gece
Gölgeler görüyorum. Karanlık gölgeler... tavanda... duvarlarda... insanların arasında... Küçük kırmızı gözlerle bana bakıyorlar.
Seslerini duyuyorum. Derinlerden, duvarların içinden gelen uğultular, homurtular...
Burada bana her sabah, 'Beton' dedikleri bir iğne vuruyorlar. İnsanı hissiz ve kendini bilmez biri yapıyor. Beton vurulan insan hiçbir şey duymuyor ve görmüyormuş. Ama ben görüyorum... ve de duyuyorum. Ama görmemem ve duymamam gerekenleri... Beni bu berbat yere sokan şeyleri. Beni etrafımdaki gerçeklikten çıkarıp başka bir âleme götürüyor. Hayalî bir âleme değil, başka bir gerçekliği olan âleme. Bu yazdıklarım garip ve inanılmaz. Ama gerçek. Beni yoran bir gerçek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İfrit Günlükleri - 2 - Tımarhane
HorreurO küçük şeyler peş peşe içeri girip yatağımın etrafını çevirdiler. Sonra 'Gölge' geldi. Homurtusu içimi titretiyordu. Diğerlerinden çok farklıydı. Ama o korkunç iki kırmızı göze kilitlendiğimden tarif edemiyorum. Sonunda o küçük korkunç kız geldi. A...
