Suçsuz (Mafya Hikayesi)

3.Bölüm

(Düzenlendi)

Vee yeni bölüm...

Kumsalın Ağzından

Gözüme giren güneş ışıklarıyla kaç haftadır hasret kaldığım rahat uykumdan kalktım. Odamda olan banyoya gidip rutin işlerimi halledip koridora çıktım.Derya uyanmış mı diye bakacakken alt kattan gelen mükemmel kokuyla Derya'nın yemek yaptığını anlamam fazla uzun sürmedi. Karnımın açlığı ve beni mayhoş eden yemek kokusu için merdivenden aşağı zıplayarak indim ve mutfaktaki Derya'ya sarıldım. O ise irkildi ve daha sonrasında sarılanın ben olduğumu anlayınca karşılık verdi. Sonrasında bana sinsice gülümseyip

"O kadar hazırladım sen de artık masayı kurarsın."deyince mecburen başımla onayladım. Açlığın vediği hızlılıkla çabucak masayı kurunca Derya'yla masaya oturduk. Hiç görgü kurallarını takmadan yemeğe gömüldük. Ağzıma gelen krebin tatlı tadıyla bu masadan hiç kalkmayacağımı düşünmüştüm.

Yemekler bitince ve karnımızı bir güzel doyurunca masayı tokluğun verdiği ağırlıkla yavaşça topladım Derya da bulaşık makinesine dizilecekleri dizdi.

∆∆∆

Aradan geçen bir ay içinde gitmediğimiz gezmediğimiz yer kalmamıştı. Derya ise bana burada platonik olduğu çocuğu söyledi. Tabi bende Derya'yı mutlu edebilmek için çocukla arkadaş bile olmuştum. Taki bana dediği sözlere kadar sürmüştü arkadaşlığımız.

"Kumsal galiba senden hoşlanıyorum." nasıl olurdu ki? Aralarını yapmak isterken aralarına eskisinden de büyük dağlar koymuştum. Ciddi çıkartmaya özendiğim sesimle konuşmama başladım

"Kusura bakma ama benim düşüncelerim arkadaşlıktan öte değil" demiştim o ise beni öpmeye kalkışmıştı ve şansa bakın ki tam o sırada Derya kafeye girmişti ve bana tokat atıp gitmişti. Ne açıklama yapabilmiştim ne de son bir veda sözü.

Daha sonrasında bir otelde kalmıştım. Şuan ise tek başıma kafedeydim. Daha fazla durmak istemediğim için kahvemi hızlıca içip yola çıktım karşıdan karşıya geçtikten sonra arkamdan hıphızlı bir araba geçti korkuyla  arkama baktığımda o adamın arabası olduğunu gördüm. Beni bulmamasını umut ederek adımlarımı hızlandırıp panikle koşmaya başladım. Amaçsızca koşarken ara yollara saptığımı çok geç olduğunda farketmiştim. Yine ve her zamanki gibi kendime lanet ettim. Yine aynı şeyleri yaşayamazdım bunun verdiği güçle son sürat koşmaya başladım.

Biraz olsun olay yerinden uzaklaşınca arkama baktım beş on koruma benzer kişiler vardı. O zaman anladım ki asıl olay yeri burada başlıyormuş. Dönüşü olmayan yola düşmüştüm bir kere daha fazla batsam ne olacaktı ki. Ara sokakların daha derinlerine girdim ve şaşırtmalı yollardan geçtim. Artık arkamda sadece bir koruma vardı ve bu diğerlerine nazaran pek de problem değildi. Ana yola giden bir yol görünce hemen oraya koştum. Mutlulukla gözlerimi kapadım o adamın eline geçmemiştim ve hala özgürdüm. Aldığım derin nefesten sonra soluklanmak için bir duvara yasladım bedenimi. Kapatmış olduğum gözlerimi açtım yavaşça. Korkuyla bedenim kasıldı. Gördüğümle nefesimi durdurmak zorunda kaldım.

Yağız'ın ağzından

Kızın bizi görmesi yetmezmiş gibi bir de kaçmıştı. Sinirden deliye dönmüş bir şekilde gördüğüm her şeyi  her yeri yıkıyordum. Bu kaçmasıyla umduğundan bile çok acılar çekecekti. Önceki yaptıklarım ona yapacaklarımın arasında bir hiç olacaktı. Çünkü o bunu fazlasıyla hak etmişti. Şehir içinde aramam yetmezmiş gibi bütün biletlere göz atmıştım ama ne o tarihte ne bu zamana yakın giriş ya da çıkış yoktu. Şehir dışında geniş çaplı araştırma yaptırtmaya başlatmıştım ama iki haftadır hiçbir haber ipucu yoktu taki üçüncü haftada izlenen bir kamera kaydından sonra kızın İzmir'e gittiğini anlamış bir hafta içerisinde de bulmuştum. Şimdi onu yanıma alma zamanıydı. Tek sorun bir arkadaşı vardı ve o kızdan nasıl kurtulacağımı düşündüğümde aklıma şeytani fikirler gelmişti. Böylece tutunacak ne dalı ne de başka birisi olacaktı.

Tam planımı yola koyacakken adamlarımın getirdiği bilgilerle o kızın platonik olduğu çocuğun bizim kızdan hoşlandığını öğrenince planımı işlemeye bile gerek kalmamıştı. Sinsilikle Derya'ya o anın fotoğrafını atıp gerçekleri gör adlı bir mesaj atmıştım. Kız da gidip yanlış anlayınca artık kızı yanıma almamda engel yoktu.

Şuan ise akılsız kızımız Kumsal tek başına bir kafeye gitmişti ve ben de onu bir güzel korkutup ara sokaklara sokacaktım ve kendi adamlarımla sokağın her çıkışını kapayacak içten de adamlarla imkansız yapacaktım. Şu bir hafta içinde duyduğum en iyi haberlerden biriydi. Üzgünüm küçük kız canın çok yanacak.

Gelen aramayla kızın çıkış yerini öğrenmiştim ve onun küçük sürpizi için orada beklemeye başladım. Koşan zayıf bir beden görünce o olduğunu hemen anladım ve bana doğru yaklaşmasını keyifle izledim.

Son

Görüşmek üzere...