HE WILL BE LOVED |FINISHED|

Nineteen

Arkinn's.

Nakalabas na rin ako ng ospital last week pa. Aattend ako ngayon ng kasal nina Jameson at Kit. Arranged marriage kumbaga. Yon kasi yung gusto ng mga magulang ni Kit lalo na nung pinsan niya. Baka raw kasi tumakas sa responsibilidad si Jameson.

Ilang minuto nalang at magsisimula na yung kasal. Nakatayo lang ako sa tabi ni Jameson. Ako kaya? Kelan ako ikakasal? Ikakasal ba ko sa taong mahal ko?

"Dane, gusto mo rin ba to?" I asked him dahilan para huminga siya ng malalim. Alam ko na agad. I massaged his back.

"Alam ko na ang sagot. Pero bakit?"

He looked at me. "Bakit? Kasi ang gago ko. Sobra. Kung hindi ako naging gago nung mga gabing yon, edi sana hindi ako ikakasal ngayon diba? Wala akong nabuntis,"

"You're a guy and I know. Temptations and we have needs. Alam mo yon as a guy" 

"Hindi na rin ako pwedeng umurong pa dito. Nagsisimula na"

Hindi na ako nagsalita at pinapanood yung mga tao na naglalakad sa aisle. Nakikita ko yung babaeng yon. Sana siya yung pakasalan ko sa susunod. Sana ako at siya.

Nang magtama ang tingin namin ay ngumiti siya saakin. Ngumiti na rin ako dahil kasal to ni Jameson.

Nang matapos ang kasal ay nagpaalam na ko na umuwi na lang agad. Hindi na ko pumunta sa reception. Tinatamad na rin naman ako e.

Dito na nga pala ako nakatira kina Clad. Syempre di ko tatanggihan yung alok niya hanggang sa makahanap ako ng matitirhan ko.

Humihiga ako dito sa sofa ng sala nang may marinig akong mag doorbell. Tumayo ako at pumunta sa labas para tingnan kung sino yung tao. Nagulat ako na mga magulang ko pa yon.

"Arkinn Gi," Mom uttered. Am I still allowed to call her that?

My forehead creased. "What the hell are you doing here? Bat kayo andito? Maayos na buhay ko dahil wala na kayo! Umalis na nga kayo! Ayaw kong kayong makita!"

Hinawakan ng tatay ko yung gate dahilan para mapasigaw ako. 

"Don't you dare, Nelson! Stay away from me! Umuwi na kayo ni Fara! Alis!"

"Gi, anak ko..."

Fuck.

That's the first time na marinig ko yung nanay ko na tawagin niya akong anak niya. Samantalang nung binugbog ako ng tatay ko parang isumpa niya na ko tapos sasabihin niyang sana hindi nalang niya ako naging anak tapos ganito siya.

Putangina nakaka lambot ng puso. That's the first time.

I scoffed. "Wow! You've finally called me that! For how many years, Fara!"

"Anak, sorry—"

"Sorry? Tangina! Sorry?! Diba sinabi mo na sana hindi mo nalang ako naging anak tapos sasabihin mo yang mga ganyan? Gago ka pala e!"