XXII. Biggest mistake
-SOFIA-
Alas tres na ng madaling araw ng makarating kami sa hotel. Kahit malamig ang hangin ay tagaktak ang pawis namin dahil sa ilang oras na paglakad at takbo.
Sobrang pagod at gutom ang nararamdaman namin ngayon, gustung-gusto na namin magpahinga.
"Mauna na akong papasok, kailangan kong makausap si ma'am." galit na sabi ni Dean, kitang-kita sa mga mata niya ang galit.
Tumango naman kami biglang pagsang-ayon sa kanya kaya't nagsimula na siyang maglakad papasok sa hotel.
Nagsimula na kaming pumasok sa hotel para magpahinga. Masyadong mahaba ang araw na'to sa amin, napakaraming ring nangyaring hindi namin inaasahan.
"Magpahinga na muna kayo sa ngayon, get enough rest, okay?" Cedric said, nagkanya-kanya na kaming pasok sa mga rooms namin.
Pagkarating namin ni Krizzia sa kwarto namin ay agad siyang nahiga sa kama niya. Tahimik lang siya.
"Kriz, sorry talaga." sabi ko. Mukhang na-trauma si Krizzia eh.
"Don't be Sofia, okay lang ako." sabi niya at nginitian ako. Hindi ko alam kung totoo ba 'yung ngiti niya o hindi. Tumango nalang ako at hinayaan ko na siyang matulog.
Baka nga nagtatampo siya.
Naghanda na lang ako ng makakakain ko dahil sobrang gutom na ako. Mabuti nalang at may mga ready to eat foods akong dinala pagpunta dito.
-DEAN-
I am so angry, so angry that I can punch Ms. Mateo's face right now. How dare she fool all of us? All of her students! That's bullshit!
Agad kong binuksan ang kanyang kwarto pero wala siya roon. Pumasok ako at hinanap siya sa bawat sulok at parte ng kwarto. Naroon pa ang mga gamit niya pero wala talaga siya.
Where is she?! Nagtatago na ba siya dahil alam niyang malalaman namin ang panloloko niya samin?! Halos buong araw kaming naghahanap ng mga clues at nagbabakasakaling makaalis na sa impyernong ito pero all this time ay killer pala ang naghihintay samin doon. Just what the fucking shit!
"Lumabas ka na kung nagtatago ka diyan!" galit na sabi ko. Hindi ko maiwasang hindi magalit. Alam mo 'yung pakiramdam na tinraydor niya kami? Pangalawang ina na ang turing namin sa kanya pero siya? Di ko lang alam, baka nga mga hayop ang turing niya samin and that's fuck!
Nabaling ang tingin ko sa cabinet dahil may tumatagas na dugo mula roon. Agad ko itong nilapitan at kinakabahang binuksan iyon. Nanlaki ang mata ko ng makita ko si Ms. Mateo, tadtad ng saksak at nakanganga, doon ko napagalaman na wala ang kanyang dila, tila pinutol gamit ang matalim na bagay. Halos mapasuka ako sa nakita ko at nanlumo sa mga bagay na inisip ko kanina.
Hindi si Ms. Mateo ang killer, hindi siya.
Patakbo akong lumabas ng room at nagpunta sa lobby. Hingal na hingal akong nahinto roon. I was so fucking guilty sa lahat ng mga pinagiisip ko tungkol kay Ms. Mateo, I feel so sorry towards her. I didn't mean to blame her. I didn't mean to.
"Dean?" napalingon ako sa tumawag sa pangalan ko.
"Oh, why are you here? You're suppose to be in your room." sabi ko at naglakad papunta sa mga upuan dito sa lobby. Umupo ako at huminga ng malamim dahil sa sobrang hingal ko.
"May gusto lang akong itanong," napatingin ako kay Sofia.
"Ano yun?"
"I know this is impossible but.."
BINABASA MO ANG
Black Section [ON HIATUS]
Mistero / ThrillerNasa Black Section ka ba? Dahil kung oo, humanda ka ng mamatay sinasabi ko sayo. Highest rank reached #92 in Mystery/Thriller | 01/30/17 All Rights Reserved © callmimeh 2017