That Cursed Eyes Of Hers

Kabanata 4

----

Kung ano-ano ang nangyayari nitong mga nakaraang araw at naguguluhan na ako. Baka mabaliw na lang ako bigla ng tuluyan. I can still hear those voices and it bugs me even in my dreams. I have sleepless nights.

I feel like I have insomnia. I even used sleeping pills to help me sleep. May eyebags na ako at lalo pa akong pumapangit. Arghh! Inaayos ko ngayon ang contact lenses ko dahil may pasok pala kami at may summative sa Math 2. Aish!

Ayoko pa naman ng madaming tao dahil na nga sa mga boses na ito! Kairita na eh. Nang natapos ko na ang paglalagay ay dinala ko na ang backpack ko at dumiretso na sa baba para mag-almusal.

Ayoko kasing bigla na lang akong mahimatay dyan dahil sa gutom.

Mabilisan lang akong kumain at dumiretso sa garage. Wala nga pala si mom at dad dahil busy sila as usual. Si mom sa new boutique na bubuksan namin. The name of the boutique is "The Black Corner" it's because of the theme itself.

All black apparel. Kinunsulta ako dyan ni mom. Si dad naman ay busy sa road widening project niya sa Sta. Elena, isang malapit na barrio dito. Bago na nga pala ang kotse ko. I won't mention the brand 'cause I'm not an endorser.

Basta color black sya and what's important is I love it. Pumasok ako kaagad sa kotse at pinaandar ko na. Nag-iingat na ako ngayon mag-drive. Ayokong madisgradya ulit dahil baka mas malala na ang mangyari sa akin.

Kung hindi lang talaga dahil dun sa babaeng dumaan noon sa harapan ng kotse ko ay hindi ko itturn at hindi ako mabubunggo sa puno. Malaman ko lang talaga kung sino yun ay lagot siya sa akin. She'll be dead.

I'm also confused. Hindi ko alam kung namamalik-mata lang ako noon o talagang walang kahit anong saplot ang babae. Weird talaga. Wala naman kami sa ibang bansa na liberated. Nevermind.

Nakarating na ako sa school dahil hindi naman traffic sa alternative route na dinaanan ko ngayon. Madalasan nga ang pagdaan dito.

Pagkapark na pagkapark ko palang ng kotse ko ay may naramdaman akong kakaiba. Parang may mali dito ngayon. Lumabas ako ng kotse ko at tumingin sa paligid. Walang ibang tao dito sa parking lot kundi ako pero bakit parang may ibang tao talaga?

Umihip ang malamig na simoy ng hangin dahilan para mapapikit ako at matakpan ng ilang hibla ng buhok ang mukha ko. I love windy days.

I'm enjoying when suddenly I felt something strange. May tao talaga dito. Ibang tao bukod sa akin. Biglang may kumaluskos sa matataas na damo at nabigla ako. Slight lang.

"Who the hell is there? Come out and show yourself." Seryoso ako nung sinabi ko 'yun.

"Lalalalalala. I'm really enjoying being invisible. Hahaha."

It's a voice inside my head. A voice of a girl. I examined the place and no one's there. Umiling na lang ako at baka sakaling magulo lang ang isip ko ngayon. Aishh makaalis na nga. Tumalikod na ako paalis ng may makabunggo ako.

"Aww!" Sigaw nito at boses babae nga. Idinilat ko ang mata ko at nakita ang isang babaeng nakaupo sa baba at....walang suot. This is insane! "What the heck!" Sigaw ko sa nakita. Yeah I'm a girl pero nakakaasiwa pa din makakita ng katawan ng ibang babae. It's not everyday that I'll see something like this.

Nanlaki ang mga mata niya at napatakip sa dapat takpan. You know na naman yun eh. "You can see me?!" Tanong niya. I looked at her like she asked the most insane question ever. "Because you're not John Cena or you're not invisible. Will you get dressed?! Please." Napasigaw na ako.

"I'm really..in- invisible." Yumuko siya at tila nanlulumo. Pinagloloko niya ba ko? Bago na ba talaga ang trip ng mga tao ngayon? OMG sobra naman ata.

