Life with b brave, b brave story

deel 27

Vanuit veer: ik zit hier al best lang. 1 dag? Of langer? Ik heb geen idee. Ik krijg geen eten. Heb zo'n honger. Hoop zo dat er iemand aan komt of dat hij mij vrij laat. Ik zit tegen de muur aan. De koude muur, heb het ijskoud. Ik hoor voetstappen. Ik word opgetild en in een bak ofzo gestopt. Het is de achterbak van een auto, omdat we rijden. Waar we heen gaan weet ik niet. De auto word gestopt. Ik word op de grond gegooid. Rennende voetstappen en een auto die weg racet.                         

Vanuit sam: ik ga weer eens naar de wallen. Ik ga hem slaan als hij Iris niet ontslaat. Ik loop naar de baas. 'Wat kom je nou weer doen?', zegt hij. 'Laat Iris ontslag nemen', zeg ik. 'Nee', zegt hij. Ik sla hem keihard in zijn gezicht. Er komen bodyguards aan een die sleuren me naar buiten. Wat een lul.                              

Vanuit jai: ik word wakker in een hotel. Gister hebben we de stad al doorzocht. Leuke stad. We kwamen laat aan. Richella draait zich naar me om. 'Hey, ben je al wakker?', vraag ik. 'Ja, heb er zo'n zin in, vandaag', zegt ze. We staan op een kleden ons om.

Vanuit veer: er rent iemand naar me toe. De blinddoek die ik om had word afgedaan. Ik lig midden op een weg, naast een park. Er staat een mevrouw voor me bezorgd te kijken. 'Gaat het?', vraagt ze. Ik geef geen antwoord. Alles doet pijn. Ik kijk naar links en zie mijn mobiel liggen. De mevrouw maakt mijn handen en voeten los van elkaar. Ik pak mijn mobiel. 'Het gaat', zeg ik maar. Me stem klinkt raar. 'Zal ik je naar het ziekenhuis brengen?', vraagt de mevrouw. 'Nee', zeg ik. Ik sta op en probeer weg te lopen maar ik val weer om. Ik stoot mijn hoofd tegen de weg en raak bewusteloos.                           

Vanuit iris: ik loop weer eens naar de wallen. Ze moeten mee toch ooit laten gaan. Veer heb ik zo lang niet gesproken. Ze neemt ook niet op. Reageert ook niet op berichten. Echt raar. Er is iets. Ik loop de wallen binnen. De baas loopt al naar me toe. 'JE BENT ONTSLAGEN VIEZE SLET!', schreeuwd hij. Ik draai me meteen om een loop weg.                                  

Vanuit richella: het was erg gezellig deze dag. We zijn nog langs jai zijn familie gegaan. Leuke mensen. We gingen ook uiteten. Jai is zo romantisch. We zitten nu in bed.                              

Vanuit robin: samen met Laura loop ik in de stad. Richella is in Indonesië, veer is spoorloos en iris is te druk met de wallen. We lopen allerlei winkels in. We kopen ook leuke shit. Best gezellige dag. We lopen door een parkje. In de verte staat een ambulance. Uit nieuwsgierigheid gaan we kijken. En meisje ligt op de grond en ze heeft overal krassen. In haar hand heeft ze een roze mobiel. Grappig veer heeft ook een roze mobiel. We komen dichterbij.                            

Vanuit laura: we lopen naar de ambulance. In mijn hoofd spookt rond dat het veer misschien wel is. Maar dat kan gewoon niet. Totdat we dichterbij komen. 'Shit lau! Dat is veer!', roept robin. Ik kijk het meisje aan en zie dan ook dat het veer is. We vragen of we mee mogen rijden naar het ziekenhuis. Dat mag. We stappen de ambulance in en hij rijd weg.

Vanuit veer: ik word langzaam wakker. Ik merk dat ik in het ziekenhuis lig. Laura en robin staan naast me. 'Veer! ', schreeuwd Robin. 'Jezus niet schreeuwen a u b', zeg ik. 'Wat is er gebeurd? Je was 2 dagen onvindbaar en he lag opeens op straat', zegt Laura. 'Ik ben ontvoerd ofzo en die man begon in me te snijden en 2 dagen later dumpte hij me', zeg ik. Ik laat ze de snijwonden zien. 'Wow, dat zijn er zo veel!', zegt robin. 'Die in je hals had je wel kunnen doden', zegt laura. 'Misschien dacht hij wel dat ik dood was... i don't know', zeg ik. 'Iris komt ook nog zo', zegt laura. Ik knik.