Hoofdstuk 16

61 10 5
                                    

|Therese| //Zondag//

Het is zondagochtend. We houden met z'n allen een gezellig, groot ontbijt. Ook al zit iedereen er chagrijnig bij, vergeet dat maar.

Ik zit tussen Sammy en Rayan in. Dakota zit tegenover Sammy en Lindsey tegenover Rayan. En wie zit er tegenover mij? Zaire, mijn crush van toen ik twaalf was, maar laten we dat ook maar vergeten.

'Hey, heb jij wat gehoord over het toneelstuk?' Vraagt Rayan terwijl hij me zachtjes aanstoot. Ik schud mijn hoofd waarna ik begin na te denken. Het is al een week of twee geleden.

'Ik hoop dat we op tijd een melding krijgen.' Merk ik op waarna Sammy en Lindsey zich mengen in het gesprek.

'Waarvoor?' Vraagt Sammy die naar mij toe leunt. 'Toneelstuk.' Antwoord ik waarna zijn ogen vergroten en zijn mondhoeken omhoog krullen. 'Doe je wéér mee?' Ik knik vrolijk en prik Rayan in zijn wang. 'Hij ook.' Sammy en Rayan beginnen te lachen. 'Ze is overtuigend hé?' Lacht Sammy waarna Rayan instemmend knikt.

Onder de tafel voel ik Zaires voet tegen mijn scheenbeen waarna het langzaam naar mijn voet glijdt. Ik trap hem met al mijn kracht lachend terug waardoor hij geschrokken naar achter schuift. 'Hey!'

'Hoi.' Antwoord ik droog terug waardoor iedereen begint te lachen. 'Waarom deed je dat?' Lacht hij terwijl hij weer aanschuift. 'Jij begon.' Grinnik ik en eet weer rustig mijn cracker Nutella verder, totdat er opeens iets naar mijn hoofd wordt gegooid. Als ik het van mijn hoofd afhaal zie ik dat het een plakje kaas is. Ik kijk lachend op en zie Zaire en Dakota lachen. Met al mijn kracht gooi ik het richting Zaire, maar het landt op Dakota.

'Die krijg je terug!' Lacht ze terwijl ze het plakje oppakt en wéér naar mij gooit. Ik pak een nieuw plakje kaas en gooi het samen met het andere plakje naar Zaire en Dakota. Terwijl zij het weer pakken sta ik snel op en schuil achter Sammy die dan lachend wegrent. Ik ren door naar Rayan die ook opstaat en mij als schild gebruikt.

'Voedselgevecht!' Roep ik terwijl ik elk voedsel die mijn handen tegenkomen oppak en gooi richting iemand.

'Je begrijpt toch wel wat je hebt gedaa sukkel?' Lacht Rayan die bukt net als ik. 'Ik begon er niet mee!'

'Maar je verklaarde het wel.' Lacht Rayan terwijl hij een beetje Nutella over mijn wang smeert en naar de andere kant van de kamer rent. Ik haal het er -nog steeds verbijsterd- met een paar vingers vanaf en kijk rond. Ik zie Zaire lachend naar Caleb en Sebastiaan kijken, hij heeft niet eens door dat ik een meter achter hem sta. Ik sluip voorzichtig naar hem toe en zonder ook maar één geluidje te maken spring ik op zijn rug waardoor we beide op de grond vallen. Lachend hang ik boven hem en smeer de Nutella op zijn wang. Vrijwel meteen probeer ik op te staan, maar Zaire houdt stevig mijn elleboog vast. Als ik dan naar hem kijk zie ik dat hij grijnzend zijn lippen tuit die onder de Nutella zitten. Ik laat lachend een gilletje horen totdat zijn lippen op mijn wangen plakken en hij onder me vandaan wordt getrokken waardoor ik ruw van hem afrol en tegen de muur bots.

'Wat denk je wel niet vriend? Ze heeft al een vriend en je gaat haar ook nooit zoenen!' De boze stem van Sammy stopt iedereen met het voedselgevecht. 'Rustig aan brombeer.' Grinnik ik terwijl ik opsta. 'Ja man ik was niet van plan om haar te zoenen, rustig.'

Ik neem de tijd om te kijken hoe de kamer eruit ziet, het is een bende. Overal ligt wel wat brood, een plakkerige pasta, cornflakes of drinken. Hoe gaan we dit in godsnaam opruimen? Ik kijk naar de klok en zie dat het half tien is waardoor ik naar adem hap. Half één komen onze ouders!

'Wat is er?' Vraagt Sammy die Zaire ruw loslaat en naar mij toe loopt. 'Het is half tien en half één komen pap en mam, hoe gaan we dit opruimen?' Sammy kijkt rond en ook hij schrikt even.

Brother's best friendWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu