That Cursed Eyes Of Hers

Kabanata 33

-------

"Hey, ang tagal mo naman mag ayos Zyrus! Talo mo pa ata ang babae eh. Wag ka na lang kaya sumama?!" Sigaw ko mula sa labas ng kwartong tinutuluyan nila. It's a relaxing afternoon at balak namin ipasyal si Aubrey ngayon.

It's her fifth birthday and I want her to be happy. Magkakasama kami nina Eliana na aalis. Eliana, KD, Yanna, ako, at Aubrey lang dapat pero may lalaking yelo na nagpumilit.

Baka nga may sapi yun eh! Kasi duh, malling is not his thing. Poker face on and an intimidating aura. Shucks, I can't believe that after all hindi siya nagbabago. I mean, nagkapatawaran na sila ng mom niya at kala ko magbabago man lang siya pero I was wrong! Ghad he's getting worse!

Biglang bumukas ang pinto at tinignan niya ako ng seryoso. "You are killing me inside your head again." He rolled his eyes and left me. Ay ang kapal! Matapos kong maghintay dito iiwanan ako.

Padabog na lang akong bumaba at sinalubong na ako ng yakap ni Aubrey. I can see the sadness in her eyes even though she's smiling.

Umupo ako at binuhat siya. "Alis na tayo?" Tanong ko at tumango siya. "Let's go guys!" Alok ni Eliana sa iba at patakbo na siyang lumabas sa gate. Nasa unahan ko ang nagbabangayan na Yanna at KD. "Ehh mas masarap nga kasi yung chocolate flavor." Sabi ni Yanna at sinagot naman agad ni KD.

"Baliw, yung mango kaya." Nakita ko naman ang pagkainis ni Yanna. "Sinong baliw ha?" Pabulong ang naging sagot ni KD bago bumelat at tumakbo palabas na hinabol naman no Yanna. Seriously? Ang babaw lagi nang dahilan ng mga away nila. Napailing na lang ako. Ito talagang dalawang to. Napaka childish talaga.

Napatingin naman ako kay Aubrey nang humigpit ang hawak niya sa akin. "Oh bakit Aubrey?" Tanong at saglit kaming tumigil sa paglalakad. "Ate, n–nakapalibot s–sila sa atin. Si m–mama..." napaiyak na siya bago pa maituloy ang sasabihin.

Inilibot ko pa ang paningin ko at nakita ko nga sila. I assume it's her mom and dad in front of us. Smiling with sad eyes. We are surrounded by deceased peculiars right now at nakakatakot nga talaga kung titignan mo sila.

Some are bloody and distorted. In a little girl's eyes, they are really creepy and scary. "Shh, Aubrey don't cry. Maybe they came here to greet you a happy birthday. Their presence in your birthday is enough right?" I looked at her straight in the eyes.

Saglit niyang nilingon ang magulang niya at muling tumingin sa akin. "Natatakot po ako." Yumuko siya habang patuloy ang pag iyak. I understand. "Shh, okay lang. Matututunan mo din ang lahat. You'll be a great girl." I smiled and wipe away her tears.

Ngumiti na siya at nagpatuloy na lang kami sa paglalakad. Hindi na din namin pinansin ang mga kaluluwa ng mga yumaong kasamahan namin. Nang makalabas ng gate ay tinungo agad namin ang kotse.

Umupo ako sa may shotgun seat at kinalong si Aubrey. "What took you so long?" Tanong ni Zyrus habang binubuhay ang makina. "Uhh, nothing." Sagot ko naman.

He didn't bother to ask again and he started driving.

***

"Wow! Ate Amethyst ang ganda po dito." Nandito kami ngayon sa isang amusement park at kadarating lang namin. "Do you like it here?" Tanong ko at agad siyang tumango. "Enjoy the place Aubrey!" Sabi ni Eliana at nagliwanag lalo ang mukha ni Aubrey.

Ibinaba ko na siya at agad siyang tumakbo pero natumba siya nang mabangga bigla si Zyrus. Tinignan muna siya ni Zyrus with his usual pokerface and I can see fear in Aubrey's eyes.

"S–sorry po kuya Zyrus." Yumuko siya at halatang natatakot. Papalapit na sana ako pero napatigil ako nang ngumiti bigla si Zyrus at itinayo si Aubrey at pinagpagan. "Sure, little princess. Halika, libutin natin. Where do you want to go first?" He asked and we were left dumbfounded.