Auxılıum Serisi II; Alavan

7.Bölüm

7.Bölüm

"Biliyor musun Işıkzade, hiçbir yere gitmiyorum. Şimdi; sür."

Gözlerimi kontağa verip, titreyen ellerimle anahtarı çevirdim ve marşa bastım. Olabildiğince hızlı gidiyordum. Zaten otoyol, yanından gölge gibi geçtiğim tek tük arabaları saymazsak boş sayılırdı. Rick'in az önceki deli bakışlarını sanki baktığım asfaltta görürken, onun sesiyle irkildim. Şimdi sesi daha yumuşak çıkıyordu. Sanırım yatışmıştı.

"Yavaşla."

"Neden?"

 İleriye bakan gözleri benim göremediklerimi görüyor gibiydi. Ya da duyuyordu..

"Neler oluyor?"

"Ehliyetin yanında mı?"

Salakça yüzüne bakmaktan vazgeçip soruyu saçma bulsam da itirazsız cevap verdim.

"Hayır, yanımda kimliğim, pasaportum bile yok."

 Basık bir virajı çıktığımda, önümde tek sıra ilerleyen araçlarla karşılaştığımda yavaşlamak mecburiyetinde kaldım ve aynı diziye geçerek, kuyruğa katıldım. Lütfen tahminim doğru olmasın, lütfen tahminim doğru olmasın. Rick'e dönüp miyavlayan kediler gibi mırıldandım.

"Lütfen, bana ileride çevirme var deme. "

Sıkıntıyla yüzüme baktı.

 "İleride polis çevirmesi var."

 "Ah, bir bu eksikti zaten.."

Dikiz aynasından bakıp, nasıl geri kaçacağımın planlarını kurmaya başlamıştım bile. Ama kafamdaki her koşul benim hapsi boylamamla sonuçlanıyordu. Dönüş şeridinde bir boşluk bulduğumda aceleyle direksiyonu çevirdim.

 "Geri dönüyorum."

Tam viraj değiştirecektim ki; Rick direksiyonu benim aksime sol tarafa döndürüp, sola kaymış ön tekerlekleri gittiğimiz yola sokmuştu.

 "Dönmüyorsun. Polislerin peşimize takılmasında başka bir şeye yaramaz bu. "

"Peki, ne yapacağız? Duramam da. " Dedim metrelerce ötemdeki bulanık görülen polis memurlarına bakarken.

Dönüş yoluna geçmem ne kadar dikkat çekerse kuyrukta aniden istop etmemde o derece dikkat çekerdi. Arkamdaki arabalarda zincirleme kazaya bile neden olabilirdim.

"Sürücü değiştireceğiz. "

"Hareket halindeki araçta mı?"

"Türkiye'de de trafik dersi veriyorlar değil mi?" Dedi alaycı şekilde ve gözlerini devirdi.

Kaşlarımı çattım.

"Ben bir vampir değilim tamam mı? Ne süper hızım var ne de süper dayanıklı bedenim."

 "Ama ben öyleyim." Ukalaca güldü. 

"Komik olan ne?"  Deyip ellerimi iki yana açtım sinirle.

Kapımın hemen üzerinde tutunmak için konulmuş kayışı işaret ettiğinde hala gülümsüyordu.

"Sadece,  ona tutunarak nasıl dengeli sağlayacağını merak ediyorum."

Birkaç saniye aptal aptal yüzüne baktım. Nedense, sonra aklıma gelen hain planla gözlerim açıldı.

"Hayır.." Dedim başımı olumsuzca sallayarak.

Bu halime daha geniş sırıttım bir kere kafasını salladı.

"Evet.. Benim ruhsatım yanımda ve bir Amerikan vatandaşıyım."