1
Dünden beri hastane polis kaynıyor. Birkaç kişiyle birlikte beni de sorguladılar. Gördüklerimi anlatmamı istediler. Gördüklerimi anlattığımda benim de deli olduğuma kanaat getirdiler. Aynı buradaki deliler gibi konuştum. Tabii ciddiye almadılar. Sonra da polisleri başhekimle konuşurlarken duydum. Etraflarındaki herkesin deli olduklarını düşündükleri için çok rahat konuşuyorlardı. -Bu arada başhekimi de ilk kez gördüm-.
Polis, "Bunlar deli. Bunların şahitliği kabul edilmez. Zaten daha şimdiden elimizde görüştüğümüz hasta sayısınca farklı anlatım var. Kimi, 'pencereden babası girdi, sonra beraber çıktılar' diyor. Kimi hayalet diyor, kimi cin diyor. Görgü şahidi olan çalışanlar da sadece kızı pencereden atlarken görüyor. İntihar olarak yazacağız," dedi.
Başhekim, "Ben de en kısa zamanda olayın kapatılmasını istiyorum. İntihar olduğu açık
zaten. İdari soruşturma açıp, onu da en kısa zamanda kapatacağız ," dedi.
Buralar epey bir karışık. Bakalım ne zaman düzelecek.
2
İnanamıyorum. Eve dönüyorum. Buradan kurtuluyorum.
3
Hala inanmakta zorluk çekiyorum. Kendime gelmeye çalışıyorum.
4
Suna abla az önce yanıma gelip bana sarılarak, " seni taburcu ediyorlar. Buradan gidiyorsun," dedi. Şok oldum. Öyle anlamsızca sarılıyordum ona.
"Gerçekten mi? Nasıl olur?" dedim.
"Damla'nın ölümü, yani intiharı burayı bayağı karıştırdı. İntiharından önce de seninle kavga ettiğini görmüşler. Başhekim de olayı kapatmak için seni buradan göndermeye karar vermiş. Senin iyileştiğini söyleyip, işlemleri başlattı. Artık özgürsün. Bu gece buradaki son gecen..."
Sevinçten ona tekrar sarıldım. Sonra yatağa oturdum. Ellerimi yüzüme kapatıp ağladım. Çok ağladım. Çok sevindim.
5
Suna ablanın telefonundan ablamı aradım. Yarın hastaneden çıkacağımı söylediğimde önce inanmadı. Nasıl olduğunu sordu. Olanları anlatamazdım, çünkü yine delirdiğimi düşünürdü. Telefonu Suna ablaya verdim, o anlattı. Tekrar aldığımda çok sevinçliydi.
"Annemi arıyorum hemen seni gelip alsın," dedi.
"Hayır, anneme söyleme," dedim. "Neden?" diye sordu. Zavallı çok şaşırmıştı.
"Annemle son görüşmemiz iyi geçmemişti. Belki duymuşsundur," dedim.
" Evet," dedi. Sesi üzgün geliyordu.
"Ayrıca üvey babamı da görmek istemiyorum. Yaşadığım bunca şeyden sonra onların yanında kalamam. En azından bir süre babamla kalmak istiyorum. Babamı ararsan sevinirim," dedim.
" Tabii, haklısın," dedi, " Babamı hemen arıyorum. Çok sevindim tatlım. Yarın akşam iş çıkışı babamlarda görüşürüz."
Keyifliyim günlük. Hem de çok!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İfrit Günlükleri - 2 - Tımarhane
HorreurO küçük şeyler peş peşe içeri girip yatağımın etrafını çevirdiler. Sonra 'Gölge' geldi. Homurtusu içimi titretiyordu. Diğerlerinden çok farklıydı. Ama o korkunç iki kırmızı göze kilitlendiğimden tarif edemiyorum. Sonunda o küçük korkunç kız geldi. A...
