I And His Older Brother ✔️

20. Pociągający

     Wstałam po ósmej. Ubrałam brzydkie, szerokie rybaczki i starą, spraną koszulkę. Rozczesałam włosy, a co do makijażu, to nałożyłam tylko podkład. Byłam gotowa na spotkanie z Alkiem.

     Zeszłam na dół. Mój ojciec jeszcze spał. Zaparzyłam sobie kawę w ekspresie i przegryzłam batonika zbożowego. Po drodze do domu Alka i Adriana wpadłam jeszcze do sklepu po jakieś chipsy.

     Wydawałoby się, że teraz jestem z Adrianem... ale nadal nie zerwałam z Alkiem... i w sumie, to nie chciałam tego. Nadal go kochałam. Kochałam ich obu na swój sposób. Każdego inaczej. Wiem, że to chore... ale po to są wakacje... żeby szaleć.

     Gdy parkowałam samochód na ich podjeździe, zadzwoniła do mnie Peg. Z nią też dawno się nie widziałam... za dużo czasu poświęcam Alkowi i Adrianowi. Obiecałam jej, że spotkam się z nią w najbliższych dniach.

     Wyszłam z samochodu z postanowieniem zerwania z Alkiem, ale gdy tylko stanęłam pod drzwiami i nie zdążyłam zadzwonić do drzwi, a Alek powitał mnie swoim szerokim uśmiechem, wiedziałam, że tego nie zrobię.

- Hej, kochanie - objął mnie i pocałował.

Krzywo się uśmiechnęłam. Miałam wyrzuty sumienia, że go tak okłamuję. Alek otworzył szerzej drzwi i weszłam do środka. Gdy tylko odwróciłam głowę, pierwsze, co rzuciło mi się w oczy to Adrian. Serce zaczęło mi szybko bić i zrobiło mi się gorąco. Miał poczochrane włosy i uśmiechnął się na mój widok. Wyglądał tak pociągająco! Mimowolnie ruszyłam w jego stronę, gdy uświadomiłam sobie, że nie przyszłam tu do niego. Zawstydzona odwróciłam wzrok. Po chwili dołączył do nas Alek.

- Co się tak na nią gapisz? - warknął.

- Po to mam oczy - odpowiedział spokojnie Adrian.

Tylko tego mi jeszcze brakowało, żeby Alek się domyślił i żeby się pokłócili! Alek krytycznym wzrokiem zmierzył Adriana, ale ten tylko uśmiechał się lekko. Po chwili złapał mnie za rękę i pociągnął w stronę schodów na górę.

- Chodźmy - powiedział.

Tak bardzo pragnęłam obejrzeć się za siebie, ale jednak nie zrobiłam tego.