Złamiemy Te Zasady || Yoonmin ✅

10.

-Lubisz Yoongiego hyunga? - zapytał TaeTae wesoło podskakując.

Yoongi pozwolił wyjść mi na spacer z Taehyungiem. Od niespełna dwudziestu minut chodzimy po lesie rozmawiając na przeróżne tematy.

-Co to za pytanie? Oczywiście, że lubię - odpowiedziałem chowając ręce w kieszenie mojej czarnej bluzy. 

-A jak bardzo?

-Do czego zmierzasz, Taehyungie?
-Pasujecie do siebie - odparł spoglądając przed siebie.

-Absurd - odparłem zawstydzony.

-Jimiś, chociaż jesteś z nami tylko trzy tygodnie to bardzo się zżyłeś z Yoongim hyungiem. Potrzebujecie się nawzajem.

-Zmieńmy temat - powiedziałem cały zarumieniony. To co powiedział Kim było... prawdą?
Bardzo potrzebuje Yooniego. Gdy go nie ma czuję pustkę. Lubię jego uśmiech, który widzę tak rzadko, czerwone jak najpiękniejsze róże na dworze królewskim oczy i białą cerę niczym jak u porcelanowej lalki Lianga.

Mówię tak, bo jestem Omegą potrzebującą miłości.

Nie dlatego, że się zauroczyłem.

-Dobrze wiesz, że mądrze mówię - odparł Tae. Szliśmy spokojnie, nigdzie się nie spiesząc, gdy nagle Beta zatrzymał się. Stał bez ruchu nasłuchując jakichkolwiek odgłosów. Mocno zaciągnął się wonią, która była  wyczuwalna w powietrzu. Byłem, jak to mówił JungKook, "Małym nietoperkiem", dlatego zapach był dla mnie ledwo wyczuwalny.

-Nie ruszaj się - szepnął. Jeszcze chwilę staliśmy tak bezruchu, aż Taehyung nie chwycił mnie za rękę i zaczął szybko iść w stronę miejsca spotkań Naszej siódemki i od niedawna mojego domu.

-Musimy iść - odparł.

Nasz szybki chód zamienił się w szaleńczy bieg. Gdy byliśmy niedaleko domu Tae przyspieszył i jak najszybciej wbiegł do budynku. Cały zdyszany oparłem się o ścianę. Kim zamknął drzwi na trzy spusty i podszedł do mnie.

-Idź do pokoju, muszę porozmawiać z Yoongi.

Kiwnąłem twierdząco głową i powędrowałem do sypialni Yoongiego.

Taehyung poszedł do kuchni, w której na krześle siedział Min.

-Co ty taki zdyszany? Jimin wrócił? 

-Wrócił.

-Co się stało? - zapytał upijając łyk kawy.

-Chyba twój ojciec Nas śledził.