HE WILL BE LOVED |FINISHED|

One

This is my other kn story :) I hope na basahin niyo pa rin ito! :) Thank you!:*

~~~~~~~

Her's.

"Whooo! Yeah! Uh huh!" I uttered while doing the head bang.

"120!" I shouted.

Sa sobrang bilis ng pagpapatakbo ko, 5 minutes lang para makarating sa bahay nila Nina.

Birthday kasi ng kaibigan ko and that's Nina. She's been my friend for 2 months already. Yep! 2 months palang e kasi walang nakakatagal saakin. Kesyo ganto ako, ganon, ganyan. Hay nako! Bahala na nga sila.

"Nina, I'm coming!!-----SHIT!" Bigla akong napatigil at bumaba ng sasakyan. Fuck! Red light pala! Ang tanga ko naman!

Nilapitan ko yung nabunggo ko at duguan siya! Putangina! Anong gagawin ko dito?! Lahat sila ay nagtinginan saakin. Oh my God!

Nilapitan ko yung lalake at sinusubukan ko siyang buhatin. Aish! Ang bigat naman neto!

"Shit! Can you please help me? He's still breathing. We--I need to bring him to the hospital right now! Please!"

A guy was running to help me. I gave him instructions na sa may likod niya ilagay yung lalake. Before ako makapasok sa kotse ay may nakita akong pulis. Oh great! Just great!

"Ms! Sumama ka samin sa prisinto!"

I bit my lower lip. "Later. Please? I need to bring him to the hospital. I need to make sure that he will live,"

"Samahan ka namin. Baka tumakas ka"

I cussed then pumasok na sa kotse. At dahil may lahi nga akong drag racer, mabilis na naman ang takbo ko. Who cares? Mahuhuli din naman ako.

Fuck! I'm just 18!

When I reached the hospital, the police helped me in carrying the guy inside the hospital. Mabilis na--na asikaso yung pasyente.

God! What did I do?! I didn't even know his name!

Before na maipasok nila yung lalake ay kinapkap ko muna yung bulsa niya kung may wallet ba or phone man lang siya para malaman ko yung pangalan niya at para matawagan ko pamilya niya.

Yes! I got his phone. I also got his wallet. Hindi ko nanakawin yang pera niya. Mayaman ako. I don't need his money.

After that ay pinasok na nila yung guy sa er. Then I inspect his wallet. Baka sakaling makita ko id niya.

"Fuck! Wala siyang id?!" Pano na to?! May pera nga siya, wala naman siyang id or cards man lang.

"Ms. sumama ka na saamin," Isa pa tong mga pulis na to!

"Wait!" Sigaw ko.

Tiningnan ko pa pero wala na talaga. Yung phone nalang ang pag-asa. Na open ko nga, wala namang nakalagay na pangalan niya dito. Jusmiyo!

Kailangan ko pang bumalik dito para sa bills and whatsoever nung pasyente. Sumama ako sa mga pulis papuntang prisinto.

When we reached here, pinaupo agad ako at sigaw ang bungad saakin.

"You're just 18 and nagawa mo na itong ganito?!"

I scoffed. "I'm now legal,"

"Kahit na! Kailangan namin mga magulang mo!"

My parents.

They are not here.

Nasa Paris sila may business appointments dun. Walang naiwan dyan sa bahay kundi ako at ang kuya ko lang. Nag away kami ni kuya kanina kaya ayokong siya yung papupuntahin ko dito.