen!' Iedereen zoekt gauw een verstopplaats. Sammy zou bij aankomst muziek aanzetten en zijn kleine neefje Tommy het licht. Ik zou dan wanneer iedereen hem heeft gefeliciteerd zijn taart zingend brengen, laten we hopen dat het goed gaat en ik niet naar voren val waardoor de kaarsen en taart op hem vallen.

Na tien minuten horen we al het gekletter van fietsen die op de grond worden gesmeten. Enkele secondes later gaat de deur open en springt iedereen te voorschijn. Rayan valt bijna van verbazing naar achter waarna hij breed glimlacht. Ik haal diep adem voordat ik zingend via de keuken de woonkamer in loop en zijn familieleden allemaal aan de kant gaan zodat ik naar hem toe kan lopen. Zijn mond valt open van verbazing en zijn ogen vullen met tranen terwijl hij breed glimlacht. 'Dank jullie wel.' Gebaard hij geluidloos met zijn mond terwijl ik de taart voor hem houd. Het heeft een foto van onze vriendengroep -zonder Lindsey- erop.

'Happy birthday to you.' Zingt iedereen het laatste zinnetje mee waarna iedereen begint te juichen en te klappen.

'Gefeliciteerd met je achttiende verjaardag Rayan.' Glimlach ik terwijl ik hem voorzichtig in zijn ogen aankijk. Zijn ogen glinsteren van blijdschap en verrassing.

'Blaas nu maar de kaarsjes uit Rayan.' Lacht Zaire die in zijn wangen knijpt. Lachend blaast Rayan de kaarsjes uit waarna iedereen weer juicht, fluit en klapt. Ik stap opzij en zet zijn taart neer op de tafel met cadeautjes zodat zijn familie hem kan begroeten.

Oma's, opa's, ooms en tantes stormen op hem af waarna ze in zijn wangen knijpen, huilen en in zijn bovenarm knijpen aangezien hij wat gespierder is. Lachend begroet hij ze allemaal en wanneer al de volwassene weg zijn omhelst hij zijn nichtje en neefje waarvan ik de naam niet weet.

'Bedankt lieverd, voor het helpen van alles.' Zucht Rayans moeder die me vanachter een knuffel geeft. Ik draai me lachend om en knuffel haar terug en vertel dat het Charlotte's idee was.

'Ja lieverd, maar jij -en natuurlijk ook Sammy en Caleb- hebben geholpen met alles klaarzetten. Toen we hier kwamen wonen twijfelden mijn man en ik of hij vrienden zou maken hier. Ik weet niet of hij heeft verteld hoe zijn vorige school was?' Ik knik, dat heeft hij me inderdaad verteld.

'Nou oké, deze jongens zijn ook redelijk ruig maar gewoon minder dan die van daar. Ik ben zo blij met zo'n lieverd als jij.' Ratelt ze door waarna we beide lachen. Plots pakt ze mijn hoofd en drukt een kus op mijn wang.

'Wat er ook tussen jullie gebeurd, ik zie jou gewoon als mijn tweede kindje, bedankt lieverd.' Glimlacht ze waarna ze naar haar familie loopt. Ik kijk voor ons vriendengroepje en zie dat ze op de bank zitten en met enkele familieleden praten. Als ik dan naar Rayan kijk zie ik hoe hij zijn nichtje op zijn zij heeft en zogenaamd verstopt voor zijn neefje die een speelgoed-geweer heeft.