"Are you high?" Umiling siya agad at tumayo. "It's the first time a person saw me after many years. I know you won't believe so bye." She turned her back and started walking away. That's it?! I'm left here hanging!? No freaking way!

"Wait!"

She stopped walking but didn't face me. Okay fine she's annoying. "So you're not joking at all?" Tanong ko kaya humarap siya. Tumango siya ng dahan-dahan.

"Prove it." Sabi ko at naglakad siya papalapit sa akin. "I'll prove it." Sabi niya then tumango ako at sabay na kaming naglakad palabas ng parking lot.

--------

"O diba? Sabi ko sa'yo eh invisible nga kasi ako." Sabi niya at pinapamukha sa akin na mali ako. Yeah, totoo nga ang sinasabi niya. Napahiya lang tuloy ako kanina kasi sinita ako. Kausap ko daw ang hangin.

"She's weird."

Alam ko kung kaninong boses yan ha. Kay Sophie na naman. I don't know if this is good na nalalaman ko yung iniisip niya pero ewan, bahala na nga. Nasa loob na ako ngayon ng café at kumakain ng doughnut at kasama ko pa din yung invisible girl na nakikita ko. The irony there.

Sa loob pa din naman 'to ng school. So back to Sophie. Nararamdaman kong papalapit siya sa direksyon namin at kasama ang mga alalalay niya. "Here we go again 'lil bitch." Bulong ko ng pakanta.

Nakaabot naman yun sa pandinig niya at sumigaw siya. Eskandalosa talaga. Tsk. "Narinig ko yun ha!" Sigaw niya at ngayon ay nakatayo na sa harapan ng table namin. I mean table ko kasi ako lang ang nakakakita sa invisible na ito.

"I know." Sabi ko at kumagat sa doughnut. "At sumasagot ka pa ha! FYI, kahit pa anak ka ng congressman wala kang karapatang sagutin ako." Sigaw niya at nakakakuha na talaga ng atensyon. May mga kumukuha na ng pictures at videos.

Bwisit to nainvolve na naman ako sa isang gulo. At least siya ang may kasalanan at hindi ako. Ako dito ang naaapi. "You're really a pathetic scene maker. You want attention? There you have it." Sabi ko at itinuro ang mga estudyante na nakapalibot na ngayon sa amin.

Nabigla siya at nahiya. Nanginginig na siya sa galit. "Ughh! Kahiya! Bwisit gagantihan kita!" Sigaw niya sa isip niya. May use din pala tong 'power' ko.  "It's your fault." Sabi ko at tumayo na.

Tapos na akong kumain eh. Makaalis na nga sa eksena. Maglalakad na sana ako paalis ng bigla akong higitin sa braso ni Sophie. Ano na naman bang problema nito?

"Iiwan mo na lang ako?!" Sigaw niya sa akin.

"Oo kasi hindi kita isasama. Common sense kung baga." Sabi ko at umalis ang pagkakakapit niya sa braso ko. Napa- "oh" naman ang crowd. Nagwalk out na ako dahil sumasakit na ang ulo ko dahil sa sari-saring boses.

Nakarating ako sa parking lot ng nakasunod pa din pala si invisible. Uuwi na lang ako. Masakit ang ulo ko. Ramdam na ramdam ko ang presensya niya eh.

"Ang tapang mo." Sabi niya sa akin.

"Ano nga palang pangalan mo?" Tanong niya sa akin ng makalapit siya. Oo nga noh. Hindi pa pala kami magkakilala err-- ayoko din kasi. Pero wala akong magagawa kasi base sa nasa isip niya ay mabait siya at takot. Wala nga naman ibang nakakakita sa kanya.

Bumuntong hininga ako bago sumagot. "I'm Amethyst. And you are?" Sabi ko sa kanya. "I'm Yanna Querino." Sabi niya at naglahad ng kamay. Tinanggap ko ito pero bigla na lang akong nakaramdam ng malakas na force sa amin. Naramdaman niya din yun dahil sa ekspresyon ng mukha niya.

Parang may kung ano akong lakas na nahihigop. Para kaming nasa force field ngayon dahil sa force sa aming dalawa. Napabitaw na ako sa kamay niya at sabay kaming napahinga ng mabilis na tila hingal na hingal.

"What happened?" Sabay na tanong namin sa isa't isa.